Αντιμετώπιση των τραυματισμών των μαλακών ιστών
Οι τραυματισμοί των μαλακών ιστών συμβαίνουν στα μαλακά μέρη του μυοσκελετικού συστήματος. Αυτό το σύστημα αποτελείται από τους τένοντες, τους συνδέσμους, και τους μυς. Οι μύες συγκροτούνται από μια ομάδα ινών, οι οποίες μπορούν να μικραίνουν, να συρρικνώνονται, και να τεντώνονται χάρη στην ελαστικότητά τους.
Από την άλλη, οι τένοντες είναι το τμήμα των μυών που τους ενώνει με το οστό. Οι τένοντες μεταδίδουν ενέργεια στο οστό για να προκαλέσουν κίνηση.
Επιπλέον, οι σύνδεσμοι είναι παρόμοιες δομές με τους τένοντες. Όμως, η δουλειά τους είναι να δένουν και να σταθεροποιούν τα μέρη που σχηματίζουν μια άρθρωση. Οι τραυματισμοί των μαλακών ιστών χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: τους οξείς και αυτούς που προκαλούνται από την κατάχρηση.
Οξείς τραυματισμοί των μαλακών ιστών
Αυτού του είδους οι τραυματισμοί προκαλούνται από ένα ξαφνικό τραύμα, όπως μια πτώση ή ένα χτύπημα. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν τα διαστρέμματα, οι θλάσεις, και οι μώλωπες.
Διάστρεμμα
Ένα διάστρεμμα είναι το τέντωμα και/ή η ρήξη του συνδέσμου. Τα μέρη του σώματος που είναι πιο επιρρεπή στα διαστρέμματα είναι οι αστράγαλοι, τα γόνατα, και οι καρποί. Ανάλογα με τη σοβαρότητά τους, χωρίζονται στις παρακάτω κατηγορίες:
- Βαθμού 1 ή ήπιο: Προκαλείται ελαφρύ τέντωμα, καθώς και μια μικρή βλάβη στις ίνες του συνδέσμου.
- Βαθμού 2 ή μέτριο: Μια μερική ρήξη συνδέσμου.
- Σοβαρό (Βαθμού 3): Ολοκληρωτική ρήξη συνδέσμου που προκαλεί αστάθεια.
Αν και η ένταση ποικίλλει, ο πόνος, το μελάνιασμα, το πρήξιμο, και η φλεγμονή είναι συχνά σε όλες τις κατηγορίες.
Θλάση
Η θλάση είναι ο τραυματισμός των μαλακών ιστών ο οποίος συμβαίνει εξαιτίας της κατάχρησης, του τεντώματος, ή της υπερβολικής προσπάθειας. Οι θλάσεις εκτείνονται από ένα απλό τέντωμα έως μία μερική ή πλήρη ρήξη σε συνδυασμό με τον μυ και τον τένοντα. Αυτά είναι τα πιο συχνά συμπτώματα σε περίπτωση θλάσης:
- Μυϊκοί σπασμοί
- Κράμπες
- Μυϊκή αδυναμία
- Φλεγμονή
Ίσως σας ενδιαφέρει: 3 περιπτώσεις στις οποίες πρέπει να αποφύγετε την άθληση
Μώλωπας
Ένας μώλωπας ή μια μελανιά είναι το αποτέλεσμα μιας εξωτερικής δύναμης ή ενός χτυπήματος. Εξαιτίας του σπασίματος των αιμοφόρων αγγείων, έχουμε αλλαγή του χρώματος. Αυτό μπορεί να περιορίσει ακόμη και την κίνηση.
Αντιμετώπιση των οξέων τραυματισμών των μαλακών ιστών
Η αντιμετώπιση διαφέρει ανάλογα με το είδος και τη σοβαρότητα. Όταν προκαλείται ένας οξύς τραυματισμός των μαλακών ιστών, η αρχική αντιμετώπιση ανταποκρίνεται στο πρωτόκολλο ΑΠΣΑ: ανάπαυση, πάγος, συμπίεση, και ανύψωση.
Είναι σημαντικό να κάνετε ένα διάλειμμα από τη δραστηριότητα που προκάλεσε τον τραυματισμό, μαζί με την εφαρμογή πάγου ή κρύων κομπρεσών για 20 λεπτά, αρκετές φορές την ημέρα. Επιπροσθέτως, για να αποφύγετε τη φλεγμονή, οι ειδικοί συμβουλεύουν να φοράτε ελαστικές γάζες συμπίεσης και να ανυψώνετε το τραυματισμένο άκρο σε μεγαλύτερο ύψος από την καρδιά.
Το πρωτόκολλο ΑΠΣΑ χρησιμοποιείται και για τα ήπια διαστρέμματα. Ωστόσο, τα μέτρια διαστρέμματα απαιτούν συνήθως ακινησία για μια περίοδο και τα σοβαρά, ίσως να απαιτούν χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση του τραυματισμού.
Όσο για τις θλάσεις, οι ειδικοί συνιστούν την εφαρμογή του πρωτοκόλλου ανάπαυση, πάγος, συμπίεση, ανύψωση και εδώ. Θα πρέπει να το ακολουθείτε μαζί με απλές ασκήσεις για να καταπραΰνετε τον πόνο και να αποκαταστήσετε την κινητικότητα. Οι περισσότερες ήπιες θλάσεις ανταποκρίνονται καλά σε αυτή τη μέθοδο.
Τραυματισμοί των μαλακών ιστών λόγω κατάχρησης
Αυτοί οι τραυματισμοί συμβαίνουν σταδιακά με το πέρασμα του χρόνου. Εκδηλώνονται όταν κάνει μια φυσική δραστηριότητα κάποιος/α τόσο συχνά, ώστε το σώμα δεν έχει τον απαραίτητο χρόνο για να επουλωθεί. Η τενοντίτιδα και η θυλακίτιδα είναι οι πιο συχνοί τραυματισμοί των μαλακών ιστών σε αυτή την κατηγορία.
Τενοντίτιδα
Αυτό το είδος τραυματισμού είναι μια φλεγμονή ή ένας ερεθισμός του τένοντα. Τυπικά, προκαλείται εξαιτίας μιας σειράς επαναλαμβανόμενων προσπαθειών που επηρεάζουν τον τένοντα. Τα συμπτώματα, συνήθως, είναι το πρήξιμο και ο πόνος που χειροτερεύει όταν κάνετε κάποια δραστηριότητα.
Διαβάστε επίσης: Τενοντίτιδα δικεφάλου: Ποια είναι τα αίτια;
Θυλακίτιδα
Οι θύλακες είναι μικροί, ζελατινώδεις σάκοι οι οποίοι βρίσκονται γύρω από τους ώμους, τους αγκώνες, το ισχίο, τα γόνατα, και τους αστραγάλους. Περιέχουν μια μικρή ποσότητα υγρού και εντοπίζονται ανάμεσα από τα οστά και τους μαλακούς ιστούς. Έτσι, λειτουργούν σαν μαξιλάρια για τη μείωση της τριβής. Η θυλακίτιδα είναι η φλεγμονή του θύλακα, και είναι αποτέλεσμα μικρών επαναλαμβανόμενων προσπαθειών.
Αντιμετώπιση τραυματισμών εξαιτίας κατάχρησης
Οι ειδικοί συνιστούν ανάπαυση, αντιφλεγμονώδη φάρμακα, και ασκήσεις για τη βελτίωση της ευελιξίας ώστε να θεραπευτεί η τενοντίτιδα. Αν δεν υποχωρεί το πρήξιμο, μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ζημιά στον τένοντα, και τότε ίσως χρειαστεί χειρουργείο.
Μπορείτε να ανακουφίσετε τη θυλακίτιδα αλλάζοντας τις δραστηριότητές σας. Επίσης, θα πρέπει να παίρνετε αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Αν δεν υπάρξει βελτίωση, ίσως είναι απαραίτητο να αφαιρέσετε το υγρό από τον θύλακα.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
-
Saavedra Lozano, J., Santos Sebastián, M., González, F., Hernández Sampelayo Matos, T., & Navarro Gómez, M. . (2011). Infecciones bacterianas de la piel y tejidos blandos. In Protocolos de la AEP: Protocolos de Infectología.
-
C.L Rodrígues Pérez, D.J. Fernández Gutiérrez, J.A. Ruiz Caballero, J.F. Jiménez Díaz, M. E. B. O. (2005). Tratamiento del esguince de tobillo. XIX JORNADAS CANARIAS DE TRAUMATOLOGIA Y CIRUGIA ORTOPEDICA. https://doi.org/10.1016/S0048-7120(04)73454-4
-
Parker, R. H. (2015). Bursitis. In Clinical Infectious Disease, Second Edition. https://doi.org/10.1017/CBO9781139855952.079