Τι γνωρίζουμε για τους σπόρους του βερίκοκου;

Οι σπόροι του βερίκοκου έγιναν δημοφιλείς λόγω της θρεπτικής τους σύστασης. Επιπλέον, μέχρι πρόσφατα, γινόταν λόγος για πιθανή αντικαρκινογόνο δράση. Τι λένε όμως οι μελέτες;
Τι γνωρίζουμε για τους σπόρους του βερίκοκου;
Anna Vilarrasa

Γράφτηκε και επαληθεύτηκε από διατροφολόγο Anna Vilarrasa.

Τελευταία ενημέρωση: 26 Νοεμβρίου, 2022

Γενικά, όταν τρώνε ένα κομμάτι φρούτου, οι περισσότεροι άνθρωποι καταλήγουν να πετάνε το κουκούτσι ή τον σπόρο. Ωστόσο, είναι δυνατόν στο εσωτερικό του κουκουτσιού να συγκεντρώνονται θρεπτικά συστατικά με αντικαρκινικές ιδιότητες; Αυτό φαίνεται να συμβαίνει με τους σπόρους του βερίκοκου.

Τα τελευταία χρόνια, αρκετοί ερευνητές έχουν μιλήσει για τις επιδράσεις των σπόρων ή των κουκουτσιών του βερίκοκου. Ακόμα κι έτσι όμως, οι ρυθμιστικοί φορείς προειδοποιούν για τους κινδύνους από την κατανάλωσή τους σε υπερβολικές ποσότητες, καθώς μπορεί να προκαλέσουν δηλητηρίαση από κυάνιο. Σας ενδιαφέρει να μάθετε περισσότερα;

Τι πρέπει να ξέρετε για τους σπόρους του βερίκοκου

Η διατροφική σύνθεση και οι ιδιότητες των σπόρων βερίκοκου διαφέρουν από αυτές που παρέχουν τα φρέσκα φρούτα. Ειδικότερα, ξεχωρίζουν για την περιεκτικότητά τους σε λιπαρά, η οποία αντιστοιχεί στο μισό του συνολικού τους βάρους. Για να είμαστε πιο ακριβείς, περιέχουν ωμέγα 3 και 6, 25% πρωτεΐνες και 8% υδατάνθρακες.

Εξαιτίας αυτού, έχει γίνει λόγος για τα πιθανά οφέλη τους στη σταθεροποίηση της χοληστερόλης του αίματος και στη βελτίωση φλεγμονωδών ασθενειών όπως η ελκώδης κολίτιδα. Έχει επίσης επισημανθεί η ικανότητά τους να προστατεύουν και να ενυδατώνουν το δέρμα. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια, έχουν διερευνηθεί για τις αντικαρκινογόνες δυνατότητές τους.

Οι πρώτες αναφορές χρονολογούνται από το 1920, όταν ο Dr. Ernst T. Krebs το χρησιμοποιούσε ήδη με τη μορφή ελαίου για τη θεραπεία ατόμων που έπασχαν από τη συγκεκριμένη ασθένεια. Ωστόσο, σε εκείνες τις δοκιμές, αποδείχθηκε ότι ήταν πολύ τοξικό. Κατά συνέπεια, η ασφάλειά τους βρίσκεται ακόμη υπό αναζήτηση.

apricot seeds
Οι σπόροι βερίκοκου έχουν διερευνηθεί για τις πιθανές επιδράσεις τους κατά ασθενειών όπως ο καρκίνος.

Γιατί θεωρούμε τους σπόρους του βερίκοκου αντικαρκινογόνους;

Οι σπόροι του βερίκοκου έχει βρεθεί ότι περιέχουν συστατικά που φαίνεται να έχουν αντικαρκινογόνο δράση. Εκτός από την παρουσία διαφόρων τύπων λίπους, πρωτεϊνών και υδατανθράκων, το εν λόγω συστατικό περιέχει βιταμίνη Β17.

Στο πλαίσιο αυτό, ο Dr. Krebs συσχέτισε το έλλειμμα αυτής της βιταμίνης με την εμφάνιση καρκίνου. Έτσι, υποστήριξε ότι η παροχή της σε μορφή συμπληρώματος θα μπορούσε να βοηθήσει στη διακοπή της ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων.

Το θρεπτικό αυτό συστατικό είναι επίσης γνωστό ως “αμυγδαλίνη” ή “λαετρίλιο” (αποκλειστική εμπορική ονομασία για ένα παράγωγο). Λέγεται, λοιπόν, ότι όταν μασάμε τους σπόρους βερίκοκου, αυτό το χημικό στοιχείο αποικοδομείται και εμφανίζεται υδροκυάνιο. Με αυτόν τον τρόπο, εμφανίζεται αντινεοπλασματική δράση, η οποία φαίνεται να είναι βοηθητική στην αναχαίτιση της ανάπτυξης των όγκων.

Τι λένε όμως οι τρέχουσες μελέτες; Είναι πραγματικά αποτελεσματικό; Λοιπόν, προς το παρόν, οι σπόροι βερίκοκου δεν θεωρούνται σε καμία περίπτωση θεραπεία πρώτης επιλογής. Αν και χρησιμοποιούνται σε ορισμένες περιπτώσεις, το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου των Ηνωμένων Πολιτειών δεν τους θεωρεί επαρκείς.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι μελέτες έχουν γίνει μόνο σε ζώα και δεν έχουν δώσει θετικά αποτελέσματα στους ανθρώπους. Αντιθέτως, υπάρχουν πολλές αμφιβολίες σχετικά με τους πιθανούς κινδύνους που ενέχουν. Η χρήση τους μάλιστα έχει απαγορευτεί από την κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Σας άρεσε αυτό το άρθρο; Μπορεί επίσης να σας αρέσει να διαβάσετε: Όξινα και ημιόξινα φρούτα: Τι είναι και ποιες είναι οι επιδράσεις τους;

Το πρόβλημα της δηλητηρίασης από κυάνιο

Ο κύριος κίνδυνος για την υγεία από τους σπόρους βερίκοκου είναι η πιθανότητα να υποστεί κάποιος δηλητηρίαση από κυάνιο. Σύμφωνα με τον Οργανισμό Ασφάλειας Τροφίμων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EFSA), τα κουκούτσια του φρούτου περιέχουν αμυγδαλίνη. Η ουσία αυτή απελευθερώνει κυάνιο και απορροφάται από τον οργανισμό.

Ο κύριος στόχος αυτής της χημικής ουσίας είναι το κεντρικό νευρικό σύστημα, μαζί με τα νεφρά και τον θυρεοειδή. Σε υψηλές δόσεις, μπορεί να προκαλέσει μια σειρά από συμπτώματα δηλητηρίασης, όπως τα ακόλουθα:

  • Ναυτία
  • Πυρετός
  • Πονοκέφαλοι
  • Δίψα
  • Λήθαργος
  • Νευρικότητα
  • Πόνος στις αρθρώσεις
  • Μυϊκός πόνος
  • Υπόταση
  • Θάνατος (σε ορισμένες ακραίες περιπτώσεις)

Οι μελέτες που διεξάγει η EFSA δείχνουν ότι μια μεταβλητή ποσότητα, μεταξύ 0,5 και 3,5 χιλιοστογραμμαρίων κυανίου ανά κιλό σωματικού βάρους, μπορεί να αποβεί θανατηφόρα. Η ποσότητα που θεωρείται ασφαλής και αποδεκτή πρόσληψη ορίζεται σε 20 μικρογραμμάρια ανά κιλό σωματικού βάρους, που αντιστοιχεί σε έναν μεγάλο ή τρεις μικρούς σπόρους.

Μελέτες για τους σπόρους βερίκοκου

Έχουν πραγματοποιηθεί διάφορες επιστημονικές και κλινικές αναλύσεις σχετικά με την επίδραση της αμυγδαλίνης. Οι περισσότερες από τις έρευνες που βρέθηκαν απέρριψαν τους ισχυρισμούς ότι οι σπόροι βερίκοκου ή το λαετρίλιο έχουν θετικά αποτελέσματα στη θεραπεία του καρκίνου.

Μελέτες υπέρ της χρήσης τους

Παρά τους ισχυρισμούς που έχουν διατυπωθεί σχετικά με αυτή την ένωση, τα στοιχεία υπέρ της χρήσης είναι ελάχιστα. Αυτή η μελέτη στο περιοδικό Life Sciences δείχνει μεν μια θετική επίδραση κατά των κυττάρων όγκου του παγκρέατος, αλλά οι ίδιοι οι ερευνητές επισημαίνουν την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα.

Παρόλο που το λαετρίλιο είχε αρχικά εγκριθεί από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων ως πιθανή θεραπεία για τον καρκίνο, η εμφάνιση πολλών αρνητικών επιπτώσεων, ο κίνδυνος δηλητηρίασης και η έλλειψη επιστημονικών αποδείξεων έθεσαν τέρμα στην υπάρχουσα άδεια για τη χρήση του.

apricot seeds
Δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για να ισχυριστεί κανείς ότι οι σπόροι βερίκοκου βοηθούν κατά του καρκίνου. Αντιθέτως, οι μελέτες προειδοποιούν για ορισμένους κινδύνους.

Μελέτες κατά της χρήσης των σπόρων βερίκοκου

Αντίθετα, οι αναλύσεις και οι επιστημονικές τοποθετήσεις κατά της βιταμίνης Β17 είναι περισσότερες. Ή, τουλάχιστον, αυτή είναι η απόφαση στην οποία κατέληξαν αρκετοί επίσημοι οργανισμοί. Συμβουλεύουν ομόφωνα κατά της χρήσης τους, προειδοποιούν για τον κίνδυνο δηλητηρίασης, ακόμη και την απαγόρευσή τους. Στο έγγραφο για την αμυγδαλίνη, που δημοσιεύθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου, παραθέτουν τις δικές τους μελέτες που πραγματοποιήθηκαν με το συστατικό λαετρίλιο.

Τόσο σε ζώα όσο και σε εργαστηριακές έρευνες, δεν παρατηρήθηκαν θετικές επιδράσεις. Το New England Medical Journal δημοσίευσε το 1982 ένα άρθρο που συνοψίζει τα αποτελέσματα μιας ιατρικής δοκιμής με καρκινοπαθείς. Σύμφωνα με όσα παρατηρήθηκαν, οι ασθενείς δεν παρουσίασαν καμία βελτίωση όσον αφορά τη θεραπεία της νόσου ή των συμπτωμάτων της. Ούτε παρατάθηκε το προσδόκιμο ζωής τους. Στην πραγματικότητα, το συμπέρασμά τους είναι σαφές: η αμυγδαλίνη είναι ένα τοξικό φάρμακο. Το 2006, μια ανασκόπηση της Cochrane κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν σημαντικά στοιχεία για τα αποτελέσματα της αμυγδαλίνης ως θεραπεία για καρκινοπαθείς.

Πρέπει να χρησιμοποιούμε με προσοχή τους σπόρους βερίκοκου

Οι προειδοποιήσεις σχετικά με την τοξικότητα από κυάνιο μετά την κατανάλωση ακατέργαστων σπόρων βερίκοκου είναι σοβαρές και αυστηρές. Ακόμα κι έτσι, όπως επισημαίνεται από την EFSA, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος από την κατανάλωση του φρούτου νωπού. Είναι επίσης ασφαλής η χρήση του ελαίου, των αλκοολούχων ποτών, των αρωμάτων, των χυμών, των μπισκότων ή των καραμελών.

Επιπλέον, το έλαιο που μπορεί να εξαχθεί είναι άφθονο σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα και βιταμίνη Ε. Αυτά του προσδίδουν μια ενδιαφέρουσα ενυδατική δράση που συμβάλλει στη φροντίδα του δερματικού φραγμού, ιδίως στην περίπτωση ξηρού και κατεστραμμένου δέρματος. Το φάρμακο λαετρίλιο δεν έχει εγκριθεί ως έγκυρη θεραπεία για τον καρκίνο.

Είναι ζωτικής σημασίας να μιλήσετε με το γιατρό σας εάν σκέφτεστε να χρησιμοποιήσετε σπόρους βερίκοκου. Είναι επίσης σημαντικό να είστε πολύ προσεκτικοί από πού τους αγοράζετε, καθώς μπορεί να είναι μολυσμένοι και να μην είναι απαλλαγμένοι από πιθανές τοξικές επιδράσεις.


Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.


  • EFSA Panel on Contaminants in the Food Chain (CONTAM). Acute health risks related to the presence of cyanogenicglycosides in raw apricot kernels and products derived from raw apricot kernels. Marzo 2016.
  • Kopcekova J. et al. Influence of long-term consumption of bitter apricot seeds on risk factors for cardiovascular diseases. Journal of Environmental Science and Health. Mayo 2018. 4;53(5):298-303.
  • Laetrilo (amigdalina) (PDQ®). Instituto Nacional del Cáncer de Estados Unidos. Última actualización mayo 2019.
  • Milazzo  S, Horneber  M, Ernst  E. Laetrile treatment for cancer. Cochrane Database of Systematic Reviews. Abril 2015. Issue 4. Art. No.: CD005476
  • Minaiyan M, et al. Anti-inflammatory effect of Prunus armeniaca L. (Apricot) extracts ameliorates TNBS-induced ulcerative colitis in rats. Research in Pharmaceutical Science. Julio 2014.9(4):225-231.
  • Moertel C.G, et al. A clinical trial of amygdalin (Laetrile) in the treatment of human cancer. New England Journal of Medicine. Enero 1982. 28;306(4):201-6.
  • Moustafa K, Cross J. Production, pomological and nutraceutical properties of apricot. Journal of Food Science and Technology.Enero  2019. 56(1):12-23.
  • Ramírez A.V. Toxicidad por cianuro. Investigación bibliográfica de sus efectos en animales y en el hombre. Anales de la Facultad de Medicina. Marzo 2010. 71(1).
  • Sharma PC, Tilakratne BM, Gupta A. Utilization of wild apricot kernel press cake for extraction of protein isolate. Journal of Food Science and  Technology. Diciembre 2010. 47(6): 682–685.
  • Shils ME, Hermann MG. Unproved dietary claims in the treatment of patients with cancer. Bulletin of New York Academy of Medicine. Abril 1982. 58(3):323-340.

Αυτό το κείμενο προσφέρεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και δεν αντικαθιστά τη συμβουλή από επαγγελματία. Σε περίπτωση αμφιβολίας, συμβουλευτείτε τον ειδικό σας.