Βασικές ανατομικές θέσεις: Τα πλεονεκτήματα της καθεμιάς

Αν και οι βασικές ανατομικές θέσεις είναι η ύπτια, η πρηνή και η πλάγια θέση, υπάρχουν πολλές άλλες που χρησιμοποιούνται για διαφορετικούς σκοπούς.

Γράφτηκε και επαληθεύτηκε από γιατρό Leonardo Biolatto.

Τελευταία ενημέρωση: 28 Οκτωβρίου, 2022

Η ανατομική μας θέση είναι η θέση του σώματός μας και χρησιμοποιείται ως αναφορά για να περιγράψει τη θέση ή την κατεύθυνση των μερών ή των οργάνων που το αποτελούν. Με άλλα λόγια, οι ανατομικές θέσεις χρησιμοποιούνται από το υγειονομικό προσωπικό για να περιγράψουν το σώμα μας και τις δομές του.

Η λεγόμενη τυπική ανατομική θέση είναι αυτή στην οποία το άτομο στέκεται όρθιο και με το κεφάλι του ίσιο. Τα χέρια βρίσκονται στις δύο πλευρές του σώματος, τεντωμένα και οι παλάμες των χεριών είναι στραμμένες προς τα πάνω.

Χρησιμοποιούνται πολλές ανατομικές θέσεις ανάλογα με το τι πρόκειται να μελετηθεί. Υπάρχουν τρεις βασικές: η ύπτια κατάκλιση, η πρηνή κατάκλιση και η πλάγια κατάκλιση. Σε αυτό το άρθρο, θα σας τις εξηγήσουμε.

Βασικές ανατομικές θέσεις

Όπως αναφέραμε, υπάρχουν τρεις βασικές ανατομικές θέσεις. Θα ξεκινήσουμε μιλώντας για την ύπτια θέση. Σε αυτή τη θέση, το άτομο είναι ξαπλωμένο ανάσκελα. Τα χέρια είναι τεντωμένα δίπλα στο σώμα και τα πόδια είναι επίσης τεντωμένα και διατηρούνται ενωμένα.

Αυτή η θέση θεωρείται η πιο φυσική και επίσης η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη. Επιτρέπει την εξέταση της κοιλιάς, του θώρακα, του προσώπου κ.ο.κ. Επιπλέον, είναι μια ασφαλής θέση για τις περισσότερες μετεγχειρητικές επεμβάσεις, καθώς αν το κεφάλι τοποθετηθεί στο πλάι, αποφεύγεται ο κίνδυνος εισρόφησης σε περίπτωση εμετού.

Πρηνή θέση

Πρόκειται για μια άλλη από τις βασικές ανατομικές θέσεις, που μοιάζει πολύ με την προηγούμενη. Ωστόσο, σε αυτή, ο ασθενής βρίσκεται μπρούμυτα, ξαπλωμένος στην κοιλιά του. Τα πόδια είναι ενωμένα και τεντωμένα, αλλά τα χέρια μπορεί να είναι λυγισμένα δίπλα στο κεφάλι ή τεντωμένα.

Η θέση αυτή επιτρέπει την εξέταση της πλάτης ή, στην περίπτωση των φυσικοθεραπευτών, τη διενέργεια μασάζ. Μερικές φορές χρησιμοποιείται για την παρατήρηση του πρωκτού. Χρησιμοποιείται επίσης μετά από χειρουργική επέμβαση που έχει πραγματοποιηθεί στο ραχιαίο τμήμα του σώματος.

Πλευρική κατάκλιση

Στην πλευρική κατάκλιση το άτομο ξαπλώνει στη μία πλευρά. Στην πραγματικότητα υπάρχουν δύο τύποι: αριστερή και δεξιά πλάγια κατάκλιση. Η πλάτη διατηρείται ευθεία και ευθυγραμμισμένη με το κεφάλι και τον αυχένα.

Το χέρι κάτω από την πλάτη είναι τεντωμένο, ενώ το ελεύθερο χέρι πάνω μπορεί να είναι λυγισμένο. Τα γόνατα πρέπει να είναι λυγισμένα, με το ελεύθερο γόνατο ελαφρώς πιο μπροστά από το άλλο.

Αυτές οι ανατομικές θέσεις χρησιμοποιούνται συνεχώς, καθώς βοηθούν στην κινητοποίηση του ασθενούς και στην πρόληψη επιπλοκών όπως τα έλκη πίεσης. Επιτρέπουν επίσης τα κλύσματα, την αλλαγή των σεντονιών, ακόμη και το μασάζ.

Άλλες ανατομικές θέσεις

Η αλήθεια είναι ότι, εκτός από τις βασικές ανατομικές θέσεις που εξηγήσαμε, υπάρχουν πολλές άλλες που χρησιμοποιούνται ανάλογα με τον στόχο που πρέπει να επιτευχθεί.

Ένα παράδειγμα είναι η θέση του Fowler. Στη θέση αυτή, ο ασθενής είναι μερικώς καθισμένος στο κρεβάτι. Ιδανικά, το κεφάλι του κρεβατιού πρέπει να είναι σε κλίση περίπου 45°. Χρησιμοποιείται ευρέως στα νοσοκομεία για να μπορεί ο ασθενής να τρώει, να διαβάζει ή να αντιμετωπίζεται ευκολότερα.

Η γυναικολογική θέση είναι μια άλλη από τις πιο γνωστές. Χρησιμοποιείται κυρίως για την εξέταση του γυναικείου γεννητικού συστήματος, αν και χρησιμοποιείται, μεταξύ άλλων, και για καθετηριασμό της ουροδόχου κύστης. Ο ασθενής τοποθετείται ανάσκελα, με τα πόδια του λυγισμένα και απλωμένα στο κρεβάτι.

Η θέση της σπονδυλικής στήλης μοιάζει πολύ με τη θέση πλάγιας κατάκλισης. Ωστόσο, σε αυτή τη θέση, ο ασθενής τοποθετείται στην άκρη του κρεβατιού, με τα δύο γόνατα λυγισμένα και το σώμα ελαφρώς προς τα εμπρός. Χρησιμοποιείται για τη διενέργεια οσφυονωτιαίας παρακέντησης.

Συμπέρασμα

Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι υπάρχουν πολυάριθμες ανατομικές θέσεις και ότι όλες χρησιμοποιούνται από το υγειονομικό προσωπικό για την καλύτερη πρόσβαση σε μέρη του σώματός μας ή για να μπορούν να μας εξετάσουν σωστά.