Αύξηση των αυτοκτονιών: Στοιχεία και αριθμοί
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), περίπου 1 εκατομμύριο άνθρωποι αυτοκτονούν κάθε χρόνο. Δυστυχώς, οι αριθμοί έχουν αυξηθεί τον τελευταίο καιρό. Παρόλο που μπορεί να μην το συνειδητοποιούμε πάντα, η απόφαση ενός ατόμου να δώσει τέλος στη ζωή του δεν είναι μόνο ατομική, αλλά παίζουν ρόλο και οι κοινωνικοί παράγοντες. Ως εκ τούτου, είναι καιρός να αντιμετωπίσουμε την αύξηση των αυτοκτονιών με σοβαρότητα και ενημέρωση.
Αν τόσοι πολλοί άνθρωποι θεωρούν το θάνατο ως τη μόνη διέξοδο από τον πόνο τους, είναι σαφές ότι κάτι δεν πάει καλά με την κοινωνία μας. Το εργασιακό και οικονομικό άγχος, ο ατομικισμός και η μοναξιά, η έλλειψη σύνδεσης, η κακή φροντίδα ψυχικής υγείας… υπάρχουν πολλοί τομείς που πρέπει να βελτιωθούν αν θέλουμε να σταματήσει αυτή η αυξητική τάση.
Σχετικά στοιχεία για την αύξηση των αυτοκτονιών
Παρά το γεγονός ότι αποτελεί θέμα ταμπού και περιβάλλεται από στίγμα, η αυτοκτονία είναι μια πραγματικότητα με την οποία ζούμε καθημερινά. Ευθύνεται για περισσότερους από τους μισούς βίαιους θανάτους παγκοσμίως και είναι η τρίτη κύρια αιτία θανάτου μεταξύ των νέων ηλικίας 15-29 ετών.
Η αυτοκτονική συμπεριφορά επηρεάζει ανθρώπους όλων των καταβολών, τάξεων και ηλικιών. Και δεν είναι μόνο οι νεότεροι που εκτίθενται.
Έχει διαπιστωθεί σημαντική αιχμή της συχνότητας εμφάνισης σε άτομα άνω των 65 ετών. Ακόμη και ο παιδικός πληθυσμός, ο οποίος προηγουμένως θεωρούνταν χαμηλού κινδύνου, έχει παρουσιάσει αύξηση του ποσοστού αυτοκτονιών.
Αν αυτά τα στοιχεία μας φαίνονται ανησυχητικά, ας έχουμε υπόψη μας ότι δεν αντικατοπτρίζουν καν τη συνολική κατάσταση. Πολλοί θάνατοι που καταγράφονται ως ατυχήματα είναι στην πραγματικότητα εκούσιοι θάνατοι. Οι παθητικές αυτοκτονίες (που διαπράττονται κυρίως από ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας) παραβλέπονται επίσης.
Υπάρχουν πολλές απόπειρες αυτοκτονίας που, παρόλο που δεν καταλήγουν σε θάνατο, είναι επίσης ανησυχητικές. Όσον αφορά τα παραπάνω, οι απόπειρες αυτοκτονίας αυξήθηκαν κατά 250% στον παιδικό και νεανικό πληθυσμό το 2022.
Όλα αυτά τα στοιχεία μας προειδοποιούν ότι υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού που αντιμετωπίζει σοβαρά συναισθηματικά προβλήματα και ζει τέτοιες στρεσογόνες εμπειρίες που το θέτουν σε αδύνατες καταστάσεις.
Πιστεύουμε ότι μπορεί επίσης να σας αρέσει να διαβάζετε αυτό το άρθρο: Καλοκαιρινή κατάθλιψη: Αιτίες, συμπτώματα και πώς να την αντιμετωπίσετε
Γεγονότα που πρέπει να λάβετε υπόψη σας
Για όσους δεν έχουν βρεθεί ποτέ σε μια τέτοια κατάσταση, μπορεί να είναι περίπλοκο να κατανοήσουν ότι κάποιος θα έπαιρνε την απόφαση να βάλει τέλος στη ζωή του. Όμως η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν είναι ασφαλής και ότι το κενό και η απελπισία μπορούν να εισβάλουν ανά πάσα στιγμή και να μεγαλώνουν μέχρι το άτομο να πειστεί ότι δεν υπάρχει διέξοδος.
Αν και τα αίτια μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με το περιβάλλον του καθενός, υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που είναι γνωστό ότι σχετίζονται με την αυτοκτονική συμπεριφορά. Το άτομο μπορεί:
- Να έχει πέσει θύμα κακοποίησης.
- Να έχει υποστεί παρενόχληση ή σωματική ή ψυχολογική βία. Στην πραγματικότητα, ο εκφοβισμός είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες κινδύνου μεταξύ των ανηλίκων.
- Να έχει επηρεαστεί από αυτοκτονίες στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
- Να πάσχει από κάποια ψυχολογική ευπάθεια, να πάσχει από ψυχική διαταραχή ή να έχει κάνει προηγούμενες απόπειρες αυτοκτονίας.
- Να υπάρχει έλλειψη ισχυρών σχέσεων και έλλειψη δικτύου υποστήριξης.
- Να υπάρχει έλλειψη καλών στρατηγικών αντιμετώπισης για τη διαχείριση δυσμενών και στρεσογόνων καταστάσεων.
Εκτός από τα παραπάνω, η παγκόσμια πανδημία του κορωνοϊού έχει συμβάλει σε αυτή την αύξηση των αυτοκτονιών παγκοσμίως. Επέφερε σοβαρές συνέπειες, με εκατομμύρια θέσεις εργασίας να καταστρέφονται, οικονομικά συστήματα να πλήττονται, συνεχή βομβαρδισμό φόβου μέσω των μέσων ενημέρωσης, διαταραχή της ρουτίνας και απώλεια ανθρώπινων σχέσεων λόγω αποξένωσης.
Αναμφίβολα, η κατάσταση αυτή έχει επιδεινώσει σημαντικά την ψυχική υγεία πολλών. Και ελλείψει προσωπικών, υγειονομικών και κοινωνικών πόρων για τη διαχείριση όσων συνέβησαν, ο εκούσιος θάνατος μπορεί να θεωρήθηκε ως η μόνη διέξοδος.
Διαβάστε επίσης:Πώς να μειώσετε την αγωνία με 5 χαλαρωτικές θεραπείες
Ενέργειες για την πρόληψη της αύξησης των αυτοκτονιών
Όταν μιλάμε για την αυτοκτονία, τείνουμε να εστιάζουμε μόνο στο άτομο που βάζει τέλος στη ζωή του. Πρόκειται όμως για ένα δομικό πρόβλημα που περιλαμβάνει ολόκληρη την κοινωνία.
Είναι απαραίτητο να ληφθούν μέτρα για την ανάσχεση της αύξησης των αυτοκτονιών από διάφορους τομείς: διοίκηση, υγεία, κοινωνική, οικογενειακή και ατομική φροντίδα. Έχουν σχεδιαστεί προγράμματα πρόληψης των αυτοκτονιών με επιτυχή αποτελέσματα.
Επιπλέον, υπάρχουν και άλλα μέτρα που πρέπει να ληφθούν υπόψη:
- Εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση του πληθυσμού σχετικά με την αυτοκτονία, τις αιτίες και τις συνέπειές της.
- Εξαλείψτε το ταμπού και το στίγμα, μιλήστε γι’ αυτό σωστά και με ευαισθητοποίηση. Στο πλαίσιο αυτό, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης θα πρέπει να δίνουν έμφαση στις πιθανές λύσεις και στους τρόπους βοήθειας.
- Δημιουργήστε προγράμματα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά για κάθε πληθυσμό-στόχο.
- Περιορίστε την επίδραση των παραγόντων κινδύνου και ενισχύστε τους προστατευτικούς παράγοντες.
- Εκπαιδεύστε τους επαγγελματίες υγείας για να εντοπίζουν τα πρώιμα προειδοποιητικά σημάδια.
- Παρέχετε επαρκή, ποιοτική και εξειδικευμένη φροντίδα ψυχικής υγείας.
Εν ολίγοις, το να μπει ένα τέλος στην αύξηση των αυτοκτονιών πρέπει να είναι μια κοινή προσπάθεια και αποτελεί επείγον καθήκον ενόψει των αριθμών και των δεδομένων. Το άτομο που κινδυνεύει να αυτοκτονήσει πρέπει να λαμβάνει υποστήριξη και φροντίδα, τόσο από το περιβάλλον όσο και από τους επαγγελματίες. Η πρωτογενής πρόληψη είναι το κλειδί για την επίτευξη αυτού του στόχου.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Arias López, H. A. (2012). Factores de éxito en programas de prevención del suicidio. Revista Vanguardia Psicológica Clínica Teórica y Práctica, 3(2), 215-225.
- Benítez Camacho, É. (2021). Suicidio: el impacto del Covid-19 en la salud mental. Medicina y ética, 32(1), 15-39.
- Navarro-Gómez, N. (2017). El suicidio en jóvenes en España: cifras y posibles causas. Análisis de los últimos datos disponibles. Clínica y Salud, 28(1), 25-31.
- Velásquez Suarez, J. M. (2013). Suicide in the Elderly. Revista Colombiana de Psiquiatría, 42, 80-84.