Μηνιγγιτιδοκοκκική σήψη - Μια πολύ σοβαρή ασθένεια
Η μηνιγγιτιδοκοκκική σήψη είναι μια επείγουσα ιατρική κατάσταση και απαιτεί άμεση αντιμετώπιση. Πρόκειται για μια ταχεία εξελισσόμενη ασθένεια που μπορεί να οδηγήσει σε σοκ και στην ταυτόχρονη ανεπάρκεια αρκετών οργάνων.
Η πάθηση προέρχεται από μια μηνιγγιτιδοκοκκική λοίμωξη. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εκτιμά ότι υπάρχουν περίπου 500.000 τέτοιες νέες λοιμώξεις τον χρόνο. Για την ακρίβεια, το 20%-50% όσων εμφανίζουν μηνιγγιτιδοκοκκική σήψη πεθαίνει.
Μηνιγγιτιδόκοκκος
Αυτή η πάθηση οφείλεται στον μηνιγγιτιδόκοκκο, ένα βακτήριο υπεύθυνο για σοβαρές ασθένειες. Μπορεί να προσβάλει οποιονδήποτε έρχεται σε επαφή με τα σταγονίδια ενός μολυσμένου ατόμου όταν βήχει ή φτερνίζεται.
Κάποιοι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι σε αυτά τα βακτήρια, αλλά η επιστήμη δε γνωρίζει τον λόγο. Αυτό που γνωρίζει όμως είναι ότι ο μικροοργανισμός εισβάλει σταδιακά στον ρινοφάρυγγα. Επιπλέον, το διάστημα ανάμεσα στη λοίμωξη και την εμφάνιση των συμπτωμάτων είναι περίπου 10 ημέρες, αν και μπορεί να είναι μικρότερο.
Έπειτα, ο μηνιγγιτιδόκοκκος διαπερνά τη βλεννογόνο και εισέρχεται στο αίμα. Η πιο συχνή εκδήλωση αυτής της ασθένειας είναι η μηνιγγίτιδα ή η φλεγμονή των μηνίγγων, των μεμβρανών που καλύπτουν τον εγκέφαλο και τη σπονδυλική στήλη.
Μία από τις πιθανές αντιδράσεις αυτής της ασθένειας είναι η μηνιγγιτιδοκοκκική σήψη, μια σοβαρή πάθηση με υψηλό ποσοστό θνησιμότητας. Ομοίως, όσοι επιβιώνουν έχουν μόνιμες επιπλοκές.
Διαβάστε επίσης: Εγκεφαλίτιδα: Συμπτώματα, αιτίες, και θεραπείες
Μηνιγγιτιδοκοκκική σήψη
Πρόκειται για μια μορφή σηπτικού σοκ. Αυτό είναι μια ιατρική κατάσταση κατά την οποία οι ιστοί και τα όργανα δε λαμβάνουν αρκετό οξυγόνο και θρεπτικές ουσίες. Με τη σειρά του, αυτό οδηγεί στον σταδιακό θάνατο των κυττάρων και στη γενική ανεπάρκεια που επιφέρει τον θάνατο.
Έπειτα, υπάρχει ο πολλαπλασιασμός του μηνιγγιτιδόκοκκου στο αίμα. Αυτή η κατάσταση οδηγεί στον σχηματισμό θρόμβων που εμποδίζουν την κυκλοφορία του αίματος σε ένα ή περισσότερα όργανα ή άκρα, προκαλώντας γάγγραινα. Παραδόξως, προκαλούνται και αιμορραγίες που δε μπορούν να διαχειριστούν εύκολα.
Εκτιμήσεις δείχνουν ότι 1 στους 4 ανθρώπους με αυτή τη νόσο θα χρειαστεί ακρωτηριασμό. Ομοίως, η σήψη προκαλεί τραύματα στο δέρμα τα οποία επιφέρουν ουλές και οδηγούν σε δυσμορφίες. Πολύ συχνά απαιτείται χειρουργική επέμβαση και η επούλωση είναι ιδιαίτερα αργή.
Συμπτώματα και εκδηλώσεις
Τα συμπτώματα της μηνιγγιτιδοκοκκικής σήψης είναι πολλά. Αρχικά, ίσως υπάρξει ήπιος πυρετός, αλλά σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει πολυοργανική ανεπάρκεια και θάνατος εντός ωρών.
Τυπικά, εμφανίζονται συμπτώματα όμοια με άλλων ιικών λοιμώξεων, όπως πυρετός, κρυάδα, ζάλη, ναυτία, πονοκέφαλος, και αδυναμία, τις πρώτες 4 με 6 ώρες. Επίσης, μπορεί να υπάρξει διάρροια και εμετός.
Πέραν των ανωτέρω, άλλα χαρακτηριστικά συμπτώματα της σήψης είναι:
- Χλωμό δέρμα και κηλίδες
- Ταχεία αναπνοή
- Τρέμουλο σε χέρια και πόδια
- Λήθαργος και σύγχυση
- Χαμηλή πίεση
- Πόνος στις αρθρώσεις ή τα άκρα
- Εξάνθημα υπό τη μορφή, μικρών, έντονων κόκκινων σημαδιών τα οποία φαίνονται σαν μια φρέσκια μελανιά (δε συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις)
Διάγνωση και θεραπεία
Η μηνιγγιτιδοκοκκική σήψη μπορεί να συμβεί με ή χωρίς μηνιγγίτιδα. Η διάγνωση γίνεται με εξετάσεις αίματος, ρινικό επίχρισμα, ακτινογραφία θώρακα, και δείγμα κοπράνων.
Η θεραπεία θα πρέπει να γίνει σε νοσοκομείο ή ιατρικό κέντρο και δεν απαιτεί την απομόνωση του ασθενή. Η συμβατική προσέγγιση περιλαμβάνει τα ακόλουθα τέσσερα μέτρα:
- Η χορήγηση αντιβιοτικών θα πρέπει να γίνει νωρίς και οποιαδήποτε εμφανής πηγή μόλυνσης θα πρέπει να αποστραγγιστεί.
- Γίνεται παρεντερική χορήγηση υγρών για να γεμίσει ο αγγειακός χώρος και να διατηρηθεί η πίεση ώστε ν’ αποφευχθεί η ακραία υπόταση.
- Θα πρέπει να γίνει χρήση αγγειοενεργών φαρμάκων για την καταπολέμηση των αλλαγών στο καρδιοκυκλοφορικό σύστημα οι οποίες, με τη σειρά τους, είναι αποτέλεσμα της φλεγμονής που προκαλεί η σήψη.
- Τα μέτρα μηχανικής υποστήριξης περιλαμβάνουν τη χορήγηση οξυγόνου, διασωλήνωση της τραχείας, και μηχανικό αερισμό. Επίσης, γίνεται χορήγηση πηκτικών και φρέσκου κατεψυγμένου πλάσματος όταν υπάρχει αιμορραγία.
Ίσως σας ενδιαφέρει: Candida Auris: Ένας μύκητας που μπορεί να σκοτώσει
Μηνιγγιτιδοκοκκική σήψη – Πρόληψη
Τα παρακάτω αφορούν την αποτροπή της εξάπλωσης της νόσου. Υπάρχουν δύο εμβόλια διαθέσιμα γι’ αυτόν τον σκοπό:
- Το εμβόλιο του πνευμονιόκοκκου προστατεύει ενάντια στην πνευμονιοκοκκική μηνιγγίτιδα. Οι γιατροί το κάνουν σε βρέφη και συχνά σε άτομα άνω των 65 ετών. Υπάρχουν εικασίες σχετικά με την ικανότητα αποτροπής μηνιγγιτιδοκοκκικών λοιμώξεων λόγω των ομοιοτήτων τους. Σε κάθε περίπτωση, δε μπορούμε να πούμε πως είναι εντελώς αποτελεσματικό ενάντια στον S. pneumoniae.
- Το εμβόλιο MenC προσφέρει προστασία ενάντια στην ομάδα μηνιγγιτιδόκοκκων τύπου C. Οι γιατροί το χρησιμοποιούν σε μωρά και είναι διαθέσιμο για οποιονδήποτε κάτω των 25 ετών.
Τα εμβόλια δεν προστατεύουν από όλους τους τύπους μηνιγγιτιδόκοκκου. Ωστόσο, μειώνουν σημαντικά τη μετάδοση των βακτηρίων που σχετίζονται με αυτό το πρόβλημα. Τέλος, άλλες οδηγίες πρόληψης είναι: η μείωση της επαφής με ασθενείς, το συχνό πλύσιμο των χεριών, και η σωστή υγιεινή των αντικειμένων προσωπικής χρήσης.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Wilhelm, J., & Villena, R. (2012). Historia y epidemiología del meningococo. Revista chilena de pediatría, 83(6), 533-539.
- Solórzano-Santos, F., Ortiz-Ocampo, L. A., Miranda-Novales, M. G., Echániz-Avilés, G., Soto-Noguerón, A., & Guiscafré-Gallardo, H. (2005). Serotipos prevalentes de Streptococcus pneumoniae colonizadores de nasofaringe, en niños del Distrito Federal. salud pública de méxico, 47(4), 276-281.
- Navalón, I. C., Herrejón, E. P., & Torralba, J. J. (2003). Sepsis meningogócica. Una enfermedad rara, grave y potencialmente letal. ¿Existe alguna alternativa al tratamiento? ¿ Cuál es el papel de la proteína C activada? Puesta al día en urgencias, emergencias y catástrofes, 4(1), 6-11.
- Arnáiz-García, María Elena, et al. “Mutilating purpura fulminans in an adult with meningococcal sepsis.” Puerto Rico Health Sciences Journal 36.3 (2017): 179-182.
- de Tena, J. García, et al. “Protocolo diagnóstico del rash cutáneo y fiebre en adultos.” Medicine-Programa de Formación Médica Continuada Acreditado 12.59 (2018): 3485-3491.
- Vázquez, E. García, et al. “Infecciones por meningococo.” Medicine-Programa de Formación Médica Continuada Acreditado 11.58 (2014): 3407-3411.
- Pedraz, J., and Eduardo López-Bran. “Protocolo diagnóstico de los exantemas cutáneos eritematopurpúricos.” Medicine-Programa de Formación Médica Continuada Acreditado 12.48 (2018): 2872-2876.
- Cid, Jesús López Herce. “¿ Debe administrarse tratamiento antibiótico prehospitalario en la sospecha de sepsis meningocócica?.” Evidencias en pediatría 2.4 (2006): 1.
- Klugman, Keith P. “Eficacia y efectividad de las vacunas antineumocócicas conjugadas.” Vacunas: Prevención de enfermedades, protección de la salud. Washington: OPS-OMS (2004): 114-8.
- Artola, Beatriz Sánchez. “Tratamiento de las infecciones graves por Neisseria meningitidis (meningococo).” Revista Electrónica de Medicina Intensiva Artículo C11 (2004).