Απόντες γονείς: τα 6 χαρακτηριστικά που τους ξεχωρίζουν
Απόντες γονείς είναι εκείνοι οι οποίοι δε μπορούν να δεθούν συναισθηματικά με τα παιδιά τους. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που μπορεί να συμβαίνει αυτό και είναι ψυχολογικά σύνθετο να τους καθορίσουμε.
Ένας γονιός μπορεί να προσφέρει το απαραίτητο φαγητό, τα ρούχα, ένα ασφαλές σπιτικό, να προσφέρει όλα τα παιχνίδια που του ζητάει το παιδί του αλλά παρόλα αυτά να είναι απών από τη ζωή του.
Οι απόντες γονείς και τα χαρακτηριστικά τους
Απόντες γονείς χαρακτηρίζονται εκείνοι οι γονείς που δε μπορούν ή δε θέλουν να ασχοληθούν με το παιδί τους. Η απουσία των γονιών αφήνει βαθιά τραύματα και συναισθηματικό κενό στο παιδί. Αν και συνήθως αναφέρεται στον μπαμπά αυτή η κατάσταση, τα τελευταία χρόνια το συναντάμε και στις μητέρες.
Οι απόντες γονείς μπορεί να εμπίπτουν σε μία, ή σε περισσότερες από μία, από τις καταστάσεις που θα παρουσιάσουμε παρακάτω. Αν βρείτε και τον εαυτό σας μέσα στις παρακάτω κατηγορίες, είναι η ώρα για αλλαγή.
Ζητήστε βοήθεια για να αποκαταστήσετε το δεσμό με τα παιδιά σας πριν οι συνέπειες γίνουν μη αναστρέψιμες.
1. Επιβάλλοντας την άποψή του
Συνήθως, ο πατέρας είναι σωματικά παρών. Η συναισθηματική του αποσύνδεση εκφράζεται μέσα από την επιβολή της θέλησής του και την άποψη των παιδιών του, χωρίς να ακούει τις εξηγήσεις της οικογένειάς του.
Η οικογένειά δεν τον ενδιαφέρει, δεν ξέρει ή δεν εκτιμάει τη γνώμη του παιδιού του, αν και μπορεί να μην το αναγνωρίζει. Απαιτεί και επιβάλει την επίτευξη υψηλών στόχων, αλλά δεν αναγνωρίζει την προσπάθεια ή δεν ενισχύει τις θετικές πράξεις.
2. Είναι απαθείς απέναντι στις ανάγκες των παιδιών τους
Αν και παρέχουν εισόδημα στην οικογένεια, δεν ασχολούνται με τα ενδιαφέροντα των παιδιών τους. Δεν ασχολούνται με κανόνες ή να θέσουν όρια. Επιπλέον, δεν έχουν τη διάθεση να δημιουργήσουν χώρο για να μοιραστούν με τα παιδιά.
Δε μπορούν να κάνουν ένα κομπλιμέντο ή μια επίπληξη όταν πρέπει. Γενικά, αυτό αφήνει όλο το βάρος της εκπαίδευσης των παιδιών στη μητέρα. Δεν είναι επικοινωνιακοί και οι ευθύνες τους περιορίζονται στο να παρέχουν τα απαραίτητα στην οικογένεια.
3. Συναισθηματική ανωριμότητα
Είναι αυτό το είδος του πατέρα που αρνείται να μεγαλώσει και θέλει να μείνει ένας αιώνιος έφηβος. Τα παιδιά είναι βάρος για τον τρόπο ζωής τους. Δεν έχουν την ωριμότητα να παίρνουν αποφάσεις και να θέτουν τα όρια που χρειάζονται τα παιδιά.
Είναι εύκολο για αυτούς να έχουν παιδιά επειδή δε δεσμεύονται στην ευθύνη που έχουν οι γονείς. Περνάνε περισσότερο χρόνο με τον εαυτό τους παρά με τα παιδιά τους. Επίσης, δε μπορούν να αποτελέσουν θετικό πρότυπο για τα παιδιά τους. Εξάλλου, οι προτεραιότητές τους είναι η ικανοποίηση των δικών τους αναγκών, κι αν δεν καταφέρουν να τις εκπληρώσουν, εκνευρίζονται.
4. Οι απόντες γονείς δεν έχουν χρόνο
Είναι ο πατέρας που, για λόγους εργασίας, δε βρίσκεται στο σπίτι. Ίσως δε θέλει να είναι απών, μπορεί και να προέρχεται από ένα σπίτι όπου υπήρχε ένας πατέρας που νοιαζόταν και αγαπούσε τα παιδιά του. Ίσως αρνείται το ρόλο του πατέρα επειδή πρέπει να ανταποκριθεί σε ένα απαιτητικό πρόγραμμα εργασίας για να παρέχει τρόφιμα στο σπίτι.
Αν και η τεχνολογία προσφέρει επιλογές για να “μοιραστείτε” ενδιαφέροντα και να έρθετε πιο κοντά με την ανάπτυξη των παιδιών, αυτό δεν είναι αρκετό. Το παιδί χρειάζεται να περάσει χρόνο με τον πατέρα του. Η αγάπη που εκφράζει κάποιος μέσω των κοινωνικών μέσων δικτύωσης ή μέσω εφαρμογών δεν είναι αρκετή. Χρειάζεται να υπάρχει σωματική εκδήλωση με αγκαλιές και με την παρουσία του στη ζωή των παιδιών.
5. Ανεύθυνος
Δεν συμμετέχει στη συναισθηματική ούτε στην οικονομική υποστήριξη των παιδιών. Όσο κι αν η μητέρα πιέζει τον πατέρα να έχει έναν περισσότερο ενεργό ρόλο στη ζωή των παιδιών, δεν το κατορθώνει.
Πίσω από έναν ανεύθυνο γονιό, μπορεί να υπάρχει ένα παιδί που μεγάλωσε κι αυτό με έναν απόντα γονιό, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί την συμπεριφορά του. Είναι εκείνος που αρνείται την πατρότητα ενός παιδιού ή εξαφανίζεται μετά από ένα χωρισμό ή ένα διαζύγιο.
Διαβάστε ακόμα: Μην φοβάστε να χάσετε τους ανθρώπους που δεν σας εκτιμούν
6. Υπάρχει μια αυταρχική ή εκδικητική μητέρα
Ρωτήστε πάντα τις μητέρες που παραπονιούνται ότι οι σύντροφοί τους είναι απόντες, αν τους επιτρέπουν να είναι παρόντες. Όντως πίσω από κάποιους απόντες γονείς υπάρχουν κάποιες αυταρχικές μητέρες.
Εκτός από εκείνες που αναλαμβάνουν όλες τις ευθύνες της εκπαίδευσης και του γονέα, υπάρχουν κι εκείνες που αρνούνται στους γονείς οποιαδήποτε πιθανότητα να είναι παρόντες.
Η διάλυση ενός ζευγαριού οδηγεί μερικές γυναίκες στο να επιτεθούν στον πατέρα του παιδιού. Είναι ένα είδος εκδίκησης, το οποίο δε γίνεται πάντα επίτηδες. Ωστόσο, είναι το ίδιο αρνητικό για τα παιδιά. Αν και ο πατέρας θέλει να είναι παρών και να συμμετέχει με κάποιο τρόπο στη ζωή των παιδιών του, η γυναίκα αρνείται οποιαδήποτε πιθανότητα μπορεί να έχει.
Διαβάστε ακόμα: 5 ερωτήσεις που πρέπει να θέσετε πριν τον τερματισμό μιας σχέσης
Απόντες γονείς και οι συνέπειές τους
Το να μεγαλώνουν τα παιδιά με απόντες γονείς έχει σοβαρές επιπτώσεις στο ίδιο το παιδί:
- Προβλήματα σε σχέσεις με τους άλλους
- Δυσκολία να συνδέονται με τα συναισθήματά τους
- Ανικανότητα να ακολουθούν κανόνες και να σέβονται την εξουσία
- Ανικανότητα να έχουν ρόλους εξουσίας
- Έλλειψη θέλησης ή ανικανότητα να εκπληρώσουν τα όνειρά τους ή τα σχέδιά τους.
Ένας γονιός που νοιάζεται, αγαπάει και είναι υπεύθυνος για τα παιδιά του δεν είναι απαραίτητος μόνο για την υγιή ανάπτυξη των παιδιών, αλλά και για να έχουν τα παιδιά αυτοπεποίθηση και αυτοσεβασμό.
Ωστόσο, σας δίνει κι εσάς την ευκαιρία να γιατρέψετε τις δικές σας πληγές αν μεγαλώσατε κι εσείς με έναν γονέα που ήταν απών.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Dávila León, O. (1999). Políticas sociales, jóvenes y Estado: o el síndrome del padre ausente. Última década, (11).
- DOMÍNGUEZ MONTOYA, ÁLVARO, & MELLA CABRERA, PATRICIO. (2015). TRABAJO Y DERECHO: UN PADRE AUSENTE, EL CONFLICTO SOCIAL. Revista de derecho (Coquimbo), 22(1), 105-148. https://dx.doi.org/10.4067/S0718-97532015000100004
- Jaramillo Medina, Y. (2015). Efectos de la ausencia de la figura paterna en el desarrollo relacional de los niños santarrosanos entre 7 y 10 años (Doctoral dissertation, Psicologia).
- Obregón-Velasco, Nydia, & Rivera-Heredia, María Elena. (2015). Impacto de la migración del padre en los jóvenes: cuando la migración se convierte en abandono. CienciaUAT, 10(1), 56-67. Recuperado en 05 de febrero de 2019, de http://www.scielo.org.mx/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S2007-78582015000200056&lng=es&tlng=es.
- Zuluaga, D. M. M., Hincapié, N. C., & Carmona, N. D. M. (2016). Enfrentando la ausencia de los padres: recursos psicosociales y construcción de bienestar. Revista Colombiana de Ciencias Sociales, 7(1), 181-200.