Σύνδρομο κακοποιημένων γυναικών: Πώς να ζητήσετε βοήθεια
Το σύνδρομο κακοποιημένων γυναικών επηρεάζει οποιονδήποτε έχει βιώσει μακροχρόνια σωματική ή ψυχολογική κακοποίηση στο παρελθόν. Αυτός ο όρος επινοήθηκε από την Lenore E. A. Walker στο βιβλίο της Το Σύνδρομο Κακοποιημένων Γυναικών.
Το βιβλίο της αναφέρεται σε όλα τα σωματικά συμπτώματα και τις ψυχολογικές επιπτώσεις της κακοποίησης στη σχέση. Ομοίως, υπάρχει και ένα ειδικό κεφάλαιο αναφορικά με τις καταστάσεις στις οποίες εμπλέκονται παιδιά.
Πώς ν’ αναγνωρίσετε το σύνδρομο κακοποιημένων γυναικών
Το σύνδρομο κακοποιημένων γυναικών έχει ξεκάθαρα χαρακτηριστικά τα οποία θα πρέπει να μπορεί ν’ αναγνωρίσει ο καθένας.
Γιατί;
Αυτά τα άτομα θα πρέπει ν’ αναζητήσουν επαγγελματική βοήθεια το συντομότερο δυνατό. Ο λόγος είναι πως δε πρέπει να προχωρήσουν τα συμπτώματα και να επηρεαστεί η ποιότητα ζωής του θύματος.
Ανάμεσά τους είναι:
- Σωματικά συμπτώματα όπως αϋπνία, απώλεια βάρους, σωματοποίηση συναισθημάτων υπό τη μορφή εκζέματος, ημικρανιών, κραμπών, κ.λπ..
- Ψυχολογικά συμπτώματα όπως κατάθλιψη, χαμηλή αυτοεκτίμηση, ενοχή, απελπισία, και φόβος.
Το σύνδρομο κακοποιημένων γυναικών μπορεί να εκφραστεί μέσα από διάφορα σωματικά και ψυχολογικά συμπτώματα όπως αϋπνία, απώλεια βάρους, και κατάθλιψη.
Αυτά είναι μονάχα κάποια από τα συμπτώματα που μπορεί να βιώσει ένα άτομο που πάσχει από το σύνδρομο κακοποιημένων γυναικών. Όμως, υπάρχουν και άλλα πράγματα που πρέπει να ληφθούν υπόψιν σε ατομικό επίπεδο.
Ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτά και στα βήματα που πρέπει ν’ ακολουθήσετε για να μειώσετε το τραύμα.
Μαθημένη αβοηθησία
Αυτή είναι μια ψυχολογική κατάσταση σε άτομα που κακοποιούνται από κάποιον άνθρωπο τον οποίο εμπιστευόντουσαν για καιρό. Πρόκειται για την επιζήμια υπακοή που αποτρέπει κάποιον/α να πάρει αποφάσεις για τον εαυτό του/ης. Αποτυγχάνουν να ορθώσουν ανάστημα και να βγουν από μια κατάσταση στην οποία κακοποιούνται.
Αυτά τα άτομα πιστεύουν πως οτιδήποτε και αν κάνουν δε θα επηρεάσει το αποτέλεσμα.
Παρότι ακούγεται ως κάτι που ξεπερνιέται εύκολα, είναι μια εξαιρετική κατάσταση αβοηθησίας. Έτσι, η μαθημένη αβοηθησία είναι ο κύριος λόγος για τον οποίον πολλοί άνθρωποι μένουν σε μια σχέση στην οποία κακοποιούνται.
Στο ενδιάμεσο, η μη αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος μπορεί να κάνει αυτά τα άτομα εύκολα θύματα κακοποίησης από κάποιον άλλον άνθρωπο.
Διαβάστε επίσης: Παιδικός εκφοβισμός: Θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα
Μετατραυματικό στρες
Όταν ένας άνθρωπος έχει εκτεθεί σε μια κατάσταση επαναλαμβανόμενης κακοποίησης για μεγάλο διάστημα, βρίσκεται πάντα κάτω από συνεχές άγχος. Αυτό το μακροπρόθεσμο άγχος παραμένει και αφού βγει από αυτή την κατάσταση.
Αυτή η αντίδραση “πάλης ή φυγής”, η οποία είναι υπερβολικά σημαντική για την επιβίωση των ζώων, γίνεται εντελώς δυσπροσάρμοστη στα άτομα με σύνδρομο κακοποιημένων γυναικών.
Για ν’ αναγνωρίσετε το μετατραυματικό στρες είναι σημαντικό ν’ αναλύσετε τις συμπεριφορές του ανθρώπου που ήταν θύμα κακοποίησης:
- Εφιάλτες και αναδρομές που οδηγούν σε νυχτερινή εφίδρωση, φόβο, και αγωνία.
- Αποφυγή τόπων, ανθρώπων, ή σκέψεων που τους θυμίζουν την κατάσταση κατά την οποία κακοποιούνταν.
- Υπερεγρήγορση, ιδιαίτερα όταν βρίσκονται στον δρόμο καθώς πιστεύουν ότι ο θύτης τους ακολουθεί.
- Δυσκολία να θυμηθούν συγκεκριμένες στιγμές των τραυματικών περιστατικών.
Οποιοσδήποτε άνθρωπος περνά περιόδους βίας αντιμετωπίζει συχνά δυσκολίες στο να ξεπεράσει τις αναδρομές. Το μετατραυματικό στρες ριζώνει στη σκέψη ότι ο θύτης θα μπορέσει να τους τραβήξει και πάλι πίσω στην κατάσταση κακοποίησης.
Σύνδρομο κακοποιημένων γυναικών: Πώς να ζητήσετε βοήθεια
Παρόλο που ένα θύμα κακοποίησης ίσως πιστεύει ότι δε μπορεί να βοηθηθεί και ν’ αναρρώσει, αυτό δεν είναι αλήθεια.
Ναι, σε πολλές περιπτώσεις ο δράστης αφήνεται ελεύθερος με περιοριστικά μέτρα μόνο. Ναι, αυτό είναι τρομακτικό. Και ναι, συχνά είναι πέραν του ελέγχου σας.
Ωστόσο, είναι επίσης αλήθεια ότι είναι δυνατόν να αναλάβετε την ευθύνη για τη ζωή σας, να λάβετε τις αποστάσεις σας, και να επουλωθείτε από οποιαδήποτε μορφή κακοποίησης ή τραύματος.
Ας δούμε λοιπόν τι μπορείτε να κάνετε γι’ αυτό:
Γιατροί, οδοντίατροι, κληρικοί, ή οι υπεύθυνοι του σχολείου του παιδιού σας
Αυτοί οι άνθρωποι υποχρεούνται να αναφέρουν τέτοια περιστατικά και έχουν περάσει τουλάχιστον μια μικρή εκπαίδευση σε θέματα ενδοοικογενειακής βίας.
Θα πρέπει να μπορούν να βοηθήσουν να βγείτε από αυτή την κατάσταση φέρνοντάς σας σε επαφή με οργανώσεις που μπορούν να σας βοηθήσουν.
Σημειώστε πως οτιδήποτε πείτε στον/η γιατρό σας ή στον ιερέα είναι εντελώς εμπιστευτικό. Επίσης, αυτά τα άτομα οφείλουν να αναφέρουν περιπτώσεις παιδικής κακοποίησης.
Διαβάστε επίσης: 9 συμβουλές για να αποδεχτείτε τη μοναξιά
Νομική βοήθεια
Οι δικηγόροι οι οποίοι ειδικεύονται στο οικογενειακό δίκαιο έχουν συχνά διασυνδέσεις σε πηγές που μπορούν να βοηθήσουν περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας. Μπορούν ακόμη να σας βοηθήσουν να φτιάξετε ένα πλάνο ώστε ν’ απομακρυνθείτε με ασφάλεια από τον θύτη και να σας βοηθήσουν να πάρετε προσωρινά περιοριστικά μέτρα.
Αν δεν έχετε την οικονομική δυνατότητα να προσλάβετε δικηγόρο, επικοινωνήστε με τον δημόσιο οργανισμό νομικής βοήθειας για να δείτε αν δικαιούστε δωρεάν εκπροσώπηση.
Ξενώνες
Υπάρχουν πολλοί μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί αφιερωμένοι στο να βοηθούν θύματα ενδοοικογενειακής βίας.
Αρχικά, υπάρχει η εθνική γραμμή υποστήριξης θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, 15900. Επίσης, υπάρχουν οργανώσεις που παρέχουν υπηρεσίες υποστήριξης σε θύματα ενδοοικογενειακής βίας.
Θεραπεία
Η βοήθεια από έναν/μία θεραπευτή/ρια είναι ένας από τους καλύτερους και πιο υγιεινούς τρόπους να επουλωθείτε και να προχωρήσετε στη ζωή σας.
Αν έχετε οικονομικό πρόβλημα, συζητήστε τις επιλογές σας με τοπικά κέντρα βοήθειας. Βεβαιωθείτε ότι θα λάβετε τη βοήθεια που εσείς, και τα παιδιά σας, αξίζετε για να προχωρήσετε μπροστά, να ζήσετε υγιή ζωή, και να σιγουρευτείτε ότι η κακοποίηση θα μείνει στο παρελθόν.
Σύνδρομο κακοποιημένων γυναικών: Γραμμές υποστήριξης
Οι περισσότερες γραμμές υποστήριξης είναι μη κυβερνητικές οργανώσεις στις οποίες μπορείτε να καλέσετε όταν εσείς ή κάποιος άλλος θέλει να μιλήσει. Είναι δωρεάν υπηρεσίες και μπορούν να βοηθήσουν πολύ όταν το άτομο νιώθει κατάθλιψη και έχει αυτοκτονικές τάσεις.
Σε περιπτώσεις κακοποίησης μη διστάσετε να καλέσετε το 100. Η αστυνομία μπορεί να βοηθήσει σε καταστάσεις ενδοοικογενειακής βίας παρέχοντάς σας ένα ασφαλές μέρος για να ζήσετε όσο διεξάγεται η έρευνα για την περίπτωσή σας. Επίσης, θα σας φέρει σε επαφή με άλλες πηγές για διατροφή, για να βρείτε δουλειά, αλλά και δικηγόρους.
Κανείς δε θα πρέπει ν’ ανέχεται την ενδοοικογενειακή βία και υπάρχουν πολλοί τρόποι να ξεφύγετε από αυτή.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Aguirre D, Pamela, Cova S, Félix, Domarchi G, Ma. Paz, Garrido C, Carol, Mundaca Ll, Ivania, Rincón G, Paulina, Troncoso V, Pamela, & Vidal S, Paulina. (2010). Estrés postraumático en mujeres víctimas de violencia doméstica. Revista chilena de neuro-psiquiatría, 48(2), 114-122. https://dx.doi.org/10.4067/S0717-92272010000300004
- Ordóñez Fernández, María del Prado, & González Sánchez, Patricio. (2012). Las víctimas invisibles de la Violencia de Género. Revista Clínica de Medicina de Familia, 5(1), 30-36. https://dx.doi.org/10.4321/S1699-695X2012000100006
-
RODRÍGUEZ HERNÁNDEZ, R., & ORTIZ AGUILAR, L. (2014). LAS FUENTES DE APOYO SOCIAL Y SU IMPACTO EN LA VIOLENCIA Y MALESTAR EN MUJERES MALTRATADAS. Revista Internacional de Ciencias Sociales y Humanidades, SOCIOTAM, XXIV (2), 199-218.
- Seijas Gómez, Raquel. (2013). Trastorno por estrés postraumático y cerebro. Revista de la Asociación Española de Neuropsiquiatría, 33(119), 511-523. https://dx.doi.org/10.4321/S0211-57352013000300004
- Sepúlveda García de la Torre, A.. (2006). La Violencia de Género como causa de Maltrato Infantil. Cuadernos de Medicina Forense, (43-44), 149-164. Recuperado en 19 de febrero de 2019, de http://scielo.isciii.es/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1135-76062006000100011&lng=es&tlng=es.
-
Yugueros García, A. (2015). Intervención con mujeres Víctimas de Violencia de género: Educar e informar para prevenir. Revista Historia de la Educación Latinoamericana, 17 (24), 191-216.