Δερματικές λοιμώξεις στο γυμναστήριο: Πώς να τις προλάβετε

Τα γυμναστήρια είναι χώροι όπου γυμναζόμαστε για την ευεξία μας. Αλλά μπορεί επίσης να είναι χώροι όπου εκθέτουμε τους εαυτούς μας σε βακτήρια και ιούς.
Δερματικές λοιμώξεις στο γυμναστήριο: Πώς να τις προλάβετε
Leidy Mora Molina

Έχει εξετασθεί και εγκριθεί από: νοσοκόμα Leidy Mora Molina.

Έχει γραφτεί από Rafael Victorino Muñoz

Τελευταία ενημέρωση: 21 Δεκεμβρίου, 2022

Τα γυμναστήρια και τα κέντρα γυμναστικής είναι εξαιρετικοί χώροι για άσκηση και διατήρηση της φυσικής κατάστασης. Ωστόσο, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, γιατί υπάρχουν και πιθανοί κίνδυνοι να προσβληθούμε από δερματικές λοιμώξεις.

Τα μηχανήματα και οι πάγκοι γυμναστικής έρχονται σε επαφή με το δέρμα των ανθρώπων, αφήνοντας ίχνη ιδρώτα και άλλων στοιχείων, τα οποία μπορεί να περιέχουν μύκητες και βακτήρια.

Το πόδι του αθλητή και οι μύκητες είναι από τις πιο συχνές δερματικές λοιμώξεις που μεταδίδονται στα γυμναστήρια. Εδώ θα δούμε μερικά μέτρα που μπορούν να ληφθούν για την πρόληψή τους χωρίς να χρειαστεί να σταματήσετε να διατηρείτε τη φόρμα σας!

Γιατί συμβαίνουν δερματικές λοιμώξεις στο γυμναστήριο;

Το γυμναστήριο είναι ένας κλειστός χώρος, όπου πολλοί άνθρωποι παραμένουν για παρατεταμένες χρονικές περιόδους. Σε τέτοιους χώρους μπορούν να μεταδοθούν διάφοροι τύποι λοιμώξεων. Για παράδειγμα, ένα κοινό κρυολόγημα όταν κάποιος φτερνίζεται ή βήχει χωρίς να καλύπτει το στόμα του.

Ωστόσο, οι δερματικές λοιμώξεις στο γυμναστήριο είναι εξίσου συχνές με τις λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι βακτήρια, μύκητες και άλλα παθογόνα, μαζί με τον ιδρώτα, μένουν στον εξοπλισμό, στις πετσέτες ή σε υγρούς χώρους, όπως σάουνες, ντους ή ακόμη και σε υδρομασάζ.

Σύμφωνα με μελέτη του 2014, έχουν βρεθεί διαφορετικοί τύποι βακτηρίων σε μηχανήματα γυμναστικής, σκαλοπατιών και χειρολαβές τουαλέτας σε γυμναστήρια.

Επιπλέον, διάφοροι παράγοντες συμβάλλουν στην εμφάνιση δερματικών λοιμώξεων στο γυμναστήριο:

  • Αθλήματα επαφής (όπως η πυγμαχία ή η πάλη).
  • Η παρουσία ανοιχτών πληγών.
  • Χρήση των ίδιων πετσετών.
  • Κοινή χρήση εργαλείων και εξοπλισμού.
  • Περπάτημα με ξυπόλυτα πόδια σε μπάνια ή γύρω από πισίνες.

Οι πιο συχνές δερματικές λοιμώξεις στα γυμναστήρια

Υπάρχουν διάφοροι τύποι δερματικών λοιμώξεων, οι οποίες μπορεί να οφείλονται σε μύκητες, βακτήρια, ιούς ή παράσιτα. Ακολουθούν αυτές που μεταδίδονται πιο εύκολα στα γυμναστήρια.

Σταφυλοκοκκική λοίμωξη

Μεταξύ των παθογόνων που συναντώνται στους χώρους των γυμναστηρίων είναι βακτήρια της ομάδας που είναι γνωστή ως “σταφυλόκοκκος”. Συμπεριλαμβάνουμε και αυτά που είναι ανθεκτικά στη μεθικιλλίνη (MRSA), τα οποία μπορούν να ζήσουν στα μηχανήματα, στους πάγκους γυμναστικής και στα στρώματα για αρκετές ημέρες.

Υπολογίζεται ότι ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων μεταφέρει μια ποικιλία αυτών των βακτηρίων. Σύμφωνα με μελέτες, το MRSA έχει αναγνωριστεί ως ένα αναδυόμενο πρόβλημα μεταξύ των αθλητών.

Είναι μια κοινή πηγή δερματικών λοιμώξεων, καθώς εισέρχεται στο σώμα μέσω πληγών ή κοψιμάτων, γι’ αυτό και όσοι ασχολούνται με αθλήματα επαφής διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να προσβληθούν.

Αυτή η λοίμωξη μοιάζει αρχικά με τσίμπημα. Στη συνέχεια μετατρέπεται σε φουσκάλα που γίνεται κόκκινη και φλεγμονώδης, προκαλώντας πόνο. Μπορεί επίσης να γεμίσει με πύον.

Η συνιστώμενη θεραπεία είναι με αντιβιοτικά. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αν εμφανίσετε τα παραπάνω συμπτώματα, ειδικά όταν υπάρχει πυρετός, θα πρέπει να δείτε σύντομα γιατρό για να αποφύγετε τη σήψη.

Πόδι του αθλητή, μια από τις συχνές δερματικές λοιμώξεις

Αυτή η δερματική ασθένεια είναι μία από τις πιο συχνές σε άτομα που αθλούνται. Προκαλείται από έναν μύκητα που μπορεί να κολλήσετε όταν περπατάτε ξυπόλυτοι σε βρεγμένο δάπεδο (σε χώρους όπως τα μπάνια ή οι πισίνες) ή φορώντας βρεγμένες κάλτσες ή παπούτσια.

Χαρακτηρίζεται από κοκκίνισμα του δέρματος ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών και απολέπιση. Μερικές φορές μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλες περιοχές του σώματος.

Η θεραπεία γίνεται με αντιμυκητιασικούς παράγοντες. Αν και ορισμένες σπιτικές θεραπείες μπορούν να χρησιμοποιηθούν επίσης για τη θεραπεία του ποδιού του αθλητή.

Athlete's foot.
Το πόδι του αθλητή είναι συχνό μεταξύ των ατόμων που πηγαίνουν στο γυμναστήριο και εκείνων που χρησιμοποιούν τακτικά κοινόχρηστες πισίνες.

Κνησμός του κόκορα

Ο κνησμός του κόκορα προκαλείται από μύκητες που αναπτύσσονται σε υγρά περιβάλλοντα. Αυτό περιλαμβάνει ιδρωμένα ρούχα και υγρές πετσέτες. Τα συμπτώματα είναι παρόμοια με μια αλλεργία και περιλαμβάνουν ερυθρότητα, κνησμό, απολέπιση και φουσκάλες στην περιοχή της βουβωνικής χώρας.

Είναι πιο συχνή στους άνδρες. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί και σε άλλες περιοχές, όπως οι μασχάλες. Και στην περίπτωση των γυναικών, κάτω από το στήθος. Η θεραπεία γίνεται επίσης με αντιμυκητιασικά.

Θυλακίτιδα

Η θυλακίτιδα προκαλείται από ένα βακτήριο γνωστό ως Pseudomonas aeruginosa. Μπορεί να βρεθεί σε υδρομασάζ και πισίνες όταν τα επίπεδα χλωρίου είναι χαμηλά.

Η κατάσταση αυτή ονομάζεται επίσης θυλακίτιδα της μπανιέρας. Σύμφωνα με έρευνες, είναι μια συχνή δερματική λοίμωξη σε άτομα που πηγαίνουν σε πισίνες και σάουνες.

Στην αρχή, εμφανίζεται ως κόκκινες κηλίδες. Μπορεί να εμφανιστεί κνησμός και να σχηματιστούν φουσκάλες στα θυλάκια (θηλώδεις δερματικές βλάβες). Συχνά υποχωρεί χωρίς θεραπεία, αν και, αν τα συμπτώματα επιμένουν, εφαρμόζονται τοπικά αντιβιοτικά.

Μολυσματικό κηρίο

Πρόκειται για μια άλλη λοίμωξη που προκαλείται από σταφυλόκοκκους ή στρεπτόκοκκους που μπορεί να εισέλθουν μέσω μιας πληγής ή ενός τσιμπήματος εντόμου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αναπαράγεται και στο υγιές δέρμα. Θεωρείται ότι είναι πιο διαδεδομένη στα παιδιά.

Αυτό το βακτήριο ευδοκιμεί σε υγρό περιβάλλον. Και μπορεί να μεταδοθεί με την επαφή με το δέρμα κάποιου που έχει τη λοίμωξη ή με τη χρήση μολυσμένων πετσετών και αθλητικού εξοπλισμού.

Η λοίμωξη εμφανίζεται αρχικά με κόκκινα σπυράκια. Γεμίζουν με πύον και στη συνέχεια σπάνε, σχηματίζοντας μια καφέ κρούστα. Η θεραπεία γίνεται με τοπικά ή από του στόματος αντιβιοτικά.

Μυρμηγκιές

Προκαλούνται από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) που μολύνει το δέρμα. Προκαλούνται όταν περπατάτε ξυπόλυτοι σε κοινόχρηστους χώρους γυμναστηρίων, όπως τα ντους ή τα αποδυτήρια.

Οι πελματιαίες μυρμηγκιές εμφανίζονται ως κάλοι που είναι τραχείς στην αφή. Μπορεί να σκουραίνουν όταν υπάρχει αίμα από ρήξη αγγείων. Είναι επίσης επώδυνο να περπατάτε πάνω τους. Η θεραπεία περιλαμβάνει τοπική χρήση σαλικυλικού οξέος.

Εάν τα κονδυλώματα επιμένουν ή είναι πολύ επώδυνα, εφαρμόζονται και άλλες διαδικασίες, όπως η αφαίρεση με λέιζερ, η κατάψυξη με άζωτο και στη συνέχεια η αφαίρεση.

Οι καλύτερες συμβουλές για να προλάβετε τις δερματικές λοιμώξεις στο γυμναστήριο

Πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την άσκηση υπάρχουν διάφορα μέτρα που πρέπει να λαμβάνουμε για την πρόληψη δερματικών μολύνσεων. Θα σας πούμε τώρα ποια είναι αυτά.

1. Πλύνετε τα χέρια σας

Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι τον εξοπλισμό, τα βάρη ή τους αλτήρες τους έχουν αγγίξει πολλοί άνθρωποι. Το πιο σημαντικό μέτρο είναι να πλένετε τα χέρια σας πριν και μετά την προπόνηση, για να αποφύγετε τη μόλυνση και να μην μεταδώσετε ασθένειες.

Αν δεν υπάρχει σαπούνι και νερό, υπάρχει η δυνατότητα εφαρμογής τζελ απολυμαντικού χεριών ή χρήσης μαντηλιών. Με τα τελευταία, μπορείτε επίσης να καθαρίσετε το μέρος του εξοπλισμού που έρχεται σε επαφή με το δέρμα σας.

2. Κάντε ένα ντους

Όταν τελειώσετε την άσκηση, και ειδικά μετά το κολύμπι σε πισίνα, θα πρέπει να κάνετε ένα ντους και να αλλάξετε τα ιδρωμένα ρούχα σας. Πρέπει να χρησιμοποιούμε τις δικές μας πετσέτες. Μην χρησιμοποιείτε κοινές πετσέτες. Και μην ξεχάσετε να στεγνώσετε καλά τα πόδια σας.

3. Πλύνετε τα ρούχα σας

Πρέπει να αλλάζουμε τα ρούχα που έχουμε χρησιμοποιήσει για την προπόνηση. Δεν πρέπει ποτέ να ξαναφορέσουμε τα ίδια ρούχα χωρίς να τα έχουμε πλύνει και, φυσικά, να χρησιμοποιούμε ζεστό νερό.

Στην περίπτωση που κολυμπάμε, τα μαγιό πρέπει να τα κρατάμε σε ξεχωριστή σακούλα και να τα πλένουμε ξεχωριστά, αποφεύγοντας να τα ανακατεύουμε με άλλα ρούχα ή πετσέτες.

4. Χρησιμοποιείτε τα δικά σας αντικείμενα

Τα πατάκια και τα γάντια πρέπει να θεωρούνται προσωπικά αντικείμενα. Δεν πρέπει να τα δανείζουμε ή να χρησιμοποιούμε τα αντικείμενα κάποιου άλλου.

Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε ένα μικρό χαλάκι για να ξαπλώσετε στους πάγκους γυμναστικής, αποφεύγοντας την άμεση επαφή με το δέρμα.

5. Μην περπατάτε ξυπόλητοι για να αποφύγετε τις δερματικές λοιμώξεις

Ούτε στα αποδυτήρια ούτε στα ντους πρέπει να περπατάτε ξυπόλητοι. Συνιστάται να έχετε σαγιονάρες ή σανδάλια και να τα χρησιμοποιείτε μόνο για αυτούς τους σκοπούς. Θα πρέπει να τοποθετούνται σε ξεχωριστή πλαστική σακούλα όταν τα φέρνετε στο σπίτι.

6. Καλύψτε τις πληγές

Αν έχετε πρόσφατες πληγές, καλό είναι να τις καλύπτετε με επίδεσμο όταν πάμε για προπόνηση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα αν κάνουμε αθλήματα επαφής ή αν το συγκεκριμένο σημείο του δέρματος μπορεί να έρθει σε επαφή με όργανα γυμναστικής.

7. Να έχουμε προσωπικά αντικείμενα

Δεν πρέπει να μοιραζόμαστε προσωπικά αντικείμενα, όπως πετσέτες, ξυραφάκια, χτένες, βούρτσες μαλλιών ή άλλα που αγγίζουν το δέρμα μας.

A woman at the gym.
Στην τσάντα του γυμναστηρίου θα πρέπει να υπάρχουν τα προσωπικά αντικείμενα που δεν θα μοιραζόμαστε κατά τη διάρκεια της παραμονής μας στο χώρο.

Η καθαριότητα του γυμναστηρίου και δερματικές λοιμώξεις

Δεν είναι καθήκον μας να καθαρίζουμε το χώρο όπου πηγαίνουμε για προπόνηση, αλλά είναι σημαντικό να παρατηρούμε καλά πόσο καθαροί είναι, για να αποφύγουμε να προσβληθούμε από δερματικές μολύνσεις στο γυμναστήριο. Υπό αυτή την έννοια, πριν εγγραφείτε, ζητήστε να ρίξετε μια ματιά στις εγκαταστάσεις.

Είναι σημαντικό να δίνετε προσοχή σε λεπτομέρειες όπως οι ακόλουθες:

  • Η καθαριότητα των λουτρών.
  • Εάν ο εξοπλισμός είναι σκουριασμένος ή εάν υπάρχουν ρωγμές στα μαξιλαράκια.
  • Η ύπαρξη απολυμαντικών μαντηλιών ή σπρέι για τον καθαρισμό του εξοπλισμού.
  • Αν οι φροντιστές σηκώνουν βάρη και εξοπλισμό χωρίς να φορούν γάντια ή αν χρησιμοποιούν τους πάγκους χωρίς να τοποθετούν χαλάκι ή στρώμα.

Επίσης, μπορούμε να ρωτήσουμε τους βοηθούς του γυμναστηρίου για τις ρουτίνες καθαρισμού (πόσο συχνά γίνονται και τι υλικά καθαρισμού χρησιμοποιούνται). Έχουμε κάθε δικαίωμα να γνωρίζουμε γιατί είμαστε πελάτες που πληρώνουμε και διακυβεύεται η υγεία μας.


Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.


  • Baptista Pereira L. Impetigo. Review.  An. bras. dermatol. 2014; 89(2): https://doi.org/10.1590/abd1806-4841.20142283.
  • Enright M,  Robinson D,  Randle G. The evolutionary history of methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA). PNAS. 2002; 99(11): 7687-7692. https://doi.org/10.1073/pnas.122108599.
  • González-González A, Barrientos-García J, Sierra-Silva G. Frecuencia de tiña inguinal y su asociación con tiña de los pies, ungueal de pies o ambas. Dermatol Rev Mex. 2019; 63(4): 361-366.
  • Lévano Vásquez J, García Sánchez-Montejo F, Campos Segovia A, Martínez-Villasante Alemán A, Arias Novas B. Foliculitis por Pseudomonas. Rev Pediatr Aten Primaria. 2016; 18(72): 355-357.
  • Rihn J,  Michaels M,  Harner C. Community-Acquired Methicillin-Resistant Staphylococcus aureus: An Emerging Problem in the Athletic Population. The American Journal of sport medicine. 2005; 33(12): 1924-1929. https://doi.org/10.1177/0363546505283273.
  • Stefani S, Chung D, Lindsay J.  Meticillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA): global epidemiology and harmonisation of typing methods. International Journal of Antimicrobial Agents. 2012; 39(4): 273-282.

Αυτό το κείμενο προσφέρεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και δεν αντικαθιστά τη συμβουλή από επαγγελματία. Σε περίπτωση αμφιβολίας, συμβουλευτείτε τον ειδικό σας.