Τι είναι το υπεξάρθρημα και ποια τα συμπτώματά του;

Ένα υπεξάρθρημα επηρεάζει τη φυσιολογική ευθυγράμμιση της άρθρωσης λόγω της διάτασης του μαλακού ιστού που την απαρτίζει. Αν και δεν προκαλούν πάντα πόνο, είναι σημαντικό να αντιμετωπίζονται ώστε να μην προκαλούν σοβαρές επιπλοκές.
Τι είναι το υπεξάρθρημα και ποια τα συμπτώματά του;

Έχει γραφτεί από Daniela Echeverri Castro

Τελευταία ενημέρωση: 04 Νοεμβρίου, 2022

Το υπεξάρθρημα είναι ένα ατελές εξάρθρημα που προκαλείται από τη μετατόπιση ενός από τα δύο οστά που αποτελούν μια άρθρωση. Αυτή η κατάσταση επηρεάζει τη φυσιολογική ευθυγράμμιση της άρθρωσης και θέτει σε κίνδυνο τις λειτουργίες του νευρικού συστήματος, πυροδοτώντας πολλαπλά σωματικά προβλήματα.

Ο τραυματισμός παρεμβαίνει στη συνεχή ροή ενέργειας και επικοινωνίας μεταξύ του εγκεφάλου και του υπόλοιπου σώματος. Αν και στην αρχή μπορεί να είναι ανεπαίσθητη και ανώδυνη, πυροδοτεί συμπτώματα και παθολογίες που σταδιακά μειώνουν την ποιότητα ζωής.

Είναι πολύ σημαντικό να δίνεται άμεση προσοχή σε κάθε τύπο υπεξάρθρωσης, καθώς η έλλειψη ελέγχου μπορεί να μειώσει την κινητικότητα των αρθρώσεων και τις λειτουργίες που σχετίζονται με τα προσβεβλημένα νεύρα. Επομένως, είναι καλή ιδέα να ελέγξετε τις κύριες αιτίες και τα συμπτώματά της και το είδος της θεραπείας που απαιτεί.

Σε τι διαφέρει το υπεξάρθρημα από το εξάρθρημα;

Όπως αναφέρει η επιστημονική βιβλιογραφία, υπεξάρθρημα είναι η εξάρθρωση μιας άρθρωσης λόγω της διάτασης των μαλακών ιστών. Ένα εξάρθρημα συμβαίνει όταν δύο οστά απομακρύνονται από την κανονική τους θέση. Η διαφορά μεταξύ των δύο είναι ότι στο υπεξάρθρημα η απώλεια επαφής μεταξύ των αρθρικών επιφανειών είναι μόνο μερική, ενώ, στην εξάρθρωση, δεν έχουν καμία επαφή.

Ποια είναι τα αίτια για ένα υπεξάρθρημα;

Οι υπεξαρθρώσεις μπορεί να προκληθούν από μικρο ή μακροτραύμα. Συχνά, η περιοχή που συνήθως επηρεάζεται από αυτή την πάθηση είναι η σπονδυλική στήλη, που θέτει σε κίνδυνο τον άξονα στήριξης και όλη τη δομική σταθερότητα του σώματος. Οι αιτίες του περιλαμβάνουν:

  • Χτυπήματα
  • Ατυχήματα
  • Κακή στάση σώματος
  • Περιστροφές οστών
  • Σωματική υπερένταση
  • Ακατάλληλες κινήσεις των αρθρώσεων

Όπως και με άλλους τύπους τραυματισμών, υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που αυξάνουν την προδιάθεση για υπεξάρθρημα. Τα πιο συνηθισμένα είναι η κακή διατροφή, η καθιστική ζωή, οι κακές αθλητικές πρακτικές και οι διαταραχές ύπνου.

Συμπτώματα από την υπεξάρθρωση

Ένα υπεξάρθρημα μπορεί να γίνει το κύριο έναυσμα για παρεμβολή νεύρων. Ακόμα κι έτσι, πολλές περιπτώσεις είναι δύσκολο να εντοπιστούν έγκαιρα, καθώς δεν εμφανίζονται πάντα με παθήσεις ή έντονα συμπτώματα. Σε άλλες περιπτώσεις, τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

  • Μια άρθρωση που φαίνεται παραμορφωμένη ή ακατάλληλη με γυμνό μάτι
  • Φλεγμονή και έντονος πόνος στην πληγείσα περιοχή
  • Μούδιασμα και μυρμήγκιασμα
  • Ακινησία της άρθρωσης
  • Αποχρωματισμός και μελανιασμένη όψη

Η άμεση προσοχή σε κάθε ύποπτο υπεξάρθρημα είναι απαραίτητη για έγκαιρη και επιτυχή θεραπεία. Αν και δεν προκαλούν πάντα μεγάλη ενόχληση, είναι απαραίτητο να τα διορθώσετε το συντομότερο δυνατό. Έτσι, όταν αποκαθίσταται η ροή των νεύρων, διακόπτεται η εκφυλιστική διαδικασία.

Σας ενδιαφέρει να διαβάσετε: Ασκήσεις για υγιή πλάτη

Διάγνωση υπεξάρθρωσης

Για να διαγνώσει ένα υπεξάρθρημα, ο γιατρός ξεκινά κάνοντας μια φυσική αξιολόγηση του ασθενούς. Στη συνέχεια, για να το επιβεβαιώσουν, μπορεί να προτείνουν μια εξέταση ακτίνων Χ που τους επιτρέπει επίσης να δουν εάν υπάρχει άλλη βλάβη στην άρθρωση. Τέλος, μπορεί να ζητήσουν μαγνητική τομογραφία για να αναλύσουν τη βλάβη των μαλακών ιστών.

Θεραπεία ενός υπεξαρθρήματος

Θεραπεία για ένα υπεξάρθρημα.

Στην αρχή, είναι δύσκολο να γίνει διάκριση μεταξύ ενός εξαρθρωμένου οστού (ή ενός με υπεξαρθρώσεις) και ενός κατάγματος. Ωστόσο, καθώς και οι δύο καταστάσεις είναι επείγουσες καταστάσεις, είναι σημαντικό να παρέχετε τις πρώτες βοήθειες και να πάτε σε ένα ιατρικό κέντρο το συντομότερο δυνατό. Τα πρώτα βήματα που πρέπει να κάνετε είναι τα εξής:

  • Καλέστε τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης ή πηγαίνετε αμέσως στο ιατρικό κέντρο.
  • Ελέγξτε την αναπνοή και την κυκλοφορία του ασθενούς.
  • Ακινητοποιήστε το εάν ο τραυματισμός είναι στο πόδι, στην πλάτη ή στο κεφάλι.
  • Εάν η βλάβη έχει σπάσει το δέρμα, θα πρέπει να αποφεύγεται πάση θυσία το μάζεμα της πληγής. Αντίθετα, θα πρέπει να το ξεπλύνετε και να το καλύψετε με αποστειρωμένους επιδέσμους πριν τον νάρθηκα.
  • Αποφύγετε να μετακινήσετε την άρθρωση. Στη συνέχεια τοποθετούνται νάρθηκες πάνω και κάτω από την πληγή.
  • Εάν το δέρμα δεν έχει σπάσει, ασκείται πίεση στο περιβάλλον της προσβεβλημένης άρθρωσης για να ελεγχθεί η κυκλοφορία.

Η ακινητοποίηση της άρθρωσης πριν λάβετε ιατρική φροντίδα είναι σημαντική. Αυτό μπορεί να αποτρέψει περαιτέρω βλάβη στους μύες, τα αιμοφόρα αγγεία, τους συνδέσμους και τα νεύρα. Όταν ο γιατρός αξιολογήσει τον τραυματισμό, θα είναι σε θέση να καθορίσει τα κατάλληλα φάρμακα και θεραπείες.

Ιατρική περίθαλψη

Παυσίπονα: ζαλντιάρ.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο γιατρός θα δώσει στον ασθενή φαρμακευτική αγωγή για να μουδιάσει την πληγείσα περιοχή. Στη συνέχεια, αφού αξιολογήσουν τη σοβαρότητα του τραυματισμού, μπορεί να προτείνουν:

  • Μείωση: Μια διαδικασία κατά την οποία ο γιατρός μανουβράρει απαλά το οστό στη θέση του.
  • Ακινητοποίηση της άρθρωσης: Αφού τοποθετήσει το οστό στη θέση του, ο επαγγελματίας βάζει γύψο στην άρθρωση για να την ακινητοποιήσει για μερικές εβδομάδες.
  • Φάρμακα: Εάν ο πόνος επιμένει, συνιστάται η χρήση μυοχαλαρωτικών και παυσίπονων.
  • Χειρουργική επέμβαση: Αυτή η διαδικασία προτείνεται μόνο όταν το άτομο έχει ήδη υποστεί αρκετές υπεξαρθρώσεις ή εάν ο τραυματισμός αφορά τους μύες, τα αιμοφόρα αγγεία και τα νεύρα.
  • Αποκατάσταση: Σε όλες τις περιπτώσεις προτείνονται χειροπρακτικές ή φυσιοθεραπευτικές θεραπείες για τη διόρθωση των υπεξαρθρώσεων και την αποκατάσταση της κίνησης και της δύναμης της άρθρωσης.

Οποιοσδήποτε τύπος υπεξάρθρωσης πυροδοτεί επώδυνες διαταραχές και είναι επιρρεπής σε επιπλοκές. Έτσι, ακόμα κι αν φαίνεται σαν ένα επιφανειακό και ανώδυνο πρόβλημα, είναι απαραίτητο να αναζητήσετε επαγγελματική φροντίδα το συντομότερο δυνατό.


Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.


  • Ferran, N. A., Oliva, F., & Maffulli, N. (2006). Recurrent subluxation of the peroneal tendons. Sports Medicine. https://doi.org/10.2165/00007256-200636100-00003
  • Gale, D. R., Chaisson, C. E., Totterman, S. M. S., Schwartz, R. K., Gale, M. E., & Felson, D. (1999). Meniscal subluxation: Association with osteoarthritis and joint space narrowing. Osteoarthritis and Cartilage. https://doi.org/10.1053/joca.1999.0256
  • Horn AE, Ufberg JW. Management of common dislocations. In: Roberts JR, Custalow CB, eds. Roberts & Hedges’ Clinical Procedures in Emergency Medicine. 6th ed. Philadelphia, PA: Elsevier Saunders; 2014:chap 49.

Αυτό το κείμενο προσφέρεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και δεν αντικαθιστά τη συμβουλή από επαγγελματία. Σε περίπτωση αμφιβολίας, συμβουλευτείτε τον ειδικό σας.