Οδοντική γέφυρα: Τύποι, οφέλη, και μειονεκτήματα

Μια οδοντική γέφυρα είναι μια μόνιμη προσθήκη που δίνει λύση στην έλλειψη δοντιών. Πώς τοποθετείται; Ποια είναι τα οφέλη της; Σε αυτό το άρθρο, θα σας πούμε όσα πρέπει να γνωρίζετε.

Όταν αντιμετωπίζετε έλλειψη δοντιών στο στόμα, ο ορθοδοντικός ίσως σας προτείνει την οδοντική γέφυρα. Αυτή είναι μια εναλλακτική που επιτρέπει σε όποιον τη φορά ν’ ανακτήσει την αισθητική και τις λειτουργίες που έχασε μαζί με τα δόντια.

Από τι αποτελείται όμως; Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα αυτής της μεθόδου;

Υπάρχουν πολλά ερωτήματα σχετικά με τις οδοντικές γέφυρες. Σε αυτό το άρθρο, θα σας εξηγήσουμε τι είναι οι οδοντικές γέφυρες, ποιοι τύποι υπάρχουν, και τα κύρια οφέλη τους.

Συνεχίστε την ανάγνωση!

Τι είναι μια οδοντική γέφυρα;

Μια οδοντική γέφυρα είναι μια μόνιμη προσθήκη την οποία χρησιμοποιούμε για ν’ αντικαταστήσουμε ένα ή περισσότερα οδοντικά στοιχεία που λείπουν από το στόμα. Συγκεκριμένα, αυτή καλύπτει μια ζώνη, από την οποία λείπουν δόντια, με τεχνητές στεφάνες (θήκες) που προσκολλώνται στα υγιή δόντια που έχει ακόμη το άτομο.

Τώρα, για να παραμείνει προσκολλημένη στα γειτονικά δόντια η οδοντική γέφυρα, θα πρέπει να σμιλευτεί νωρίτερα. Αυτό σημαίνει ότι τα δόντια θα πρέπει να γεμίσουν έτσι ώστε η δομή να μπορέσει να “τσιμεντωθεί” αντίστοιχα. Κατ’ επέκταση, ο ασθενής δε μπορεί να αφαιρέσει την προσθήκη καθώς έχει πλέον σταθεροποιηθεί στο στόμα.

Με αυτόν τον τρόπο, ο ασθενής μπορεί ν’ ανακτήσει λειτουργίες που έχασε μαζί με το δόντι ή τα δόντια του. Ανάμεσά τους, βρίσκουμε την αισθητική, την παρεμπόδιση, την ικανότητα μασήματος, το σχήμα του προσώπου, την ομιλία, και την προφορά.

Γενικά, οι οδοντικές γέφυρες κατασκευάζονται από τα ακόλουθα υλικά:

• Μέταλλα
• Ρητίνες
• Κεραμικά
• Πορσελάνη
• Κεραμικά βελτιστοποιημένες ρητίνες

Πώς κατασκευάζονται οι οδοντικές γέφυρες;

Αφότου έχει κάνει τη διάγνωση ο ορθοδοντικός και έχει αποφασιστεί, μαζί με τον ασθενή, η επίλυση της έλλειψης των οδοντικών στοιχείων με την οδοντική γέφυρα, θα ακολουθήσουν αυτά τα βήματα:

• Καμπύλωση των υπόλοιπων δοντιών: Έπειτα από αναισθησία, ο ορθοδοντικός θα τροχίσει τα γειτονικά δόντια. Αυτά τα δόντια ονομάζονται, έπειτα, στηρίγματα καθώς θα υποστηρίξουν τη γέφυρα.
• Λήψη του καλουπιού: Ο ορθοδοντικός θα πάρει καλούπια από το στόμα για να τα στείλει στον οδοντοτεχνικό που θα κατασκευάσει τη γέφυρα.
• Προσωρινή ρητίνη: Ανάλογα το διαγνωστικό μοντέλο, οι προσωρινές στεφάνες θα κατασκευαστούν για να τοποθετηθούν πάνω από τα τροχισμένα στηρίγματα για το διάστημα που απαιτείται μέχρι να κατασκευαστεί η γέφυρα. Έτσι, διατηρείται η αισθητική και η υγεία των φθαρμένων στοιχείων.
• Δοκιμή μετάλλου: Εδώ δοκιμάζεται η μεταλλική δομή της γέφυρας. Ο ορθοδοντικός δοκιμάζει αν έχει προσαρμοστεί καλά ή αν χρειάζεται διόρθωση.
• Δοκιμή χρώματος: Ο ορθοδοντικός παίρνει το χρώμα του ασθενή και το στέλνει και πάλι στο εργαστήριο.
• Δοκιμή γέφυρας: Ο ορθοδοντικός δοκιμάζει έπειτα τη γέφυρα πλήρως και εκτελεί τις απαραίτητες αλλαγές. Έπειτα, στέλνει τη γέφυρα για μια τελευταία φορά στο εργαστήριο του οδοντοτεχνικού για να την τελειώσει και να τη γυαλίσει.
• Κόλλημα της γέφυρας: Ο ορθοδοντικός καλύπτει τα τροχισμένα στηρίγματα με ειδική οδοντοκονία και τοποθετεί τη γέφυρα στο στόμα.
• Επακόλουθοι έλεγχοι: Μετά από μια περίοδο χρήσης, ο ορθοδοντικός θα ορίσει μια ημερομηνία για να ελέγξει ότι όλα λειτουργούν όπως πρέπει.

Ποιοι τύποι οδοντικής γέφυρας υπάρχουν;

Υπάρχουν διάφοροι τύποι οδοντικής γέφυρας. Οι κύριοι είναι περισσότερο παραδοσιακοί, με πρόβολο, τύπου Maryland, και οι στηριζόμενες σε εμφυτεύματα. Η επιλογή εξαρτάται από την κάθε περίπτωση. Ο ορθοδοντικός θα μπορέσει να καθοδηγήσει τη διαδικασία, σύμφωνα με τις ανάγκες του ατόμου.

Παραδοσιακή οδοντική γέφυρα

Η παραδοσιακή οδοντική γέφυρα είναι εκείνη που χρησιμοποιείται όταν υπάρχουν φυσικά οδοντικά στοιχεία σε κάθε πλευρά του κενού χώρου. Το κενό γεμίζει με ένα ή περισσότερα τεχνητά δόντια τα οποία στηρίζουν τις στεφάνες που πρέπει να κολλήσουν σε κάθε πλευρά των στηριγμάτων.

Η ύπαρξη στηριγμάτων και στις δύο πλευρές, είναι η καλύτερη για την κατανομή και την υποστήριξη της πρόσκρουσης του μασήματος. Γι’ αυτόν τον λόγο, πολύ συχνά αυτά βρίσκονται στο πίσω μέρος του στόματος.

Οδοντική γέφυρα με πρόβολο

Η οδοντική γέφυρα με πρόβολο είναι όμοια με την παραδοσιακή γέφυρα, με διαφορά πως υπάρχει μόνο ένα στήριγμα για να την κρατήσει.

Έτσι, σε αυτές τις περιπτώσεις, η διαδικασία απαιτεί μονάχα ένα γειτονικό δόντι στο κενό που δημιούργησε η έλλειψη δοντιών.

Ο ορθοδοντικός θα πρέπει να τροχίσει το επιλεγμένο δόντι για να μετατραπεί σε στήριγμα. Έπειτα, θα χρησιμοποιήσει οδοντοκονία για να κολλήσει τη στεφάνη μαζί με τη γέφυρα σε αυτό. Κατά συνέπεια, το παραπάνω θα επιτρέψει στο τεχνητό δόντι να καταλάβει τον κενό χώρο. Εφόσον υπάρχει μόνο ένα σημείο στήριξης, θα πρέπει να υπάρχει λιγότερη αντίσταση.

Ορισμένες φορές, τα δόντια μπορούν να σπάσουν ή να βγουν πλήρως εξαιτίας της δομής που μοιάζει με μοχλό, και η οποία σχηματίζεται όταν μασά το άτομο.

Οδοντική γέφυρα τύπου Maryland

Οι οδοντικές γέφυρες τύπου Maryland χρησιμοποιούν δύο φυσικά οδοντικά στοιχεία ως στηρίγματα, ένα σε κάθε πλευρά του κενού χώρου. Η διαφορά σε σύγκριση με τις παραδοσιακές είναι ότι δε κάνουν χρήση στεφάνων πάνω από τα στηρίγματα, αλλά ορισμένων πλαϊνών πτερυγίων τα οποία κατασκευάζονται από μέταλλο ή πορσελάνη, και προσκολλούν στην πλαϊνή επιφάνεια των γειτονικών δοντιών.

Για να γίνει αυτό, είναι σημαντικό να υπάρχει ένα φυσικό στοιχείο σε κάθε πλευρά του κενού που δημιουργήθηκε από τα χαμένα δόντια. Σε αυτή την περίπτωση, ο ορθοδοντικός δε χρειάζεται να τροχίσει τα δόντια τόσο πολύ, κάνοντας αυτή την επιλογή πιο συντηρητική.

Όπως και να ‘χει, αυτό το είδος γέφυρας είναι μόνο για περιοχές οι οποίες δεν υποβάλλονται σε μεγάλο μασητικό φορτίο καθώς δε μπορούν ν’ αντέξουν αυτή την πρόσκρουση.

Οδοντική γέφυρα στηριζόμενη σε εμφυτεύματα

Όπως προδίδει το όνομα, αυτές οι γέφυρες κάνουν χρήση εμφυτευμάτων αντί στεφάνων πάνω από τα τροχισμένα δόντια. Για να στερεωθούν τα εμφυτεύματα που θα υποστηρίξουν τη γέφυρα αργότερα, ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε χειρουργείο.

Γενικά, θα γίνουν δύο ξεχωριστές επεμβάσεις: μία για να μπουν τα εμφυτεύματα και άλλη μία για να τοποθετηθεί η γέφυρα. Αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει μήνες έως ότου ολοκληρωθεί.

Η ποσότητα και η τοποθέτηση των εμφυτευμάτων διαφέρει ανάλογα με την περίπτωση. Παραδείγματος χάρη, ο οδοντίατρός σας μπορεί να τοποθετήσει το εμφύτευμα στο κέντρο του κενού χώρου, δίνοντάς σας ένα για κάθε δόντι που λείπει ή ένα σε κάθε άκρη του κενού.

Αυτός ο τύπος οδοντικής γέφυρας είναι ο πιο σταθερός και μπορεί να αντέξει καλύτερα δυνατά φορτία. Επίσης, είναι ο πιο άνετος για το άτομο και ο μοναδικός που αποτρέπει την επαναρρόφηση οστού από τον κενό χώρο.

Τα οφέλη των οδοντικών γεφυρών

Η τοποθέτηση οδοντικής γέφυρας έχει πολλά αισθητικά οφέλη, αλλά και οφέλη για την υγεία.

Μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία, το άτομο μπορεί να μασήσει και να φάει φυσιολογικά. Επιπλέον, θα βελτιωθεί η προφορά του καθώς δε θα έχει κενά πλέον τα οποία θα προκαλούν ακούσιους ήχους, συλλαβές, ή άλλα γλωσσικά προβλήματα.

Από αισθητικής πλευράς, έχοντας όλα τα δόντια στο στόμα σας, μπορείτε να δώσετε ώθηση στην αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή σας. Αποτρέπονται τα πειράγματα και βελτιώνεται η φυσική εμφάνιση διατηρώντας το σχήμα του προσώπου. Ομοίως, γεμίζοντας τον κενό χώρο των χαμένων δοντιών, τα άλλα δόντια έχουν λιγότερες πιθανότητες να κουνηθούν ή ν’ αλλάξουν θέση.

Το κόστος της οδοντικής γέφυρας είναι ένα από τα αξιοσημείωτα πλεονεκτήματα. Είναι πιο ανθεκτικές σε σύγκριση με τα εμφυτεύματα και πιο οικονομικές.

Τα μειονεκτήματα των οδοντικών γεφυρών

Πριν καταφύγετε στη λύση μιας οδοντικής γέφυρας για τα χαμένα σας δόντια, είναι απαραίτητο να γνωρίζετε ορισμένα μειονεκτήματα αυτής της μεθόδου.

Παρακάτω, θα υπογραμμίσουμε ορισμένα από αυτά:

• Φθορά των οδοντικών στηριγμάτων: Το κύριο μειονέκτημα αυτού του τύπου προσθήκης είναι το γεγονός πως είναι απαραίτητο το τρόχισμα των υγιών δοντιών. Η φθορά αυτών των δοντιών αυξάνει τον κίνδυνο να υποφέρετε από άλλες βλάβες κατά τη διαδικασία, και σε ορισμένες περιπτώσεις, ο ασθενής θα χρειαστεί απονεύρωση. Από την άλλη, ανάλογα με το σχήμα, αυτά τα κομμάτια θα πρέπει να καλύπτονται πάντα από μία στεφάνη.
• Αισθητική: Κάνοντας αυτή τη διαδικασία με μέταλλο μπορεί να προκληθεί λέκιασμα του δοντιού.
• Κίνδυνος διαρροής: Το κενό ανάμεσα στα στηρίγματα και τη στεφάνη μπορεί να προκαλέσει κοιλότητες κάτω από τη στεφάνη κάποιες φορές.
• Κίνδυνος κίνησης: Τα στηρίγματα μπορεί να κουνηθούν, ειδικά αν υπάρχει μεγάλο φορτίο κατά το μάσημα. Οι ειδικοί δε συνιστούν τη χρήση τους σε ασθενείς με βλαβερές συνήθειες όπως βρουξισμό (τρίξιμο των δοντιών), ή το δάγκωμα αντικειμένων, ή των νυχιών τους.
• Επαναρρόφηση οστού: Καθώς τα οστά που βρίσκονται εκεί δεν είναι οδοντικά στοιχεία, δε διεγείρονται και το σώμα τα επαναρροφά.
• Ανθεκτικότητα: Οι οδοντικές γέφυρες διαρκούν για αρκετά χρόνια συνήθως, αλλά σε σύγκριση με τα εμφυτεύματα όχι τόσο πολύ.
• Κίνδυνος ουλίτιδας: Στον χώρο ανάμεσα στη γέφυρα και τα ούλα μπορούν να συσσωρευθούν βακτήρια τα οποία προκαλούν φλεγμονή στα ούλα.

Μιλήστε στον ορθοδοντικό σας για περισσότερες πληροφορίες

Οι οδοντικές γέφυρες μπορεί να είναι μια καλή επιλογή για την αντικατάσταση των χαμένων δοντιών. Όμως, πριν επιλέξετε αυτή τη μέθοδο, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν ορθοδοντικό.

Εκείνος θα σας βοηθήσει να επιλύσετε οποιαδήποτε απορία σχετικά με τα υλικά, τους τύπους, τα σχέδια, και τη συγκόλληση. Θα αξιολογήσει επίσης τα πιθανά προβλήματα. Θα πρέπει να το έχετε στο νου σας αυτό!