Τα αίτια πίσω από τον τραυματισμό του Eden Hazard στον δεξί ψοΐτη

Ο Eden Hazard, ένας ποδοσφαιριστής, τραυματίστηκε ξανά στον δεξί ψοΐτη. Στο σημερινό μας άρθρο, θα αναλύσουμε το πώς συνέβη ο τραυματισμός.

Ο Eden Hazard, ένας πολύ γνωστός ποδοσφαιριστής, έγινε και πάλι θέμα στις ειδήσεις εξαιτίας ενός τραυματισμού στον δεξί ψοΐτη. Αυτός ο δυνατός, μεγάλος μυς τον έβγαλε εκτός παιχνιδιού, ξανά. Ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής είχε απασχολήσει και πάλι εξαιτίας των επαναλαμβανόμενων προβλημάτων του με τις προπονήσεις και τον χρόνο παιχνιδιού.

Ο νέος τραυματισμός φαίνεται πως δεν σχετίζεται με τους προηγούμενους, όμως, το ιατρικό ιστορικό του αθλητή φαίνεται να λέει κάτι διαφορετικό. Από τη στιγμή που έγινε μέλος της Ισπανικής ομάδας, έχει τραυματιστεί εννέα φορές και έτσι δεν μπόρεσε ν’ αγωνιστεί, αυτός είναι ο 10ος τραυματισμός.

Ας ρίξουμε μια ματιά στις προηγούμενες διαταραχές με τους μυς και τις αρθρώσεις. Τι σημαίνουν τώρα που ο Hazard έχει τραυματιστεί στον δεξί ψοΐτη; Ποιες είναι οι ανατομικές επιπτώσεις αυτού του μυός;

Ο τραυματισμός του δεξί ψοΐτη του Hazard ήταν αποτέλεσμα άλλων προβλημάτων

Ο προηγούμενος τραυματισμός του Eden Hazard ήταν μια θλάση του αριστερού πρόσθιου ορθού. Αυτός ο μυς είναι ένα από τα μέρη που σχηματίζουν τους τετρακέφαλους, στο μπροστινό μέρος του μηρού. Είναι ισχυρές και οργανωμένες ίνες ανάμεσα στον μηρό και τα γόνατα, και επιτρέπουν στους ανθρώπους να αθλούνται.

Η θλάση του αριστερού πρόσθιου ορθού δεν είναι ίδια σε όλους. Υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος στους αθλητές εξαιτίας της εξάντλησης που περιλαμβάνει η προπόνηση και οι κουραστικές περίοδοι των αγώνων και των διαγωνισμών. Υπάρχουν τέσσερις βαθμοί σοβαρότητας για τις θλάσεις μυών σε κλινικούς όρους:

• Πρώτου βαθμού. Επηρεάζεται λιγότερο από το 5% του μυός και ορισμένες φορές είναι αδύνατος ο εντοπισμός της περιοχής του τραυματισμού με υπέρηχο.
• Δευτέρου βαθμού. Οι ίνες διαχωρίζονται μέχρι και 3,8 εκατοστά.
• Τρίτου βαθμού. Το σχίσιμο είναι μεγαλύτερο από 3,8 εκατοστά και υπάρχει βλάβη στην απονεύρωση, το ινώδες στρώμα που περιβάλλει τον μυϊκό ιστό. Συνήθως, υπάρχει αιμάτωμα, μια συλλογή αίματος που καταλαμβάνει τον χώρο και προκαλεί πίεση και πόνο.
• Τετάρτου βαθμού. Αυτή είναι η πιο σοβαρή μορφή. Ο λόγος είναι πως η ρήξη είναι ολοκληρωτική σε όλο το πλάτος του μυός και το αιμάτωμα είναι σημαντικού μεγέθους. Ο τραυματισμός είναι ακινητοποιητικός και απαιτεί χειρουργείο.

Δε γνωρίζουμε το μέγεθος της θλάσης του τετρακέφαλου του Eden Hazard. Ωστόσο, τραυματίστηκε και πάλι παρόλο που συμμορφώθηκε με τις συστάσεις ξεκούρασης και τις τεχνικές αποκατάστασης. Αυτή τη φορά όμως επηρεάστηκε ο ψοΐτης τον οποίο θα περιγράψουμε στη συνέχεια.

Τι είναι ο ψοΐτης μυς; Πού βρίσκεται;

Ο ψοΐτης είναι μέρος μιας μεγαλύτερης ομάδας μυών στη οποία αναφερόμαστε ως λαγονοψοΐτη. Αυτή η μάζα από ίνες εκτείνεται μεταξύ του διαφράγματος και της σπονδυλικής στήλης πάνω από την πύελο και το μηριαίο οστό, και είναι υπεύθυνη για την κάμψη του μηρού.

Είναι καλύτερο να περιγράψουμε κάθε τμήμα μόνο του, έχοντας πάντα στο νου ότι ο Hazard τραυματίστηκε στον ψοΐτη:

• Το λαγόνιο τμήμα προσκολλάται στη λαγόνια ακρολοφία του μηρού, αγγίζει το ιερό οστό, γεμίζει μέρος του έσω λαγόνιου βόθρου, και σχηματίζει τον λαγονοσφυϊκό σύνδεσμο. Έπειτα, εξέρχεται της πυέλου μέσω του μηριαίου τόξου, κάτω από τον βουβωνικό σύνδεσμο, και φτάνει το μηριαίο οστό.
• Επιπλέον, ο ψοΐτης προέρχεται από τον τελευταίο θωρακικό σπόνδυλο και τους οσφυϊκούς σπονδύλους, προσκολλημένος στη σπονδυλική στήλη, και έπειτα κατεβαίνει προς τον λαγόνιο βόθρο, όπου ενώνεται με το τμήμα που περιγράψαμε παραπάνω.

Είναι λογικό να σκεφτείτε τις αλληλεπιδράσεις του λαγονοψοΐτη με τις υπόλοιπες δομές του οργανισμού όταν αναλύετε το μέγεθός του. Έχει μια σύνδεση με τα όργανα της κοιλιάς και με μια σειρά νεύρων και πλεγμάτων που μεταδίδουν αισθητηριακές πληροφορίες.

Αυτή η σύνδεση με το κεντρικό νευρικό σύστημα οδήγησε σε τεχνικές προσέγγισης και διαλογισμού στην παραδοσιακή ιατρική. Στόχος τους είναι να διεγείρουν ένα υποτιθέμενο προσανατολισμό της ενέργειας μεταξύ των κοιλιακών οργάνων, του νεφρικού συστήματος, και της ζωτικής ισορροπίας. Φυσικά, αυτές είναι ανέκδοτες λειτουργίες που βασίζονται στη σημασία του μυός για τη στάση του σώματος.

Η λειτουργία του ψοΐτη είναι:

• Να ενεργοποιείται κατά το περπάτημα, μας βοηθά να περπατάμε με τα δύο πόδια, σε σύγκριση με άλλα ζώα.
• Να υποστηρίζει τις φυσιολογικές καμπυλότητες της σπονδυλικής στήλης, ειδικά αυτή που πηγαίνει μπροστά στην οσφυϊκή περιοχή.
• Να σταθεροποιεί το ιερό οστό ώστε να μην χάνει τον κεντρικό άξονά του.

Μπορεί να συνδέονται οι τελευταίοι τραυματισμοί του Hazard;

Τον τραυματισμό του δεξί ψοΐτη του Hazard μπορούμε να τον αποδώσουμε και στην υπερβολική χρήση. Στην τελευταία του θλάση είχε ληφθεί υπόψιν η πιθανότητα μυϊκής κόπωσης ή επαναλαμβανόμενων μικροτραυματισμών, έτσι δεν θα αποτελούσε έκπληξη να έχει τις ίδιες αιτίες ένας νέος τραυματισμός.

Σε κάθε περίπτωση, οι τραυματισμοί ήταν ετερόπλευροι. Η θλάση του τετρακέφαλου έγινε στην αριστερή πλευρά και του ψοΐτη στη δεξιά. Έτσι, ίσως υπάρχει μια πιθανή σύνδεση. Ο λόγος είναι πως το σώμα έχει την τάση να αντισταθμίζει με μεγαλύτερη προσπάθεια στην υγιή πλευρά όταν υπάρχει πρόβλημα στην άλλη πλευρά.

Μία θεωρία είναι πως ένας τραυματισμός στο αριστερό κάτω άκρο μπορεί να προκαλέσει υπερφόρτωση στη δεξιά πλευρά για να υπάρξει ισορροπία κατά την προπόνηση και την φυσική αποκατάσταση. Οι επιπλέον συσπάσεις και η υπερβολική προσπάθεια θα προκαλούσαν σίγουρα αυξημένη ευαισθησία.

Φυσικά, μιλάμε υποθετικά πάντα. Το μόνο ξεκάθαρο πράγμα είναι ότι ο τραυματισμός του Eden Hazard στον δεξί ψοΐτη σημαίνει ότι δεν είναι σε θέση ν’ αγωνιστεί. Για ακόμη μια φορά, η ξεκούραση είναι η συνήθης προσέγγιση μαζί με αντιφλεγμονώδη φάρμακα, και η διαδικασία αποκατάστασης αποτελείται από κινησιολογία και φυσικοθεραπεία.

Μπορεί ν’ αποτραπεί ο τραυματισμός του δεξί ψοΐτη;

Ένα άτομο μπορεί ν’ αποτρέψει την υπερφόρτωση του ψοΐτη, όπως αυτή που βίωσε ο ποδοσφαιριστής, με τη σωστή προπόνηση και τη σωστή εκτέλεση κινήσεων. Επίσης, ρυθμίζοντας τον αριθμό των ασκήσεων και κάνοντας διαλείμματα για να ξεκουραστούν οι μυϊκές ίνες.

Ορισμένες φορές, υπάρχουν πρώιμα σημάδια που προειδοποιούν για ό,τι πρόκειται να συμβεί. Ίσως υπάρχει μικρός πόνος στον μηρό ή την οσφυϊκή περιοχή, καθώς και ακραία κόπωση στα κάτω άκρα των αθλητών που δεν κουράζονται εύκολα συνήθως.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι επαγγελματίες συνιστούν τα ακόλουθα όταν υπάρχει μια ξεκάθαρη προειδοποίηση:

• Μείωση της έντασης των ασκήσεων.
• Εκτέλεση συγκεκριμένων διατάσεων γι’ αυτόν τον μυ, πιο συχνά απ’ ό,τι συνήθως.
• Μασάζ στην οσφυϊκή περιοχή και την περιοχή της κοιλιάς, από πάνω προς τα κάτω, προς τη βουβωνική χώρα.

Υπάρχουν φορές όπου η αποτροπή είναι σχεδόν αδύνατη και δεν υπάρχει κάτι άλλο να κάνετε παρά να ξεκουραστείτε και να πάτε σε κάποιον ειδικό ο οποίος θα σας βοηθήσει ν’ αναρρώσετε. Η ανάρρωση είναι εφικτή, αλλά απαιτεί υπομονή.