Πώς να θεραπεύσετε τη σαλμονέλα και το E. Coli φυσικά
Η σαλμονέλα και το E. coli είναι δύο από τα πιο “κοινά” βακτήρια σήμερα. Προσβάλλουν τον εντερικό σωλήνα και σχετίζονται με το φαγητό, όταν αυτό δεν είναι καλά προετοιμασμένο ή μαγειρεμένο, καθώς και με την υγιεινή κατά το χειρισμό των τροφίμων.
Ωστόσο, η κατάσταση του ατόμου που καταναλώνει το φαγητό έχει επίσης μεγάλη σχέση. Πράγματι, τα βακτήρια πολλαπλασιάζονται σε ένα περιβάλλον που τα “ευνοεί”, όπως ένα άρρωστο σώμα. Ας μάθουμε περισσότερα παρακάτω.
Ασθένειες που σχετίζονται με τα τρόφιμα
Το σημερινό βιομηχανοποιημένο σύστημα παραγωγής δεν συντηρεί και δεν μαγειρεύει πάντα σωστά τα τρόφιμα.
Επιπλέον, τα ανεπαρκή μέτρα υγιεινής κατά το χειρισμό των τροφίμων μπορούν επίσης να οδηγήσουν στην ανάπτυξη τοξικών βακτηρίων που μπορεί να αποβούν ακόμη και θανατηφόρα.
Ωστόσο, όλα θα εξαρτηθούν από την κατάσταση της υγείας του ατόμου που καταναλώνει τα τρόφιμα. Ως εκ τούτου, είναι σύνηθες η σαλμονέλα ή το E. coli να προσβάλλουν ηλικιωμένους, παιδιά ή ενήλικες με κάποια άλλη ασθένεια.
Σαλμονέλα
Σύμφωνα με το Υπουργείο Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών, η σαλμονέλα είναι ένα βακτήριο που ζει στο έντερο μολυσμένων ανθρώπων, ζώων ή πουλερικών. Μεταδίδεται μέσω των περιττωμάτων τους.
Έτσι, η υγιεινή κατά το χειρισμό των τροφίμων σε όλα τα στάδια της τροφικής αλυσίδας (από το αγρόκτημα μέχρι το τραπέζι) είναι απαραίτητη για την πρόληψη της εμφάνισής της. Επιπλέον, πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι η παρουσία της στα τρόφιμα δεν μεταβάλλει τη γεύση ή την εμφάνισή τους, οπότε δεν μπορεί να ανιχνευθεί.
Η λοίμωξη που προκαλείται από τη σαλμονέλα είναι η σαλμονέλωση. Τις πρώτες 72 ώρες μετά τη μόλυνση, το άτομο μπορεί να αρχίσει να υποφέρει από διάρροια, κοιλιακό πόνο και μερικές φορές πυρετό. Ωστόσο, τα συμπτώματα εμφανίζονται πιο καθαρά από την τέταρτη ημέρα και μετά, με πονοκεφάλους, πυρετό, διάρροια, κοιλιακό άλγος, εξάνθημα στο στήθος και την πλάτη. Η ανάρρωση διαρκεί συνήθως μεταξύ 1 και 8 εβδομάδων.
Ίσως σας ενδιαφέρει: Ανακούφιση από τη διάρροια με 3 σούπες: μάθετε να τις φτιάχνετε
Escherichia coli
Το Escherichia coli (επίσης γνωστό ως E. coli) είναι ένα εντεροβακτηρίδιο που βρίσκεται στο έντερο. Ανακαλύφθηκε το 1885. Ωστόσο, ήταν σχεδόν άγνωστο μέχρι που κρούσματα στις Ηνωμένες Πολιτείες εστίασαν την προσοχή σε αυτό.
Παρόλο που περιλαμβάνεται στα βακτήρια που είναι απαραίτητα για την καλή λειτουργία της πεπτικής διαδικασίας, ορισμένα στελέχη μπορεί να είναι επικίνδυνα, όπως το Escherichia coli O157H7.
Η μόλυνσή του σχετίζεται με την έλλειψη υγιεινής κατά το χειρισμό των τροφίμων, ιδιαίτερα του ωμού κρέατος ή των λαχανικών που δεν έχουν χειριστεί σωστά. Ως εκ τούτου, σχετίζεται με το κακό μαγείρεμα των τροφίμων, σε θερμοκρασίες κάτω των 70 βαθμών Κελσίου.
Μπορεί να προκαλέσει λοιμώξεις του εντέρου και του απεκκριτικού συστήματος, κυστίτιδα, φλεγμονή του ουροποιητικού συστήματος, μηνιγγίτιδα, σηψαιμία, μαστίτιδα, πνευμονία και αιμορραγική διάρροια. Ενώ οι υγιείς άνθρωποι συνήθως αναρρώνουν γρήγορα, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη στα παιδιά, τις έγκυες γυναίκες και τους άρρωστους ενήλικες.
Πώς αντιμετωπίζονται οι λοιμώξεις από σαλμονέλα και E. coli;
Ευτυχώς, η σαλμονέλωση εμφανίζεται συνήθως ως ήπια λοίμωξη, οπότε υποχωρεί από μόνη της μέσα σε λίγες ημέρες στους υγιείς ενήλικες. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι άνθρωποι χρειάζονται μόνο υποστηρικτική φροντίδα, όπως ενυδάτωση, προβιοτικά ή πρεβιοτικά.
Η αντιβιοτική θεραπεία θα είναι απαραίτητη σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα ή σε άτομα με σοβαρή διάρροια. Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC ) συνιστούν τη χρήση φθοριοκινολονών στους ενήλικες και αζιθρομυκίνης στα παιδιά. Επιπλέον, αναφέρουν ότι η κεφτριαξόνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιπτώσεις ανθεκτικών στελεχών.
Το Escherichia coli είναι ένα βακτήριο που μπορεί να είναι πιο επιθετικό και ανθεκτικό στη συμβατική αντιβιοτική θεραπεία. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι έχει αναπτύξει ανθεκτικότητα σε πολλά αντιβιοτικά λόγω της αδιάκριτης χρήσης αυτών των φαρμάκων.
Σε ήπιες περιπτώσεις, το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα θα είναι σε θέση να εξαλείψει τα βακτήρια, οπότε θα χρειαστούν μόνο γενικά μέτρα. Ωστόσο, η καλλιέργεια και το αντιβιογράφημα είναι υποχρεωτικά σε περιπτώσεις σοβαρών λοιμώξεων.
Διαβάστε ακόμη: Τα κοινά παθογόνα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού
Πρόληψη της σαλμονέλλωσης και της λοίμωξης από E. coli
Στην πραγματικότητα, όλοι μας ερχόμαστε σε επαφή με αυτού του είδους τα βακτήρια κάποια στιγμή στη ζωή μας. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάθουμε σαλμονέλωση ή λοίμωξη από E. coli. Από την άλλη πλευρά, αν το κάνουμε, τα συμπτώματα μπορεί να είναι μικρά ή ήπια.
Όπως έχει ήδη αναφερθεί, ορισμένοι οργανισμοί είναι πιο ευαίσθητοι, όπως εκείνοι των παιδιών, με αποτέλεσμα σε αυτά οι λοιμώξεις αυτές να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες.
Είναι πάντα απαραίτητο να επισκεφθείτε γιατρό σε περίπτωση εμφάνισης οποιουδήποτε συμπτώματος. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι μόνο οι γιατροί μπορούν να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε αυτές τις λοιμώξεις και ότι δεν υπάρχουν θαυματουργές θεραπείες ή πλήρως αποτελεσματικές θεραπείες.
Πώς να διατηρούμε το πεπτικό μας σύστημα σε καλή κατάσταση;
Βασικά, μπορούμε να διατηρήσουμε το πεπτικό μας σύστημα σε καλή κατάσταση καταναλώνοντας προβιοτικά, τα οποία είναι τρόφιμα ή συμπληρώματα που βοηθούν στη ρύθμιση του εντερικού μικροβιόκοσμου. Αυτό συμβαίνει επειδή περιέχουν ζωντανούς μικροοργανισμούς που έχουν σχεδιαστεί για να διατηρούν και να διεγείρουν την ανάπτυξη των “καλών βακτηρίων”. Επιπλέον, βοηθούν στην προστασία του ανοσοποιητικού συστήματος και εμποδίζουν τον πολλαπλασιασμό μυκήτων και παρασίτων που είναι επιβλαβή για την υγεία.
Μάλιστα, η βιομηχανία κρέατος έχει αρχίσει να προσθέτει προβιοτικά στα προϊόντα της για να τα κάνει πιο ασφαλή. Ωστόσο, καλό είναι να τα εισάγουμε με έναν πιο “φυσικό” τρόπο στη διατροφή μας.
Τα καλύτερα τρόφιμα που έχουν υποστεί ζύμωση και μπορείτε να καταναλώσετε για να προλάβετε τις λοιμώξεις από σαλμονέλα ή E. coli είναι:
- Γιαούρτι
- Κεφίρ
- Ξινολάχανο
- Κίμτσι
- Κομπούτσα
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και άλλες ενώσεις γνωστές ως πρεβιοτικά, οι οποίες επίσης ευνοούν τον εντερικό μικροβιόκοσμο. Αυτές οι τροφές περιέχουν φυτικές ίνες που χρησιμεύουν ως λίπασμα για τα εντερικά βακτήρια, βοηθώντας στην καταπολέμηση των λοιμώξεων. Το μηλόξυδο είναι ένα γνωστό πρεβιοτικό λόγω της πηκτίνης που περιέχει.
Το μέλι, από την άλλη πλευρά, μπορεί να βοηθήσει στην εξάλειψη της σαλμονέλας και του E. coli. Καλό είναι να καταναλώνετε ένα κουταλάκι του γλυκού με άδειο στομάχι για να εξαλείψετε τα βακτήρια που προκαλούν πολλά διαφορετικά προβλήματα, όπως το έλκος του στομάχου. Από την άλλη πλευρά, καλό είναι να επιλέγετε καλά το μέλι και να βεβαιώνεστε ότι είναι όσο το δυνατόν πιο αγνό.
Συστάσεις για να αποφύγετε την σαλμονέλα και το E. coli
- Πρώτα απ’ όλα, να πλένετε τα χέρια σας πριν φάτε. Κάντε το αυτό ειδικά όταν πηγαίνετε σε εστιατόριο.
- Από την άλλη πλευρά, καθαρίστε επίσης όλες τις επιφάνειες πριν από το μαγείρεμα (σανίδες, μαχαίρια, πιάτα κ.λπ.) με ζεστό νερό και απορρυπαντικό.
- Επιπλέον, θα πρέπει να διαχωρίζετε το κρέας (πουλερικά, κοτόπουλο, μοσχάρι, ψάρι) από τα λαχανικά ή τα τρόφιμα που πρόκειται να καταναλωθούν ωμά.
- Μαγειρεύετε πάντα στις σωστές θερμοκρασίες (βράστε τα τρόφιμα, μην τρώτε ωμό κρέας).
- Βάλτε τα στο ψυγείο αμέσως μόλις επιστρέψετε στο σπίτι από τα ψώνια.
- Επίσης, επιλέξτε σανίδες κοπής από ξύλο αντί για πλαστικό, καθώς είναι φυσικά αντιβακτηριδιακές.
- Μην κόβετε το κρέας και τα λαχανικά με το ίδιο μαχαίρι. Είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείτε ένα μαχαίρι για κάθε είδος φαγητού ή, τουλάχιστον, να τα πλένετε καλά.
- Τέλος, να είστε προσεκτικοί όταν τρώτε έξω. Ζητήστε το κρέας να είναι καλά ψημένο χωρίς ίχνη αίματος.
Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης των λοιμώξεων από σαλμονέλα και E. coli είναι η πρόληψη μέσω της υγιεινής στο μαγείρεμα και την κατανάλωση. Αποφύγετε τη διασταυρούμενη μόλυνση και φροντίστε να μαγειρεύετε τα τρόφιμα καλά. Ωστόσο, αν έχετε συμπτώματα ασθένειας, επισκεφθείτε το γιατρό σας.
Οι εικόνες είναι ευγενική προσφορά των Mike dot Mike, NIAID, News21 National, Dino Giordano και Peter Hellberg.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Naciones Unidas, F.A.O, “Prevención de la E. Coli en los alimentos”, FAO.org
- Centro Europeo para la Prevención y el Control de las Enfermedades. “ECDC: Excelencia
en la prevención y el control de las enfermedades infecciosas” (folleto informativo) - Código de Prácticas del Codex Alimentarius, Principios Generales de Higiene de los Alimentos (CAC/RCP 1-1969, Rev. 3-1997, Amd. [1999]; Sección VII – Instalaciones: Higiene Personal), del Programa Conjunto FAO/OMS sobre Normas Alimentarias, Comisión del Codex Alimentarius. Requisitos generales (higiene de los alimentos). FAO/OMS. Roma. 2001.
- Comisión del Codex Alimentarius. 2002. “Perfil de riesgos para Escherichia Coli enterohemorrágica, incluida la identificación de los productos básicos de interés, entre ellos las semillas germinadas y la carne molida de res y puerco”, CX/FH 03/5-Add. 4 de septiembre de 2002
- Eng, Shu-Kee; Pusparajah, Priyia; Ab Mutalib, Nurul-Syakima; Ser, Hooi-Leng; Chan, Kok-Gan; Lee, Learn-Han (octubre de 2014). «Salmonella: A review on pathogenesis, epidemiology and antibiotic resistance», Frontiers in Life Science, 8 (3): 284-293
- Raúl Romero Caballero; Ismael Francisco Herrera Benavente (2002). Síndrome diarreico infeccioso. Ed. Médica Panamericana. pp. 120 ss
- AECOSAN, “Informe del Comité Científico de la Agencia Española de Seguridad
Alimentaria y Nutrición (AESAN) sobre medidas de prevención y recomendaciones
aplicables para evitar posibles infecciones alimentarias
por cepas de Escherichia coli verotoxigénicos/productores de
toxinas Shiga/enterohemorrágicos (VTEC/STEC/EHEC)”, Revista del comité científico, número 6. - Sánchez-Prieto S, Herrera-León L, Llorente-Rodríguez MT, Herrera-León S. Infecciones por escherichia coli diarreagénicos en España: ¿Hay un antes y un después del brote de alemania? Enfermedades Infecciosas y Microbiología Clínica. 2014;32(2):133–5.
- B. Terrier, V. Martínez. Salmonelosis. EMC – Tratado de Medicina. 2006; 10(4):1-6.