Συνήθεις ασθένειες του πέους και η θεραπεία τους
Όταν μιλάμε για τις συνήθεις ασθένειες του πέους, δεν πρέπει να σκεφτόμαστε μόνο τις δυσκολίες στη διατήρηση της στύσης. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν διάφοροι τύποι προβλημάτων, από δερματικές παθήσεις μέχρι σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ).
Η θεραπεία διαφέρει από περίπτωση σε περίπτωση. Ταυτόχρονα, υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν το ανδρικό σεξουαλικό όργανο. Ορισμένοι έχουν αντίκτυπο στη λειτουργία του, καθώς και στη διάθεση ή στη σχέση με τη/το σύντροφο.
Εδώ θα μάθουμε για τις κοινές ασθένειες του πέους, τα συμπτώματά τους, τη θεραπεία, πότε πρέπει να επισκεφτούμε γιατρό και τι μπορούμε και πρέπει να κάνουμε για να τις προλάβουμε.
Παράγοντες κινδύνου για τις ασθένειες του πέους
Το πέος είναι το ανδρικό γεννητικό όργανο. Αν και οι λειτουργίες του δεν περιορίζονται μόνο στη σεξουαλική και αναπαραγωγική δραστηριότητα, αποτελεί επίσης μέρος του απεκκριτικού συστήματος, ως αγωγός για την αποβολή των ούρων.
Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες κινδύνου που οδηγούν σε προβλήματα στο πέος. Ορισμένοι από αυτούς είναι τροποποιήσιμοι, άλλοι όμως όχι:
- Ασθένειες που επηρεάζουν την καρδιαγγειακή λειτουργία, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, η υψηλή χοληστερόλη, η παχυσαρκία και ο διαβήτης.
- Φάρμακα: Τα φάρμακα κατά του έλκους, οι θεραπείες για τον καρκίνο του προστάτη, τα αντικαταθλιπτικά και τα φάρμακα για τον ύπνο μπορούν να προκαλέσουν στυτική δυσλειτουργία.
- Ριζική προστατεκτομή: η χειρουργική αφαίρεση του προστάτη μπορεί να προκαλέσει στυτική δυσλειτουργία και ακράτεια ούρων.
- Κάπνισμα: εκτός από άλλους κινδύνους για την υγεία, το κάπνισμα προκαλεί επίσης στυτική δυσλειτουργία.
- Αλκοολισμός: Η μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ μειώνει τη λίμπιντο. Επιπλέον, μπορεί να σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο προσβολής από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.
- Ορμονικές ανισορροπίες: Ειδικότερα, έλλειψη τεστοστερόνης.
- Ψυχολογικές διαταραχές: συμπεριλαμβανομένου του στρες, του άγχους και της κατάθλιψης.
- Νευρολογικές διαταραχές: τραυματισμός του νωτιαίου μυελού, σκλήρυνση κατά πλάκας και εγκεφαλικό επεισόδιο.
- Ηλικία: η γήρανση επηρεάζει τα επίπεδα τεστοστερόνης και αυξάνει τον κίνδυνο ασθενειών του προστάτη.
- Επικίνδυνες σεξουαλικές συμπεριφορές: η μη χρήση προφυλακτικών αυξάνει τις πιθανότητες προσβολής από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.
- Σκουλαρίκια: το τρύπημα του πέους μπορεί να οδηγήσει σε μόλυνση.
Ίσως σας ενδιαφέρει: Μετράει το μέγεθος; Τα βασικά της ανατομίας μιας διείσδυσης
Οι πιο συχνές ασθένειες του πέους
Υπάρχουν διάφορες παθήσεις που μπορεί να σχετίζονται τόσο με τη σεξουαλική λειτουργία όσο και με την υγεία του δέρματος του ανδρικού γεννητικού οργάνου. Ας δούμε ποιες είναι αυτές, μαζί με τα συμπτώματά τους και τις πιθανές θεραπείες.
1. Φίμωση
Το δέρμα που βρίσκεται πάνω από το πέος θα πρέπει να μπορεί να διπλώνει προς τα κάτω, σε σημείο που να αποκαλύπτεται η βάλανος του πέους. Όμως στη φίμωση, η ακροποσθία δεν μπορεί να κατέβει, γεγονός που εμποδίζει τη σωστή υγιεινή.
Επιπλέον, μπορεί να υπάρχει πόνος κατά την ούρηση ή τη στύση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, απαιτείται μικρή χειρουργική επέμβαση (περιτομή ή προπρωτοπλαστική) για την τροποποίηση του ιστού.
2. Παραφίμωση
Σε αντίθεση με την προηγούμενη, στην παραφίμωση αυτό που συμβαίνει είναι ότι, αφού ανασυρθεί, η ακροποσθία δεν επιστρέφει στη θέση της. Αυτό μπορεί να προκαλέσει πρήξιμο, παρεμποδίζοντας τη ροή του αίματος στο πέος.
Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι ήπια, απαιτώντας μόνο τη χρήση λιπαντικού. Όταν αρχίζουν να επηρεάζονται οι στύσεις ή η ούρηση, πραγματοποιείται μια μικρή χειρουργική επέμβαση, η οποία συνίσταται σε μια τομή για την ανακούφιση από την ένταση.
3. Συνήθεις ασθένειες του πέους: Μολύνσεις ζύμης
Δεν υπάρχουν μόνο μολύνσεις ζύμης στον κόλπο, αλλά και στο πέος. Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστούν διάφορα συμπτώματα, όπως φλεγμονή της βάλανος του πέους, εξανθήματα, λευκές ή κοκκινωπές κηλίδες, κνησμός, κάψιμο και εκκρίσεις. Η θεραπεία γίνεται με τοπικά ή από του στόματος αντιμυκητιασικά.
4. Βαλανίτιδα
Η βαλανίτιδα είναι ένας άλλος τύπος λοίμωξης. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν φλεγμονή, ερυθρότητα, σφίξιμο της ακροποσθίας, εκκρίσεις, κνησμό και ευαισθησία.
Η εμφάνισή της σχετίζεται με την κακή υγιεινή καθώς και με τον διαβήτη. Αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά και, σε ορισμένες περιπτώσεις, με περιτομή.
5. Ψωρίαση
Ορισμένες δερματικές παθήσεις μπορούν επίσης να επηρεάσουν το πέος. Αυτό συμβαίνει με την ψωρίαση, η οποία στην περίπτωση αυτή αναφέρεται ως ψωρίαση των γεννητικών οργάνων. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ξηρό, ξεφλουδισμένο και ραγισμένο δέρμα, το οποίο αυξάνει την ευαισθησία στη μόλυνση. Η θεραπεία είναι συμπτωματική και περιλαμβάνει κρέμες και αλοιφές.
6. Lichen planus
Όπως και η προηγούμενη, πρόκειται για μια πάθηση που προκαλείται από προβλήματα του ανοσοποιητικού συστήματος. Συνήθως περιλαμβάνει ένα ακανόνιστο εξάνθημα, το οποίο εκδηλώνεται ως αποχρωματισμένα ή μοβ εξογκώματα, ακόμη και πέρα από την περιοχή των γεννητικών οργάνων.
Υπάρχει φαγούρα και είναι επώδυνο. Μερικές φορές εμφανίζονται φουσκάλες γεμάτες πύον, με γραμμές στην κορυφή. Μπορεί να εξαφανιστεί χωρίς θεραπεία. Αν τα συμπτώματα δημιουργούν δυσφορία, εφαρμόζονται αντιισταμινικά σε μορφή κρέμας ή από το στόμα.
7. Συνήθεις ασθένειες του πέους: Μαργαριταρένιες βλατίδες
Οι μαργαριταρένιες βλατίδες είναι μικρές νηματοειδείς αναπτύξεις γύρω από τον δακτύλιο της κεφαλής του πέους. Έχουν μαργαριταρένιο χρώμα και έχουν μέγεθος περίπου 2 χιλιοστά.
Συνήθως δεν προκαλούν σημαντική βλάβη, αν και η περιοχή μπορεί να είναι ευαίσθητη. Ορισμένοι άνθρωποι αποφασίζουν να τις αφαιρέσουν για αισθητικούς λόγους, με θεραπεία με λέιζερ ή ραδιοσυχνότητες.
8. Σημεία Fordyce ή κηλίδες Fordyce
Τα σημεία Fordyce ή κηλίδες Fordyce είναι εξογκώματα. Μπορούν να εμφανιστούν στο πέος καθώς και στο όσχεο. Είναι μικρές, 1 έως 3 χιλιοστών, κίτρινες ή με χρώμα δέρματος.
Προκαλούνται από διευρυμένους σμηγματογόνους αδένες. Δεν πονάνε και δεν είναι επιβλαβείς για την υγεία, ωστόσο μπορούν να αφαιρεθούν με θεραπείες όπως η μικροκέντηση και το λέιζερ CO2.
9. Στυτική δυσλειτουργία
Ως στυτική δυσλειτουργία ορίζεται η μείωση της ικανότητας διατήρησης μιας σταθερής στύσης για επαρκή χρόνο ώστε να διατηρηθεί μια ικανοποιητική σεξουαλική σχέση.
Η εμφάνισή της εξαρτάται από ορισμένες παθολογικές καταστάσεις: διαβήτης, καρδιοπάθεια, αθηροσκλήρωση, υψηλή αρτηριακή πίεση. Μπορεί επίσης να οφείλεται σε ψυχολογικούς παράγοντες, όπως το στρες και το άγχος. Η θεραπεία της περιλαμβάνει τόσο φάρμακα όσο και ψυχολογική θεραπεία.
10. Πρόωρη εκσπερμάτιση
Η πρόωρη εκσπερμάτιση δεν αποτελεί πάντα πρόβλημα υγείας, ιδίως αν είναι περιστασιακή. Όταν συμβαίνει συχνά και επηρεάζει τη σχέση ή την αυτοεκτίμηση του ζευγαριού, μπορεί να απαιτεί θεραπευτική προσέγγιση.
Σας άρεσε αυτό το άρθρο; Μπορεί επίσης να σας αρέσει να διαβάσετε: Καρκίνος των όρχεων: Η ασθένεια που έχει ο Sebastien Haller της Borussia Dortmund
11. Αναδρομική εκσπερμάτιση
Αυτό συμβαίνει όταν οι μύες που κατευθύνουν το σπέρμα προς τα έξω δεν λειτουργούν σωστά. Ορισμένα φάρμακα, όπως τα αντικαταθλιπτικά, τα οποία έχουν αντισπασμωδική δράση, χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της.
12. Άλλα προβλήματα εκσπερμάτισης
Υπάρχουν και άλλες συχνές παθήσεις του πέους που έχουν να κάνουν με την εκσπερμάτιση, όπως η αδυναμία εκσπερμάτισης, η μειωμένη εκσπερμάτιση και η καθυστερημένη εκσπερμάτιση. Μπορεί να οφείλονται σε συνδυασμό διαφόρων σωματικών και ψυχολογικών προβλημάτων:
- Αντιδράσεις σε φάρμακα
- Χρόνια νοσήματα
- Συνέπειες χειρουργικής επέμβασης
- Κατάχρηση ναρκωτικών ή αλκοόλ
- Κατάθλιψη, άγχος ή στρες
13. Πριαπισμός
Ο πριαπισμός είναι το αντίθετο της δυσλειτουργίας. Στην περίπτωση αυτή, υπάρχει παρατεταμένη και συχνά επώδυνη στύση. Επιπλέον, μπορεί να υπάρχει αίσθηση παλμού στο σεξουαλικό όργανο.
Μπορεί να προκληθεί από τη χρήση ναρκωτικών, κυρίως αγγειοδραστικών, καθώς και από ψυχαγωγικά ναρκωτικά. Για τη θεραπεία εφαρμόζεται η τεχνική Winter, η οποία συνίσταται στην αποστράγγιση μέσω οπών που γίνονται με νυστέρι.
14. Ανοργασμία
Η αδυναμία επίτευξης οργασμού ονομάζεται ανοργασμία ή οργασμική δυσλειτουργία. Μπορεί να είναι διαφόρων τύπων:
- Πρωτογενής: ο οργασμός δεν έχει επιτευχθεί ποτέ.
- Δευτερογενής: έχει επέλθει στο παρελθόν, αλλά όχι τώρα.
- Καταστασιακός: ο οργασμός επιτυγχάνεται μόνο σε ορισμένες καταστάσεις, για παράδειγμα κατά τον αυνανισμό.
Η θεραπεία βασίζεται στην ψυχολογική θεραπεία. Αυτή θα είναι ατομική ή σε ζευγάρι.
15. Συνήθεις ασθένειες του πέους: Χλαμυδίαση
Μεταξύ των πιο κοινών ασθενειών του πέους, θα πρέπει να αναφέρουμε τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα. Συγκεκριμένα, η χλαμυδίωση είναι μια βακτηριακή λοίμωξη που προκαλείται από Chlamydia trachomatis.
Είναι πιο συχνή σε νέους ανθρώπους (μέση ηλικία 25 ετών) και σε ανθρώπους που μόλις ξεκίνησαν να έχουν σεξουαλική ζωή. Στην αρχή μπορεί να μην υπάρχουν συμπτώματα, αλλά στη συνέχεια εμφανίζονται τα εξής:
- Πυρετός.
- Κάψιμο κατά την ούρηση.
- Κίτρινο ή πράσινο έκκριμα από το άνοιγμα του πέους.
- Κοιλιακό άλγος.
- Δυσφορία κατά την εκσπερμάτιση.
Η θεραπεία γίνεται με αντιβιοτικά. Τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα είναι η αζιθρομυκίνη και η δοξυκυκλίνη.
16. Συχνές ασθένειες του πέους: Έρπης των γεννητικών οργάνων
Η λοίμωξη από τον ιό του απλού έρπητα μπορεί να προκληθεί με σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλάξεις, συμπεριλαμβανομένου του στοματικού σεξ. Ο ιός μεταδίδεται μέσω του σάλιου ή των υγρών των γεννητικών οργάνων.
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν κάψιμο, φυσαλίδες που στάζουν, στη συνέχεια κρούστα, πρησμένους αδένες, πυρετό και πονοκέφαλο. Στις πληγές εφαρμόζονται αντιιική αγωγή και τοπικές κρέμες.
17. Ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων
Ο HPV ή ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων προκαλεί κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων, μικρά και μαλακά. Είναι ένα από τα πιο συχνά σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα στον κόσμο, με εκτιμώμενη επίπτωση 10%.
Οι τύποι 16 και 18 του HPV συνδέονται με καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, του αιδοίου, του πέους και του πρωκτού. Δεν υπάρχει γνωστή θεραπεία, αν και τα κονδυλώματα μπορεί να υποχωρήσουν αυθόρμητα.
18. Συνήθεις ασθένειες του πέους: Γονόρροια
Η γονόρροια είναι μια άλλη κοινή ασθένεια του πέους. Αν και δεν αφορά αποκλειστικά το πέος, δεδομένου ότι μεταδίδεται σεξουαλικά, μπορεί επίσης να εμφανιστεί στον πρωκτό ή στον κόλπο. Πρόκειται για μια λοίμωξη που προκαλείται από το βακτήριο Neisseria gonorrhoeae.
Μεταδίδεται με το σεξ χωρίς προφυλάξεις. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν συχνουρία, κάψιμο κατά την ούρηση, ερυθρότητα της βάλανος του πέους και πόνο στους όρχεις. Η θεραπεία γίνεται με αντιβιοτικά, αν και έχουν εντοπιστεί ανθεκτικά στελέχη.
19. Σύφιλη
Η σύφιλη είναι ένα άλλο ΣΜΝ που προκαλείται από μόλυνση, σε αυτή την περίπτωση από το βακτήριο Treponema pallidum. Η θεραπεία συνίσταται στην πενικιλίνη.
Αναπτύσσεται σε διάφορα στάδια, το καθένα με τα δικά του ιδιαίτερα συμπτώματα:
- Πρωτοπαθής: μια μικρή, συχνά ανώδυνη πληγή.
- Δευτεροπαθής: εξάνθημα, καθώς και πυρετός και πονοκέφαλος, πονόλαιμος ή πόνος στις αρθρώσεις.
- Λανθάνουσα: χωρίς συμπτώματα.
- Τριτογενές: απώλεια όρασης ή ακοής, φλεγμονή του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού (νευροσύφιλη).
20. Νόσος του Peyronie
Πρόκειται για μια χρόνια πάθηση. Εμφανίζεται ανώμαλος ουλώδης ιστός στο εσωτερικό του πέους , ο οποίος μπορεί να οδηγήσει σε επώδυνες στύσεις. Η νόσος Peyronie μπορεί να οφείλεται σε μικροτραυματισμό κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Αντιμετωπίζεται με χειρουργική επέμβαση.
21. Κάταγμα πέους
Πρόκειται για έναν επώδυνο τραυματισμό κατά τον οποίο ο ινώδης ιστός σπάει κατά τη διάρκεια της στύσης (δεν πρόκειται φυσικά για κάταγμα οστού, παρά την ονομασία). Προκαλείται από ισχυρό χτύπημα. Απαιτείται άμεση αντιμετώπιση με χειρουργική επέμβαση.
22.Συνήθεις ασθένειες του πέους: Λεμφαγγειόσκληρυνση
Συνίσταται σε σκλήρυνση ενός λεμφικού αγγείου, που σχηματίζει ένα εξόγκωμα κάτω από το δέρμα, που μοιάζει με παχύ κορδόνι. Εντοπίζεται γύρω από τη βάση της κεφαλής του πέους ή κατά μήκος αυτής.
Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν ερυθρότητα, ερεθισμό, επώδυνη ούρηση, πόνο κατά τη διάρκεια του σεξ, διόγκωση των όρχεων, εκκρίσεις και πυρετό. Συνιστάται ξεκούραση, οπότε το άτομο πρέπει να απέχει από τη σεξουαλική δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένου του αυνανισμού.
23. Καρκίνος του πέους
Ο καρκίνος του πέους δεν είναι πολύ συχνός. Σχετίζεται με τον ιό HPV. Μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλες περιοχές του σώματος.
Εμφανίζεται ως φουσκάλα ή εξογκώματα. Στη συνέχεια εξελίσσεται σε κονδυλώματα με πύον.
Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν ερυθρότητα, πρήξιμο, εκκρίσεις, κάψιμο, ερεθισμό, πάχυνση του δέρματος και αίμα στα ούρα ή το σπέρμα. Η πιο συνηθισμένη θεραπεία είναι η χειρουργική επέμβαση, καθώς και η ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία.
Διατήρηση ενός υγιούς πέους
Υπάρχουν αρκετές κοινές ασθένειες του πέους που σχετίζονται τόσο με την υγιεινή όσο και με τη σεξουαλική συμπεριφορά. Αυτό υποδηλώνει ότι είναι δυνατόν να ληφθούν μέτρα για την πρόληψη περαιτέρω προβλημάτων.
Από την άποψη αυτή, μπορούν να ληφθούν υπόψη οι ακόλουθες συστάσεις:
- Για να καθαριστεί το πέος, πρέπει να τραβήξει την ακροποσθία προς τα κάτω, αλλά προσεκτικά, χωρίς να τραυματιστεί. Πλύνετε με σαπούνι και νερό, χωρίς να χρησιμοποιείτε ισχυρά προϊόντα.
- Χρησιμοποιήστε προφυλακτικό.
- Να διατηρείτε την αρτηριακή πίεση και τα επίπεδα γλυκόζης υπό έλεγχο.
- Πηγαίνετε σε θεραπεία όταν έχετε προβλήματα, όπως κατάθλιψη ή άγχος.
- Αποφύγετε το αλκοόλ, τον καπνό και τα ναρκωτικά.
Συνιστάται να κάνετε διαβουλεύσεις με το γιατρό και επίσης να παρατηρείτε το πέος, δίνοντας προσοχή στην εμφάνιση ορισμένων συμπτωμάτων. Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι, αν και μπορεί να είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς για το θέμα, είναι σημαντικό να παραμεριστεί η αμηχανία για να δοθεί προτεραιότητα στην υγεία.
Μια ακριβής και έγκαιρη διάγνωση θα επιτρέψει την έναρξη της θεραπείας το συντομότερο δυνατό. Εάν είναι απαραίτητο, θα αποτρέψει την εξέλιξη οποιασδήποτε ασθένειας.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Bellis M, Hughes K. Pociones sexuales. Relación entre alcohol, drogas y sexo. Adicciones. 2004; 16(4): 249-258.
- Corona C, Cañizo A, Cerda J. Fimosis: ¿prepucioplastia o circuncisión? Cir Pediatr. 2011; 24: 51-54.
- Cuéllar de León A, Ruiz García V, Campos González J, Pérez Hoyos S, Brotons Multó F. Prevalencia de disfunción eréctil en pacientes con hipertensión arterial. Medicina Clínica. 2002; 119(14): 521-526.
- García S, Casco R, Losada M, et al. Estado actual de la gonorrea. Revista de la Asociación Médica Argentina. 2016; 129(2): 6-9.
- Hantz S, Alain S. Infecciones por el virus del herpes simple. EMC – Pediatría. 2018; 53(2): 1-13.
- Meeuwis K, Potts A, van de Kerkhof P, et al. Prevalence of genital psoriasis in patients with psoriasis. Journal of Dermatological Treatment. 2018; 29(8): 754-760.
- Prieto Castro R, Campos Hernández P, Robles Casilda R, Ruíz García J, Requena Tapia M. Epidemiología de la disfunción eréctil. Factores de riesgo. Arch. Esp. Urol. 2010; 63 (8): 637-639
- Rodríguez Villalba R, García S, Puigvert Martínez A, et al. Priapismo. Actas Urológicas Españolas. 2005; 29(10): 961-968.
- Stanford V, Esquivel V. Enfermedad Peyronie. Rev Med Cos Cen. 2014; 71(610): 327-332.
- Vasquez-Bonilla W, Rotela-Fisch V, Ortiz-Martínez Y. Virus del papiloma humano: revisión de la literatura. CIMEL. 2017; 22(1): 72-76.
- Vázquez U, Secín D. Disfunción sexual asociada a antidepresivos. Acta Med. 2012; 10(1): 20-29.
- Ybaseta – Medina. Infección por clamidia. Rev méd panacea. 2019; 8(1): 2-3.