Χαρακτηριστικά του οστεοσαρκώματος στα παιδιά

Το οστεοσάρκωμα, ένας σοβαρός τύπος καρκίνου που μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλες περιοχές του σώματος, ιδιαίτερα στους πνεύμονες, δεν είναι συνηθισμένος στα παιδιά. Ωστόσο, η πρόγνωση βελτιώνεται σημαντικά με την έγκαιρη διάγνωση και την επακόλουθη θεραπεία.
Χαρακτηριστικά του οστεοσαρκώματος στα παιδιά

Τελευταία ενημέρωση: 27 Σεπτεμβρίου, 2021

Το οστεοσάρκωμα ευθύνεται για το 3% των καρκίνων που εμφανίζονται στα παιδιά. Είναι επίσης ο πιο συνηθισμένος τύπος καρκίνου των οστών και ένας από τους λίγους που ξεκινούν απευθείας στον οστικό ιστό. Δυστυχώς, μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλες περιοχές του σώματος. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του οστεοσαρκώματος στα παιδιά;

Το ποσοστό επιβίωσης του οστεοσαρκώματος στα παιδιά είναι περίπου 60 έως 80% όταν δεν εξαπλώνεται πέρα από τον αρχικό όγκο. Φυσικά, όλα εξαρτώνται από την αποτελεσματικότητα της χημειοθεραπείας. Με τη σειρά τους, οι πιθανότητες επιβίωσης είναι πολύ χαμηλότερες εάν έχει ήδη εξαπλωθεί σε άλλες περιοχές.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το οστεοσάρκωμα αντιπροσωπεύει περίπου το ήμισυ όλων των περιπτώσεων αυτής της νόσου στα παιδιά. Οι περισσότερες διαγνώσεις γίνονται μεταξύ των ηλικιών 10 και 30 ετών. Επιπλέον, είναι πιο συνηθισμένο στους εφήβους.

Τι είναι το οστεοσάρκωμα;

 

Αυτός είναι ένας τύπος καρκίνου που αναπτύσσεται στα κύτταρα των οστών. Είναι επίσης γνωστό ως οστεογενές σάρκωμα και εκδηλώνεται ως κακοήθης όγκος που μπορεί να εξαπλωθεί σε σχεδόν οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματος – πιο συχνά στους πνεύμονες πρώτα.

Αυτός ο καρκίνος συνήθως ξεκινά στα άκρα των οστών των χεριών ή των ποδιών, αλλά επηρεάζει και άλλα οστά. Συνήθως αναπτύσσεται στις ακόλουθες περιοχές :

  • Η κορυφή του γόνατος ή του περιφερικού μηριαίου οστού
  • Κάτω από το γόνατο ή την εγγύς κνήμη
  • Κάτω από τον ώμο ή τον εγγύς βραχίονα

Το οστεοσάρκωμα εμφανίζεται συνήθως σε παιδιά άνω των 10 ετών. Μερικοί πιστεύουν ότι αυτός ο καρκίνος οφείλεται στην αποτυχία του DNA στα κύτταρα των οστών κατά τα στάδια της έντονης ανάπτυξης. Γενικά, επηρεάζει τα αγόρια περισσότερο από τα κορίτσια και οι περισσότερες περιπτώσεις εμφανίζονται στο γόνατο.

Τύποι οστεοσαρκώματος σε παιδιά

Υπάρχουν ουσιαστικά δύο τύποι οστεοσαρκώματος σε παιδιά και ενήλικες. Κάθε ένα από αυτά περιλαμβάνει διάφορους υποτύπους:

  • Ένας κεντρικός όγκος, γνωστός και ως μυελικός όγκος, εμφανίζεται βαθιά στο οστό
    • Συμβατικό κεντρικό οστεοσάρκωμα
    • Τελαγγειεκτικός
    • Ενδοοστικός, καλά διαφοροποιημένος ή χαμηλής ποιότητας
    • Μικροκυτταρικό οστεοσάρκωμα
  • Ένας επιφανειακός ή περιφερικός όγκος που εμφανίζεται στις πιο ρηχές περιοχές
    • Το οστεοσάρκωμα Parosteal
    • Περιοστέος
    • Τέλος, υψηλού επιπέδου οστεοσάρκωμα

Παράγοντες κινδύνου

Σε γενικές γραμμές, τα οστεοσάρκωμα εμφανίζονται σε άτομα που δεν έχουν άλλες ασθένειες ούτε οικογενειακό ιστορικό καρκίνου των οστών. Όλα δείχνουν ότι ένα σύνολο γενετικών αλλαγών που οδηγούν στην ασθένεια προκύπτει τυχαία.

Τούτου λεχθέντος, σημειώστε ότι υπάρχουν παράγοντες σε ορισμένες περιπτώσεις που προωθούν την ανάπτυξη της νόσου. Ανάμεσα τους:

  • Ιστορικό ακτινοθεραπείας για άλλους τύπους καρκίνου, ειδικά σε νεαρή ηλικία
  • Κληρονομικό ρετινοβλάστωμα
  • Προηγούμενες ασθένειες όπως το σύνδρομο Li-Fraumeni, το σύνδρομο Werner και το σύνδρομο Rothmund-Thomson

Συμπτώματα οστεοσαρκώματος στα παιδιά

Ακτινογραφία γόνατος.

Τα συμπτώματα του οστεοσαρκώματος ποικίλλουν. Στην πραγματικότητα, ορισμένοι ασθενείς είναι ασυμπτωματικοί. Ωστόσο, μερικές από τις πιο συχνές εκδηλώσεις είναι:

  • Πόνος σε οστό ή άρθρωση, ο οποίος αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου μέχρι να γίνει αφόρητος
  • Σπασμένα κόκαλα, χωρίς εμφανή αιτία
  • Η παρουσία μάζας ή σβώλου
  • Η απώλεια ελέγχου του εντέρου ή της ουροδόχου κύστης.
  • Πόνος στην πλάτη

Όπως μπορείτε να φανταστείτε, είναι σημαντικό να είστε προσεκτικοί στην εμφάνιση οποιουδήποτε από αυτά τα συμπτώματα, ειδικά κατά την εφηβεία. Μη διστάσετε να συμβουλευτείτε έναν ειδικό εάν το υποψιάζεστε με οποιονδήποτε τρόπο.

Διάγνωση και θεραπεία

Η διάγνωση γίνεται συνήθως με βάση μια κλινική συνέντευξη και ιστορικό υγείας, μαζί με ορισμένες εξετάσεις. Συνήθως ξεκινά με ακτινογραφίες, οι οποίες συμπληρώνονται με μαγνητική τομογραφία. Ο γιατρός θα παραγγείλει βιοψία μόλις εντοπίσει κάποιο πρόβλημα και εντοπίσει την περιοχή.

Στη συνέχεια, μετά την επιβεβαίωση της διάγνωσης, ο γιατρός θα παραγγείλει αξονική τομογραφία θώρακα, σάρωση οστού και μερικές φορές περισσότερες μαγνητικές τομογραφίες. Όλα αυτά τους επιτρέπουν να κάνουν μια πιο ακριβή διάγνωση και να καθορίσουν μια πιο αποτελεσματική θεραπεία.

Η θεραπεία του οστεοσαρκώματος στα παιδιά περιλαμβάνει χημειοθεραπεία και στοχεύει στη συρρίκνωση της καρκινικής μάζας. Στη συνέχεια, η χειρουργική επέμβαση θα είναι απαραίτητη για την αφαίρεση των όγκων και, τέλος, θα υποβάλει τον ασθενή σε χημειοθεραπεία ξανά ώστε να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα υποτροπής του καρκίνου.

Προσέξτε τα συμπτώματα του οστεοσαρκώματος στα παιδιά

Όπως μπορείτε να δείτε, το οστεοσάρκωμα μπορεί να εμφανιστεί διακριτικά και χωρίς ιστορικό στα παιδιά. Επιπλέον, οι γονείς πρέπει να είναι προσεκτικοί στην εμφάνιση πιθανών συμπτωμάτων, ειδικά κατά την εφηβεία.

Τέλος, συμβουλευτείτε έναν ειδικό για να αποκλείσετε αυτήν και άλλες πιθανές παθολογίες που θα μπορούσαν να θέσουν σοβαρά σε κίνδυνο την υγεία εάν υποψιάζεστε ότι το παιδί σας μπορεί να έχει τη νόσο του.


Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.


  • Bello, A., Márquez, A. H., & Noris-Suárez, K. (2007). El grado de glicosilación del colágeno óseo regula la adhesión y la capacidad de biomineralizar de las células óseas. In IV Latin American Congress on Biomedical Engineering 2007, Bioengineering Solutions for Latin America Health (pp. 663-666). Springer, Berlin, Heidelberg.
  • Millán-Rodríguez, A. C., Lázaro-González, V., Dios-Castro, E., R Regal, A., Cores, F. J., & Fernández-Vila, P. C. (2008). Disminución de agudeza visual, primer síntoma de un tumor medular. Archivos de la Sociedad Española de Oftalmología, 83(7), 437-440.
  • Cortés-Rodríguez, R., Castañeda-Pichardo, G., & Tercero-Quintanilla, G. (2010). Guía de diagnóstico y tratamiento para pacientes pediátricos con osteosarcoma. Archivos de Investigación Materno Infantil, 2(2), 60-66.

Αυτό το κείμενο προσφέρεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και δεν αντικαθιστά τη συμβουλή από επαγγελματία. Σε περίπτωση αμφιβολίας, συμβουλευτείτε τον ειδικό σας.