Γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας: Από τι αποτελείται;

Το γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας μπορεί να προκαλέσει τύφλωση αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Το πρόβλημα είναι πως μπορεί να περάσει απαρατήρητο καθώς δεν προκαλεί πάντα συμπτώματα.

Το γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας μπορεί να προκαλέσει τύφλωση αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Το πρόβλημα είναι πως μπορεί να περάσει απαρατήρητο καθώς δεν προκαλεί πάντα συμπτώματα.

Το γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας είναι μια οφθαλμολογική πάθηση η οποία μπορεί να οδηγήσει σε τύφλωση. Προκαλεί ζημιά στο οπτικό νεύρο η οποία επιφέρει απώλεια όρασης. Σε πολλές περιπτώσεις, προκαλεί αύξηση της πίεσης του ματιού, όμως αυτό δεν ισχύει πάντα.

Παρότι υπάρχει γλαύκωμα ανοιχτής και κλειστής γωνίας, το πρώτο είναι πιο συχνό. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι αποτελεί το 90% των περιπτώσεων. Είναι η δεύτερη ή τέταρτη αιτία τύφλωσης στον κόσμο, ανάλογα με την περιοχή.

Το γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας αποκαλείται και πρωτεύον ή χρόνιο γλαύκωμα. Είναι μια προοδευτική πάθηση η οποία ίσως να μην προκαλέσει συμπτώματα, και έτσι περνά απαρατήρητη.

Γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας – Πιθανές αιτίες

Στις περισσότερες περιπτώσεις, το γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας προκαλείται όταν τα κανάλια αποστράγγισης του ματιού φράζουν. Αυτό οδηγεί σε αυξημένη πίεση στο μάτι και σε βλάβη στο οπτικό νεύρο.

Το σύστημα αποστράγγισης του ματιού σχηματίζει μια γωνία από την ίριδα μέχρι τον κερατοειδή χιτώνα. Από εκεί, συνδέεται στο εξωτερικό τμήμα με αγωγούς. Αυτή η πάθηση δεν επιτρέπει τη σωστή αποστράγγιση του ματιού επειδή οι αγωγοί είτε φράζουν, είτε στενεύουν.

Καθώς το υγρό δεν αποστραγγίζεται προς τα έξω, η πίεση του ματιού αυξάνεται, προκαλώντας βλάβη στο οπτικό νεύρο. Έτσι, επηρεάζεται η ικανότητα όρασης του ασθενή.

Ορισμένα οπτικά νεύρα είναι πιο επιρρεπή στην αύξηση της πίεσης. Στην Αφρική υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος εμφάνισης της ασθένειας, καθώς επίσης και σε άτομα άνω των 60 ετών, ειδικά όσα είναι Ισπανόφωνα, με οικογενειακό ιστορικό, ή άτομα που υποφέρουν από διαβήτη.

Κύρια συμπτώματα

Το γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας αναπτύσσεται αργά και σιωπηλά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι άνθρωποι καταλαβαίνουν πως κάτι δεν πάει καλά όταν έχουν απώλεια όρασης. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, το οπτικό νεύρο έχει υποστεί σοβαρή βλάβη.

Όσοι επηρεάζονται, χάνουν αρχικά την περιφερική τους όραση. Η ασθένεια επηρεάζει μόνο την ευκρίνεια και την οπτική οξύτητα όταν προχωρήσει. Αυτή η πάθηση ανιχνεύεται συνήθως σε εξετάσεις ρουτίνας.

Η διάγνωση του γλαυκώματος ανοιχτής γωνίας

Ιδανικά, η πάθηση θα πρέπει ν’ ανιχνεύεται νωρίς, πριν προχωρήσει η ζημιά στο οπτικό νεύρο.  Οι τακτικές οφθαλμολογικές εξετάσεις είναι η καλύτερη επιλογή. Όσοι ανήκουν σε ομάδες κινδύνου θα πρέπει να κάνουν περιοδικούς ελέγχους.

Η συχνότητα καλό είναι να αυξάνεται σύμφωνα με την ηλικία, όπως παρακάτω:

• Πριν τα 40 χρόνια. Ένας έλεγχος κάθε δύο με τέσσερα χρόνια.
• 40 με 54. Μία φορά τον χρόνο ή κάθε τρία χρόνια.
• 55 με 64. Μία φορά τον χρόνο ή ανά δύο χρόνια.
• Άνω των 65. Κάθε έξι μήνες ή μία φορά τον χρόνο.

Οι ειδικοί μπορεί να ζητήσουν διαφορετικές εξετάσεις για να προσδιορίσουν αν ένα άτομο υποφέρει από γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας. Οι πιο συνηθισμένες είναι:

• Τονομετρία. Αυτή η εξέταση μετρά την πίεση του ματιού.
• Οφθαλμοσκόπηση. Οι γιατροί τη χρησιμοποιούν για να δουν στο πίσω μέρος του ματιού και να εξετάσουν το οπτικό νεύρο ώστε να δουν πιθανές βλάβες.
• Περιμετρία. Μία εξέταση του οπτικού πεδίου. Αυτή επιτρέπει στους γιατρούς να καθορίσουν αν και σε τι βαθμό έχει επηρεαστεί η όραση του ατόμου από το γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας.
• Γωνιοσκόπηση. Προσδιορίζει αν η γωνία ανάμεσα στην ίριδα και τον κερατοειδή χιτώνα είναι ανοιχτή και πλατιά ή στενή και κλειστή.
• Παχυμετρία. Αυτή η εξέταση μετρά το πάχος του κερατοειδή χιτώνα.

Οι οφθαλμίατροι ίσως ζητήσουν όλες τις εξετάσεις, ή μερικές από αυτές. Το γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας δεν διαγιγνώσκεται εύκολα πάντα.

Θεραπείες

Η θεραπεία του γλαυκώματος ανοιχτής γωνίας επικεντρώνεται στη μείωση της οφθαλμικής πίεσης. Δεν υπάρχει τρόπος να επιδιορθωθεί η βλάβη του οπτικού νεύρου. Γι’ αυτό είναι σημαντική η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία.

Υπάρχουν τρεις στρατηγικές για την αντιμετώπισή του:

• Φάρμακα, συνήθως σταγόνες. Μειώνουν την παραγωγή υγρού από τα μάτια ή αυξάνουν την αποστράγγιση υγρού.
• Χειρουργείο με λέιζερ. Αυτό το είδος χειρουργείου βοηθά στην καλύτερη αποστράγγιση του υγρού από τα μάτια ή στη μείωση της παραγωγής του υγρού. Είναι μια αποτελεσματική μέθοδος για τη μείωση της πίεσης του ματιού.
• Συμβατική χειρουργική επέμβαση. Σε αυτή την περίπτωση, οι χειρούργοι ανακατευθύνουν το υγρό για ν’ αποφευχθεί η δυσλειτουργία του συστήματος αποστράγγισης. Οι χειρούργοι μπορεί επίσης να δημιουργήσουν νέες οδούς αποστράγγισης.

Το γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας δεν αντιμετωπίζεται πάντα το ίδιο

Ο τρόπος αντιμετώπισης εξαρτάται από την κατάσταση του οπτικού νεύρου και τη γενική υγεία του ασθενή. Ο οφθαλμίατρος θα του αναφέρει τα οφέλη κάθε λύσης και θα προτείνει την καταλληλότερη, ανάλογα με την περίπτωση.

Σε πολλές περιπτώσεις, ασθενείς οι οποίοι έκαναν το συμβατικό χειρουργείο ή το χειρουργείο με λέιζερ ίσως χρειαστούν φαρμακευτική αγωγή μετά. Η θετική επίδραση του χειρουργείου μπορεί να μειωθεί μετά από κάποιο διάστημα.