Ρίζα λωτού: Διατροφική σύνθεση και οφέλη

Η ρίζα λωτού έχει πολλά οφέλη για την υγεία. Μάθετε πώς να την εντάξετε στη διατροφή σας και να την αξιοποιήσετε στο έπακρο.

Γράφτηκε και επαληθεύτηκε από διατροφολόγο Maria Patricia Pinero Corredor.

Τελευταία ενημέρωση: 09 Αυγούστου, 2022

Η ρίζα του λωτού (Nelumbo nucifera Gaertn) είναι ένα υδρόβιο ρίζωμα που χρησιμοποιείται ως βασικό τρόφιμο σε πολλές ασιατικές χώρες. Το φυτό είναι διάσημο για τα λουλούδια του και καλλιεργείται στην Κίνα, την Ιαπωνία και την Ινδία. Το λουλούδι του χρησιμοποιείται για διακοσμητικούς σκοπούς, αλλά η ρίζα του αποτελεί μια φανταστική τροφή.

Η ρίζα ονομάζεται επίσης renkon και διάφορες χώρες τη χρησιμοποιούν στην κουζίνα τους. Στην Κίνα, τη χώρα προέλευσής της, χρησιμοποιείται συχνά γιατί λέγεται ότι προσφέρει ανεξάντλητη ζωτική ενέργεια.

Στη γαστρονομία, τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά της επιτρέπουν τη χρήση της σε διάφορα πιάτα: σούπες, σαλάτες, σνακ, ακόμη και κύρια πιάτα. Θα θέλατε να μάθετε περισσότερα γι’ αυτή την ενδιαφέρουσα ρίζα;

Τι είναι η ρίζα του λωτού;

Η ρίζα του λωτού είναι το ρίζωμα του υδρόβιου λουλουδιού Nelumbo nucifera που καλλιεργείται στην Κίνα, την Ινδονησία και την Ιαπωνία, όπου θεωρείται ιερό φυτό. Αυτοί οι πολιτισμοί τη χρησιμοποιούσαν επειδή, σύμφωνα με αυτούς, ενίσχυε και ωφελούσε την υγεία.

Ως λαχανικό, είναι αρκετά ελκυστικό. Έχει επίμηκες σχήμα που έχει μήκος 15 εκατοστά. Τα ριζώματα συνδέονται μεταξύ τους σαν να ήταν μια αλυσίδα από άκαμπτες ρίζες. Όταν κόβεται, στο κεντρικό τμήμα υπάρχουν πολλοί αεροθάλαμοι που παρουσιάζουν ένα λεπτό μοτίβο.

Επί του παρόντος, η επιστήμη τη μελετά λόγω των εκτεταμένων πλεονεκτημάτων και των διατροφικών ιδιοτήτων της που θα αναπτύξουμε παρακάτω.

Διατροφική σύνθεση

Σύμφωνα με τον Xu Wang, η ρίζα λωτού είναι πλούσια σε άμυλο, φυτικές ίνες, πρωτεΐνες, βιταμίνες και μέταλλα. Από την άλλη πλευρά, περιέχει επίσης φλαβονοειδή, αλκαλοειδή και άλλες βιοδραστικές ουσίες που σχετίζονται με την καλή υγεία.

Τα κύρια θρεπτικά συστατικά που περιέχονται σε 100 γραμμάρια ακατέργαστης ρίζας λωτού είναι τα εξής:

• Πρωτεΐνη: 2,34 γραμμάρια.
• Λιπαρά: 0,14 γραμμάρια.
• Συνολικοί υδατάνθρακες: 8,81 γραμμάρια.
• Φυτικές ίνες: 0,80 γραμμάρια.
• Θερμίδες: 46.
• Βιταμίνη C: 15 χιλιοστόγραμμα.
• Κάλιο: 2400 χιλιοστόγραμμα.
• Ασβέστιο: 150 χιλιοστόγραμμα.
• Σίδηρος: 13,50 χιλιοστόγραμμα.
• Φώσφορος: 804 χιλιοστόγραμμα.
• Ψευδάργυρος: 5,08 χιλιοστόγραμμα.

Η θερμιδική αξία αυτής της ρίζας την καθιστά ιδανική για δίαιτες χαμηλής ενεργειακής αξίας. Μια ωμή μερίδα 100 γραμμαρίων μας δίνει μόνο 46 θερμίδες, οι οποίες προέρχονται από τη μέτρια περιεκτικότητα σε άμυλο και τις πρωτεΐνες της.

Από την άλλη πλευρά, η ταχύτητα με την οποία απορροφώνται οι υδατάνθρακές της είναι 33. Το γλυκαιμικό φορτίο είναι 3, γεγονός που την καθιστά ρίζα με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη .

Η ρίζα του λωτού ξεχωρίζει επίσης για την υψηλή της αξία σε ανόργανα άλατα. Το κάλιο, ο σίδηρος, ο φώσφορος και ο ψευδάργυρος τη διακρίνουν ανάμεσα σε άλλες κοινές ρίζες.

Πρόσφατη έρευνα διαπίστωσε ότι η καλύτερη μέθοδος για τη διατήρηση των μετάλλων και της βιταμίνης C στη ρίζα λωτού είναι ο ατμός. Το τηγάνισμα και το βράσιμο μειώνουν σημαντικά την περιεκτικότητα και των δύο θρεπτικών συστατικών.

Οφέλη από τη ρίζα του λωτού

Η ρίζα λωτού περιέχει μια καλή ποσότητα ισχυρών αντιοξειδωτικών ουσιών, όπως φλαβονοειδή, αλκαλοειδή και άλλες βιοδραστικές ουσίες. Έτσι, είναι μια πολύ υγιεινή προσθήκη στη διατροφή μας.

Πηγή αντιοξειδωτικών

Στο περιοδικό Molecules εξηγούν ότι, από 36 επιλεγμένα λαχανικά, η ρίζα λωτού παρουσίασε την υψηλότερη αντιοξειδωτική δράση. Οι πιο συχνές φαινόλες σε αυτήν είναι το γαλλικό οξύ, η κατεχίνη, η επικατεχίνη, το χλωρογενικό οξύ, η κατεχόλη και η γαλλοκατεχίνη.

Τα μέρη που περιέχουν τις περισσότερες από αυτές τις φαινόλες είναι η φλούδα και η ρίζα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συνιστώνται για κατανάλωση και ως θρεπτικά συστατικά. Η παρουσία αυτών των ενώσεων μειώνει το κυτταρικό οξειδωτικό στρες και σταματά την εξέλιξη ορισμένων χρόνιων ασθενειών.

Στυπτική και διουρητική δράση

Ένα υδατικό εκχύλισμα ρίζας λωτού κατέχει διουρητική δράση και στυπτικές ιδιότητες, που μπορούν να βοηθήσουν στη θεραπεία της παχυσαρκίας. Σε πειράματα σε ζώα, παρατηρήθηκε ότι η απώλεια νερού που επιτεύχθηκε με τη ρίζα είχε ως αποτέλεσμα σημαντική μείωση της αύξησης του σωματικού βάρους.

Αντιμυκητιασικό

Μια ομάδα ειδικών αξιολόγησε το ρίζωμα του λωτού για τη θεραπεία των Candida albicans, Aspergillus niger, A. fumigatus και Trichophytum mentagopyhtes. Βρέθηκε ικανή να εμποδίζει την ανάπτυξη αυτών των μυκήτων και ζυμομυκήτων. Επιπλέον, ήταν πιο αποτελεσματική από τα κλασικά φάρμακα.

Αντιδιαβητική και ρυθμιστική δράση

Το περιοδικό Journal of Ethnopharmacology αναφέρθηκε στη διεγερτική επίδραση της έκκρισης ινσουλίνης από τη νουσιφερίνη. Η ουσία αυτή βρίσκεται σε υψηλές συγκεντρώσεις στη ρίζα του λωτού και δρα στα β-κύτταρα του παγκρέατος. Γι’ αυτό θεωρείται ότι έχει αντιδιαβητική δράση.

Άλλες μελέτες έχουν επίσης αναφέρει ότι τα ριζώματα του λωτού περιέχουν αλκαλοειδή, τανίνες, γλυκοζίτες, φλαβονοειδή, σαπωνίνες και στεροειδή που αναστέλλουν την α-αμυλάση του παγκρέατος. Αυτό το ένζυμο είναι υπεύθυνο για τη διάσπαση του μορίου του αμύλου στα τρόφιμα.

Η ανασταλτική δράση των φυτοχημικών ουσιών προσφέρει μια αποτελεσματική στρατηγική για τη μείωση των υψηλών επιπέδων γλυκόζης στο αίμα μετά τα γεύματα.

Αντιθρομβωτική ιδιότητα

Ο Zhou και άλλοι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η νεφερίνη, μια ουσία που βρίσκεται στη ρίζα του λωτού, εμποδίζει το σχηματισμό θρόμβων. Ο μηχανισμός περιλαμβάνει την αναστολή της ενεργοποίησης, της προσκόλλησης και της συσσώρευσης των αιμοπεταλίων.

Ηπατοπροστατευτική δράση

Σε εργαστηριακή δοκιμή προσδιορίστηκε η ηπατική προστατευτική δράση ενός εκχυλίσματος ρίζας λωτού σε ζεστό νερό, συμπληρωμένου με ταυρίνη. Τα ευρήματα έδειξαν ότι η χορήγηση του εκχυλίσματος αύξησε σημαντικά τη δραστηριότητα των ηπατικών αντιοξειδωτικών ενζύμων, προστατεύοντας το ήπαρ παχύσαρκων αρουραίων.

Οφέλη για την υγεία της καρδιάς από τη ρίζα του λωτού

Ένα από τα πιο άφθονα θρεπτικά συστατικά της ρίζας λωτού είναι το κάλιο. Μισό φλιτζάνι βρασμένης ρίζας μπορεί να καλύψει το 10% των αναγκών των ενηλίκων. Το κάλιο συμβάλλει στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Μαζί με τη βιταμίνη C, μπορεί να προλάβει τις καρδιακές παθήσεις.

Μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των ρινικών αλλεργιών

Μελέτες που διεξήχθησαν σε ποντίκια δείχνουν ότι η σκόνη ρίζας λωτού θα μπορούσε να μειώσει τα συμπτώματα της ρινικής αλλεργίας. Τα ποντίκια παρουσίασαν περισσότερα αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα σε απόκριση στα αλλεργιογόνα.

Αν σκέφτεστε τη σούπα, τότε θα πρέπει να την προσθέσετε στο τέλος της διαδικασίας μαγειρέματος. Αν την αφήσετε πολλή ώρα στο ζωμό, θα ζελατινοποιηθεί το άμυλο και θα γίνει κολλώδες το φαγητό.

Συνιστάται η ρίζα λωτού για μια υγιεινή διατροφή;

Παρά τα ευρήματα από τα πειράματα σε εργαστηριακά ζώα, απαιτούνται περισσότερες μελέτες σε ανθρώπους. Αυτό θα επιτρέψει ακριβή συμπεράσματα σχετικά με τις δόσεις και τις επιδράσεις του προϊόντος.

Ωστόσο, αυτό που έχει επιβεβαιωθεί είναι η ποικίλη ποσότητα αντιοξειδωτικών που παρουσιάζει. Συνολικά, λοιπόν, μπορείτε να προσθέσετε, σίγουρα, τη ρίζα λωτού στη διατροφή σας!