Πλαστικά μιας χρήσης: Γιατί πρέπει να τα αποφεύγετε
Οι σακούλες για ψώνια, τα ποτήρια για ποτά στα πάρτι και τα μπουκάλια των αγαπημένων μας ποτών φαίνονται ακίνδυνα αντικείμενα. Ωστόσο, στις μεγάλες διαστάσεις στις οποίες κατασκευάζονται και καταναλώνονται, αυτά τα πλαστικά μιας χρήσης βλάπτουν το οικοσύστημα με μη αναστρέψιμο τρόπο.
Τα στοιχεία για τα πλαστικά απόβλητα είναι ανησυχητικά και τοποθετούν τις θάλασσες και τους ωκεανούς ως τις κύριες περιοχές που έχουν υποστεί ζημιά. Είναι ήδη γνωστό ότι υπάρχουν πέντε νησιά που σχηματίζονται από πλαστικά απόβλητα σε όλο τον κόσμο, ορισμένα από τα οποία είναι μεγαλύτερα από τη Γαλλία και την Ισπανία. Ως αποτέλεσμα, η θαλάσσια πανίδα και τα πτηνά πλήττονται σοβαρά.
Ο περιορισμός των πλαστικών μίας χρήσης είναι ένα επείγον μέτρο που πρέπει να ληφθεί από τις μεγάλες εταιρείες και τις κυβερνήσεις. Αλλά είναι επίσης μια ενέργεια που μπορεί να συμβάλει στη μείωση της ρύπανσης.
Τι είναι τα πλαστικά μιας χρήσης;
Πρόκειται για αντικείμενα κατασκευασμένα από πλαστικά υλικά, τα οποία προορίζονται για εφάπαξ χρήση και στη συνέχεια απορρίπτονται. Τα πλαστικά κατασκευάζονται από ορυκτά καύσιμα, όπως το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο και ο άνθρακας και αντιπροσωπεύουν μια συνεχώς αυξανόμενη παραγωγή. Αυτό, βέβαια, προκαλεί την επιδείνωση της ρύπανσης του πλανήτη, καθώς το υλικό αυτό είναι ένα από τα πιο επιβλαβή για το περιβάλλον.
Αν και η παραγωγή πλαστικού υπάρχει από τον 19ο αιώνα, τις τελευταίες δεκαετίες έχει εκτοξευθεί σε δημοτικότητα. Οι μεγάλες εταιρείες συνειδητοποίησαν ότι το κόστος θα μπορούσε να μειωθεί αν, για παράδειγμα, εισήγαγαν το πλαστικό αντί για το γυαλί για τα μπουκάλια ποτών. Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα από τα πολλά.
Η αλήθεια όμως είναι ότι η παραγωγή έχει αυξηθεί δραματικά. Μαζί της και η παραγωγή αποβλήτων.
Σύμφωνα με έκθεση των Ηνωμένων Εθνών, τα πλαστικά απόβλητα αυξήθηκαν από 2 εκατομμύρια τόνους το 1950 σε σχεδόν 350 εκατομμύρια τόνους το 2017. Οι προβλέψεις δεν είναι επίσης ευνοϊκές για τα επόμενα χρόνια, αν δεν αλλάξουν οι συνήθειες και οι μορφές παραγωγής.
Πιστεύουμε ότι μπορεί να σας αρέσει να διαβάζετε και αυτό το άρθρο: Τι είναι η γιούτα και πώς μπορεί να αντικαταστήσει τις πλαστικές σακούλες;
Οι επιπτώσεις στη θάλασσα
Οι περιβαλλοντικές συνέπειες αυτής της βιομηχανίας είναι μοιραίες και επηρεάζουν πιο άμεσα τους ωκεανούς. Μια μελέτη από διάφορους ειδικούς, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science, αποκάλυψε ότι μεταξύ 4,8 και 12,7 εκατομμυρίων τόνων πλαστικού καταλήγουν στους ωκεανούς κάθε χρόνο.
Τα νούμερα μπορεί να επιδεινωθούν σημαντικά, αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα. Εκτιμάται ότι, μέχρι το 2050, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που συνδέονται με το κύκλωμα του πλαστικού θα αντιπροσωπεύουν το 15% των συνολικών εκπομπών. Όλη αυτή η συσσώρευση απορριμμάτων στις θάλασσες έχει δημιουργήσει πρωτοφανή φαινόμενα στην ιστορία του πλανήτη.
Για παράδειγμα, την εμφάνιση 5 νησιών που σχηματίστηκαν από πλαστικά σκουπίδια. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το υλικό αυτό χρειάζεται αιώνες για να αποικοδομηθεί.
Όταν απορρίπτεται και εκτίθεται στον ήλιο, σπάει σε κομμάτια, δημιουργώντας μικροπλαστικά που συσσωρεύονται στον ωκεανό. Το πιο γνωστό είναι το Μεγάλο Νησί του Ειρηνικού, που βρίσκεται στις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες, κοντά στη Χαβάη. Υπολογίζεται ότι καλύπτει έκταση 1,8 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, δηλαδή τρεις φορές το μέγεθος της Ισπανίας.
Τα πλαστικά στον ωκεανό επηρεάζουν τη θαλάσσια ζωή και δημιουργούν μεγάλες νησίδες του υλικού που ξεπερνούν το μέγεθος αρκετών χωρών.Πώς καταναλώνουμε πλαστικά μιας χρήσης;
Η κατανάλωση πλαστικών μίας χρήσης έχει γίνει συνήθεια τόσο πολύ που συχνά είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσουμε την έκταση της καταστροφής.
Αυτή η υπερβολική κατανάλωση, η οποία έχει επίσης αυξηθεί τις τελευταίες 5 δεκαετίες, συνδέεται με την εξάπλωση της κουλτούρας της απόρριψης. Επίσης με το fast food και το take away.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, 1 εκατομμύριο πλαστικά μπουκάλια αγοράζονται κάθε λεπτό, ενώ 500 δισεκατομμύρια σακούλες χρησιμοποιούνται κάθε χρόνο. Αυτά είναι μερικά από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα αντικείμενα στην καθημερινή πρακτική. Ωστόσο, υπάρχουν πλαστικά μιας χρήσης για πολλαπλές λειτουργίες.
Κύπελλα, μαχαιροπήρουνα και πιάτα από πλαστικό
Αυτά χρησιμοποιούνται ευρέως σε πάρτι κάθε είδους. Αν και αποφεύγουμε το πλύσιμο, η απόρριψή τους συμβάλλει στους τόνους πλαστικών αποβλήτων, αφού χρειάζονται δεκαετίες για να αποδομηθούν.
Τα σκεύη για εκδηλώσεις κατασκευάζονται από πολυστυρένιο. Καλό είναι να αποφεύγονται, λόγω των εκατοντάδων ετών που χρειάζονται για να αποσυντεθούν.
Μπουκάλια και καπάκια
Εκτός από την τεράστια παγκόσμια παραγωγή μπουκαλιών, το μεγάλο πρόβλημα είναι η μεγάλη περίοδος αποικοδόμησης. Αυτή μπορεί να διαρκέσει σχεδόν μισό αιώνα.
Το πλαστικό που χρησιμοποιείται για την κατασκευή τους είναι γενικά το τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο, γνωστό και ως PET. Τα καπάκια κατασκευάζονται από πολυπροπυλένιο. Το θετικό είναι ότι πρόκειται για ανακυκλώσιμα υλικά.
Μπαλόνια
Παρά το γεγονός ότι αποτελούν σημαντική ψυχαγωγία για τα παιδιά, τα μπαλόνια και τα ραβδιά που χρησιμοποιούνται για τη συγκράτησή τους είναι πολύ επιβλαβή για το περιβάλλον. Τα πρόσφατα περιοριστικά μέτρα που υιοθέτησε η Ευρωπαϊκή Ένωση τα περιλαμβάνουν.
Σακούλες
Ένα από τα πιο επιβλαβή για το περιβάλλον πλαστικά μιας χρήσης είναι οι σακούλες. Οι σακούλες για ψώνια παράγονται σε μεγάλες ποσότητες και μπορεί να χρειαστούν περισσότερα από 100 χρόνια για να αποσυντεθούν.
Πολλές χώρες έχουν ήδη λάβει μέτρα για την αντικατάστασή τους- ένα έργο που πέφτει και στους μεμονωμένους καταναλωτές. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν σακούλες σκουπιδιών από πολυαιθυλένιο χαμηλής πυκνότητας, που χρησιμοποιείται επίσης σε μεμβράνες και σακούλες κατάψυξης.
Σας άρεσε αυτό το άρθρο; Μπορεί επίσης να σας αρέσει να διαβάσετε: Οδοντόβουρτσες από μπαμπού: Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα
Άλλα πλαστικά μιας χρήσης
- Μπατονέτες. Το αντικείμενο που χρησιμοποιείται για την απολύμανση του αυτιού είναι ένα πλαστικό μιας χρήσης που χρειάζεται 300 χρόνια για να εξαφανιστεί.
- Καλαμάκια. Αυτά τα αντικείμενα πόσης μπορεί να χρειαστούν έως και έναν αιώνα για να εξαφανιστούν. Είναι επίσης ένα από τα στοιχεία που επηρεάζουν περισσότερο τα θαλάσσια είδη.
- Τσιγάρα. Τα αποτσίγαρα ή τα φίλτρα, που κατασκευάζονται από οξική κυτταρίνη, χρειάζονται από 1 έως 10 χρόνια για να αποικοδομηθούν.
- Είδη υγιεινής. Εκτός από τις μπατονέτες, αντικείμενα όπως τα ταμπόν και οι σερβιέτες κατασκευάζονται επίσης από πλαστικά μιας χρήσης.
- Περιτύλιγμα. Τα σνακ και τα γλυκά δεν πρέπει μόνο να αποφεύγονται στα τρόφιμα, αλλά και η συσκευασία τους είναι επίσης πολύ επιβλαβής για το περιβάλλον.
Αποφύγετε τα πλαστικά μίας χρήσης
Το μέγεθος του προβλήματος απαιτεί επείγουσες λύσεις από τις αρχές. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση ενέκρινε, το 2019, μια οδηγία για τη μείωση της κατανάλωσης αυτών των στοιχείων. Ο κανονισμός, ο οποίος τέθηκε σε ισχύ το 2021, απαγορεύει την πώληση ορισμένων πλαστικών μίας χρήσης, όπως τα σκεύη, τα καλαμάκια και οι μπατονέτες. Απαιτεί επίσης από τις χώρες μέλη να διαθέτουν ένα ποσοστό πλαστικών για ανακύκλωση. Από την πλευρά της, η Ισπανία ψήφισε το νόμο για τα απόβλητα το 2022, ο οποίος συμμορφώνεται με τα μέτρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δημιουργεί επίσης φόρους στις πλαστικές συσκευασίες μιας χρήσης και στην παραγωγή αποβλήτων. Άλλες χώρες που προσπαθούν να κάνουν το ίδιο είναι το Μπαγκλαντές, όπου οι πλαστικές σακούλες έχουν απαγορευτεί εδώ και 20 χρόνια, και η Χιλή. Οι σακούλες έχουν επίσης απαγορευτεί, ή πρόκειται να απαγορευτούν στη Νέα Ζηλανδία, σε αρκετές αφρικανικές χώρες και σε ορισμένες πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ δεσμεύτηκε να εκπονήσει μια νομικά δεσμευτική συμφωνία έως το τέλος του 2024, με τη συμμετοχή περισσότερων από 175 χωρών.
Σκοπός της είναι να τροποποιήσει ολόκληρο τον κύκλο των πλαστικών στον κόσμο, από την παραγωγή τους έως τη διάθεσή τους.
Ατομικές δράσεις για την αντικατάσταση των πλαστικών μιας χρήσης
Πέρα από τα κυβερνητικά μέτρα, η μειωμένη κατανάλωση αυτών των πλαστικών συμβάλλει επίσης στη μείωση των αποβλήτων. Για παράδειγμα, η μεταφορά υφασμάτινων σακουλών για ψώνια ή η αγορά επαναχρησιμοποιούμενων σκευών για τη διοργάνωση μιας εκδήλωσης. Η κατανάλωση χύμα προϊόντων αποφεύγει τη συσκευασία. Η αντικατάσταση των ειδών υγιεινής με επαναχρησιμοποιούμενα είναι επίσης ένα χρήσιμο και εφικτό μέτρο. Ορισμένα αντικείμενα μπορεί να είναι τα ακουστικά ή οι οδοντόβουρτσες. Είναι πάντα καλύτερο να επιλέγετε λιγότερο ρυπογόνα υλικά, όπως το ξύλο, κεραμικά ή μπαμπού. Ως χρήστης ορισμένων επιχειρήσεων ή εταιρειών, είναι σημαντικό να απαιτήσετε να λαμβάνουν υπόψη τους τη φροντίδα του περιβάλλοντος.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- JENNA R. JAMBECK, ROLAND GEYER, CHRIS WILCOX, THEODORE R. SIEGLER, MIRIAM PERRYMAN, ANTHONY ANDRADY, RAMANI NARAYAN, KARA LAVENDER LAW. Plastic waste inputs from land into the ocean. Revista Science. 13 Feb 2015 Vol 347, Issue 6223. pp. 768-771. Disponible en: https://www.science.org/doi/abs/10.1126/science.1260352?siteid=sci&keytype=ref&ijkey=BXtBaPzbQgagE
- Montero Mórtola, Cecilia, BOLSAS DE PLÁSTICO Y LAZOS SOCIALES. NOTAS DE CAMPO SOBRE RECICLAJE. Aposta. Revista de Ciencias Sociales [Internet]. 2011; (48):1-24. Recuperado de: https://www.redalyc.org/articulo.oa?id=495950244001
- ONU Medio Ambiente. Plásticos De Un Solo Uso: Una Hoja De Ruta Para La Sostenibilidad. Ed. Giacovelli Claudia et al. ONU Medio Ambiente, 2018. Disponible en: https://www.unep.org/es/resources/informe/plasticos-de-un-solo-uso-una-hoja-de-ruta-para-la-sostenibilidad
- Clara Bollaín-Pastor y David Vicente-Agulló. Presencia de microplásticos en aguas y su potencial impacto en la salud pública. Ministerio de Sanidad, Consumo y Bienestar social. Revista Española de Salud Pública, vol. 93, e201908064, 2019. Disponible en: https://www.redalyc.org/journal/170/17066277062/html/
- Sánchez Artunduaga, Pompilio, Edier Hernán Bustos Velazco, and Jaime Duván Reyes Roncancio. “La Educación Ambiental: Problemática de Los Plásticos de Un Solo Uso En Las Instituciones Educativas.” Revista Boletín Redipe 10.4 (2021): 103–123. Disponible en: https://doi.org/10.36260/rbr.v10i4.1253