Γιατί μερικοί άνθρωποι δεν παραδέχονται τα λάθη τους;

Σε όλη μας τη ζωή, έχουμε να αντιμετωπίσουμε πολλούς ανθρώπους που δεν παραδέχονται τα λάθη τους. Σε αυτό το άρθρο, ανακαλύψτε 7 λόγους για τους οποίους μερικοί άνθρωποι δυσκολεύονται να το κάνουν.
Γιατί μερικοί άνθρωποι δεν παραδέχονται τα λάθη τους;

Έχει γραφτεί από Josberth Johan Benitez Colmenares

Τελευταία ενημέρωση: 09 Αυγούστου, 2022

Η παραδοχή ενός λάθους δεν είναι ποτέ εύκολη. Ανεξάρτητα από τη φύση του, απαιτεί άσκηση ταπεινότητας και ειλικρίνειας, γι’ αυτό συναντάμε συχνά ανθρώπους που δεν παραδέχονται τα λάθη τους. Αυτή είναι μια μόνιμη στάση που μπορεί να οδηγήσει σε πιο δυσάρεστες συνέπειες, για να μην αναφέρουμε την αβεβαιότητα που βιώνουμε όταν αντιμετωπίζουμε τη συμπεριφορά τους.

Συχνά ο λόγος για αυτό είναι πολύ απλός: είναι πολύ εγωκεντρικοί και ο εγωισμός τους τούς εμποδίζει να χαμηλώσουν το κεφάλι τους για να παραδεχτούν ένα λάθος. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι δεν παραδέχονται τα λάθη τους, αλλά σήμερα συγκεντρώσαμε 7 από τους πιο συνηθισμένους.

Είστε έτοιμοι;

Επτά λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι δεν παραδέχονται τα λάθη τους

Όλοι έχουμε ακούσει τη φράση “Μαθαίνεις από τα λάθη“. Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν ότι το να κάνουν λάθη είναι μέρος της ζωής, τόσο πολύ που αφομοιώνονται φυσικά όταν οι επιλογές ή οι συμπεριφορές τους δεν είναι σωστές.

Αυτός είναι ο λόγος που μπορεί να εκπλαγούμε όταν συναντάμε ανθρώπους που δεν παραδέχονται τα λάθη τους. Η έκπληξη είναι ακόμη μεγαλύτερη όταν η στάση τους έχει οδηγήσει σε πολλές συνέπειες, όπως να πληγώσουν άλλους ανθρώπους.

Ας δούμε τι κρύβεται πίσω από εκείνους που δεν μπορούν να παραδεχτούν ότι έκαναν λάθος.

1. Είναι πολύ πεισματάρηδες

Το πείσμα είναι αμετακίνητη στάση. Στην πραγματικότητα, ορισμένοι ειδικοί ισχυρίζονται ότι το πείσμα είναι το δυνατό σημείο των αδύναμων ανθρώπων, καθώς χρησιμοποιείται συχνά ως αντισταθμιστικός μηχανισμός για την εσωτερική αδυναμία.

Το να είσαι πεισματάρης μπορεί να είναι χρήσιμο σε ορισμένα πλαίσια, αλλά επιζήμιο σε άλλα. Για παράδειγμα, για να επιμείνεις σε κάτι, πρέπει να έχεις λίγο πείσμα. Αυτό μπορεί να σας οδηγήσει να πετύχετε σπουδαία πράγματα. Ωστόσο, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μόνιμη αποτυχία εάν δεν μάθετε να ξεχωρίζετε πότε είναι καλύτερο να κάνετε πίσω.

Σε κάθε περίπτωση, πολλοί άνθρωποι που δεν παραδέχονται τα λάθη τους συχνά επιδεικνύουν πεισματική συμπεριφορά. Δεν κατανοούν ότι έχουν φερθεί άσχημα γιατί προσκολλώνται σχεδόν παθολογικά στη στάση τους.

Μερικές φορές, δεν υπάρχει λόγος για αυτό ή ακόμη και οφέλη από αυτό το πείσμα. Απλώς το κάνουν επειδή δεν μπορούν να μειώσουν το πείσμα τους.

2. Έχουν υπερβολική υπερηφάνεια

Las características de las personas orgullosas son muy variadas
Η υπερηφάνεια μπορεί να εκφραστεί με πολλούς τρόπους, όχι απλώς με το να μην παραδεχόμαστε λάθη. Τα προβλήματα στις σχέσεις, τη συμβίωση και την εργασία είναι συνήθη σε ανθρώπους με υπερβολική υπερηφάνεια.

Η υπερηφάνεια νοείται ως η υπερβολική εκτίμηση που έχει ένα άτομο για τον εαυτό του. Σχεδόν πάντα συνοδεύεται από μια στάση ανωτερότητας απέναντι στους άλλους (χωρίς τους τελευταίους, είναι απλώς υψηλή αυτοεκτίμηση). Συχνά , η υπερηφάνεια συνοδεύεται και από άλλες συμπεριφορές όπως αλαζονεία ή ματαιοδοξία.

Το άθροισμα όλων αυτών μπορεί να μεταφραστεί σε μη αναγνώριση των λαθών που έχουν γίνει. Εάν πιστεύετε ότι είστε ανώτεροι από τους άλλους από κάθε άποψη (όσον αφορά το ήθος, την ευφυΐα, τις ικανότητες κ.λπ.), είναι απίθανο να είστε πρόθυμοι να δεχτείτε τα λάθη σας. Η υπερβολική υπερηφάνεια είναι τότε μια από τις αιτίες αυτής της συμπεριφοράς.

3. Δεν παραδέχονται τα λάθη τους επειδή είναι ανεύθυνοι

Δεν είναι όλοι οι πεισματάρηδες ή περήφανοι άνθρωποι ανεύθυνοι, επομένως θα πρέπει να προκύψει μια σαφής διάκριση σε αυτό το σημείο. Μερικές φορές, οι άνθρωποι που δεν παραδέχονται τα λάθη τους είναι απλώς ανεύθυνα άτομα. Ανευθυνότητα είναι η απροθυμία εκπλήρωσης ή ανάληψης εντολής, υποχρέωσης ή δράσης.

Μερικοί ειδικοί το συνδέουν με την ανωριμότητα. Πράγματι, ένας ώριμος ενήλικας είναι ανοιχτός στο να αναλάβει τις συνέπειες των πράξεών του. Επομένως, όσοι δεν είναι ώριμοι θα ξεφύγουν από αυτά, θα τους αρνηθούν ή απλά δεν θα αποδεχτούν ποτέ ότι φταίνε αυτοί.

4. Δεν είναι συμπονετικοί

Αν και η ενσυναίσθηση είναι κάτι που συναντάμε επίσης σε πολλά είδη ζώων, μπορούμε να πούμε ότι είναι πιο ανεπτυγμένη στους ανθρώπους. Το να έχεις ενσυναίσθηση σημαίνει να συνδέεσαι με τα συναισθήματα των άλλων.

Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι η ενσυναίσθηση είναι μεγαλύτερη σε άτομα που έχουν βιώσει τα συναισθήματα των άλλων. Για παράδειγμα, κάποιος που έχασε ένα αγαπημένο του πρόσωπο υποστηρίζει καλύτερα κάποιον κοντινό του πρόσωπο που περνά από αυτή τη διαδικασία. Εάν ένα άτομο για τον έναν ή τον άλλο λόγο δεν έχει αντιμετωπίσει στο παρελθόν τις συνέπειες που αποδίδονται στο λάθος του, μπορεί να επιλέξει να μην τις αναγνωρίσει.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, η ενσυναίσθηση είναι πολύ σημαντική για την κοινωνική ανάπτυξη των ανθρώπων. Όσοι έχουν ενσυναίσθηση γενικά έχουν καλύτερες κοινωνικές σχέσεις, μεγαλύτερο κύκλο φίλων, πιο σταθερή σχέση και καλύτερη απόδοση στην εργασία. Επομένως, η αποτυχία της ενσυναίσθησης μπορεί να έχει πολλές συνέπειες για μια κανονική ζωή.

5. Δεν παραδέχονται τα λάθη τους γιατί δεν θέλουν να τους βλέπουν ως αδύναμους

Μερικοί άνθρωποι δεν παραδέχονται τα λάθη τους επειδή φοβούνται μήπως τους θεωρήσουν αδύναμους. Αυτό συμβαίνει εκτός υπερηφάνειας, καθώς συχνά αναπτύσσεται σε άτομα που έχουν κάποια ευθύνη, θέση ή έχουν σχηματίσει ισχυρή άποψη μεταξύ των γύρω τους.

Το πιο κλασικό παράδειγμα είναι ένας δάσκαλος που δεν παραδέχεται ένα λάθος που επισήμανε ένας από τους μαθητές του. Η ιεραρχική σχέση που υπάρχει σιωπηρά μεταξύ τους μπορεί να οδηγήσει τον δάσκαλο να αφομοιώσει την κριτική ανεξάρτητα από το αν έχει ή όχι μια περήφανη στάση.

Εκείνοι που είναι οι αρχηγοί μιας οικογένειας, υψηλόβαθμοι υπάλληλοι, ηγέτες και άλλοι μπορεί να ασπαστούν αυτό το παράδειγμα πιο εύκολα. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι όσοι συμμερίζονται αυτή τη θέση απορρίπτουν την κριτική, αλλά επειδή πολλοί την πετυχαίνουν με βάση την προσπάθεια ετών ή τη σκληρή δουλειά, φοβούνται ότι θα καταρρεύσει εξαιτίας ενός μόνο λάθους.

6. Απεχθάνονται να αλλάξουν

Las personas que no admiten sus errores son reacias a los cambios
Η αλλαγή απαιτεί σημαντική ποσότητα ενέργειας και προγραμματισμού, που αναπόφευκτα οδηγεί σε λάθη. Μερικοί άνθρωποι είναι απρόθυμοι να πάρουν το τελευταίο ρίσκο.

Η αναγνώριση ενός λάθους είναι σχετικά εύκολη. Αυτό που είναι δύσκολο είναι να ενεργοποιήσετε τον μηχανισμό για να το διορθώσετε και να υιοθετήσετε στάσεις που στοχεύουν στην τροποποίηση της συμπεριφοράς για να αποτρέψετε την επανάληψη. Αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα, ειδικά για όλους εκείνους που διστάζουν να αλλάξουν.

Η αλλαγή είναι μέρος της ζωής, έτσι οι περισσότεροι άνθρωποι την αποδέχονται ως τέτοια. Η αλλαγή θεωρείται κάτι επικίνδυνο για μια άλλη ομάδα, που απαιτεί πολλή προσπάθεια, συγκέντρωση ή προθυμία. Η αναγνώριση ενός λάθους συνεπάγεται την υπόθεση όλων των παραπάνω, τα οποία μπορεί να είναι περίπλοκα για όσους έχουν χτίσει τη ζωή τους σε στέρεο, αμετάβλητο έδαφος.

7. Δεν πιστεύουν ότι είναι σημαντικό

Τέλος, μια άλλη εξήγηση για τα άτομα που δεν αποδέχονται τα λάθη τους είναι ότι δεν θεωρούν τις πράξεις τους σημαντικές ή δεν συνειδητοποιούν πώς επηρεάζουν τους άλλους. Είναι πιθανό να μην ανταποκρίνονται στα προηγούμενα κριτήρια και να πιστεύουν ότι αυτά που είπαν ή έκαναν δεν είναι τόσο σημαντικά ή ότι οι συνέπειές τους δεν είναι τόσο σοβαρές.

Ακόμα κι αν αυτό δεν είναι έτσι (δηλαδή, οι συνέπειες δεν είναι τόσο μικρές), θα επιλέξουν να το αρνηθούν ή απλά να το αγνοήσουν. Εν ολίγοις, είναι αδιάφοροι για το περιβάλλον τους. Όπως όλα τα παραπάνω, η αδιαφορία μπορεί να αποτελέσει σημαντικό εμπόδιο στην οικοδόμηση σταθερών κοινωνικών σχέσεων.

Τέλος, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι ορισμένες διαταραχές μπορούν να εξηγήσουν τη συμπεριφορά των ανθρώπων που δεν παραδέχονται τα λάθη τους. Για παράδειγμα, ένα από τα συμπτώματα της ναρκισσιστικής διαταραχής προσωπικότητας είναι η απροθυμία να παραδεχτεί κανείς το λάθος. Ωστόσο, οι περισσότερες περιπτώσεις μπορούν να εξηγηθούν από τα 7 σημεία που εξηγήθηκαν παραπάνω.


Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.


  • De Vignemont, F., & Singer, T. The empathic brain: how, when and why?. Trends in cognitive sciences. 2006; 10(10): 435-441.
  • Kets de Vries, M. F. I won’t, therefore I am: Being Stubborn. 2018.
  • Zaki, J., & Cikara, M. Addressing empathic failures. Current Directions in Psychological Science. 2015; 24(6): 471-476.

Αυτό το κείμενο προσφέρεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και δεν αντικαθιστά τη συμβουλή από επαγγελματία. Σε περίπτωση αμφιβολίας, συμβουλευτείτε τον ειδικό σας.