Ασβεστοποίηση στον ώμο: Συµπτώµατα και αιτίες
Η ασβεστοποίηση στον ώμο είναι επίσης γνωστή ως ασβεστοποιητική τενοντίτιδα του ώμου. Όπως υποδηλώνει το όνομά της, προσβάλλει αυτή τη μεγάλη άρθρωση που ρυθμίζει την κίνηση του άνω άκρου, οπότε η προσβολή της έχει ως αποτέλεσμα τον περιορισμό της γωνίας ανοίγματος του βραχίονα.
Έχει αναφερθεί ότι εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες άνω των 40 ετών και, κυρίως, στην πλευρά που χρησιμοποιούν περισσότερο. Δηλαδή, οι δεξιόχειρες την έχουν στη δεξιά πλευρά και οι αριστερόχειρες στον αριστερό ώμο. Υπάρχουν επίσης αμφοτερόπλευρες κλινικές παρουσιάσεις, αν και είναι λιγότερο συχνές.
Αίτια για την ασβεστοποίηση στον ώμο
Σε αυτή την παθολογία η βάση είναι η συσσώρευση ασβεστίου σε έναν από τους πιο σημαντικούς τένοντες στην ανθρώπινη ανατομία: τον τένοντα του στροφικού πετάλου του υπερακάνθιου μυός. Πρόκειται για ένα μαλακό ιστό με θεμελιώδεις λειτουργίες για την κινητικότητα του ώμου.
Ο θύλακας του ακρωμίου μπορεί επίσης να ασβεστοποιηθεί στην πάθηση. Οι θύλακες περιέχουν αρθρικό υγρό και λιπαίνουν την άρθρωση μεταξύ δύο οστών. Στην περίπτωση αυτή, αυτός που προσβάλλεται είναι αυτός που βρίσκεται κάτω από το ακρωμιαίο οστό.
Η πραγματικότητα είναι ότι, προς το παρόν, η ακριβής προέλευση της ασβεστοποίησης στον ώμο δεν είναι σαφής. Από τη στιγμή που ανιχνεύεται η συσσώρευση ορυκτών, είναι δύσκολο να εντοπιστεί ο λόγος για τον οποίο ξεκίνησε εξαρχής. Πάνω απ’ όλα, υπάρχει σύγχυση επειδή διαγιγνώσκεται σε άτομα που δεν έχουν σαφές ιστορικό τραύματος.
Η παρουσία οστεοαρθρίτιδας ή αρθρίτιδας που εστιάζεται σε άλλες αρθρώσεις δεν είναι ενδεικτική ή παράγοντας κινδύνου. Κατά τον ίδιο τρόπο, οι ορμονικές μεταβολές δεν συνδέονται άμεσα με την τάση εναπόθεσης ασβεστίου.
Υπό αυτή την έννοια, για πολλούς ειδικούς, έχουμε να κάνουμε με μια τυπική νόσο του ώμου, δηλαδή με μια νόσο που αφορά ειδικά αυτή την άρθρωση και καμία άλλη. Μια διαφορετική περίπτωση είναι αυτή μιας παθολογίας όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η οποία είναι πιο γενικευμένη και προσβάλλει την άρθρωση ως μέρος του όλου συνδρόμου.
Οι επιστημονικές μελέτες δεν είναι πειστικές όσον αφορά τη σχέση με τον αθλητισμό. Αν και υπάρχουν περιστασιακές καταγραφές ατόμων που πάσχουν από ασβεστοποίηση του ώμου λόγω υπερβολικής χρήσης, δεν είναι ο κανόνας. Στο άλλο άκρο, ούτε μπορεί να αποδοθεί σε καθιστική ζωή.
Διαβάστε επίσης το άρθρο: 7 οφέλη από την εφαρμογή του πάγου στο δέρμα σας.
Ασβεστοποίηση στον ώμο: Συμπτώματα
Ο πόνος στην ασβεστοποίηση στον ώμο είναι το πρωταρχικό σημείο. Η έντασή του εξαρτάται από το εξελικτικό στάδιο της διαταραχής, καθώς στην αρχή δεν είναι παρά μια παροδική ενόχληση κατά την εναπόθεση του ασβεστίου. Σε ένα δεύτερο στάδιο, η προσβολή είναι οξεία και αναπηρική.
Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η παθολογία επιδεινώνεται όσον αφορά την ποσότητα του προσκολλημένου ορυκτού. Αντιθέτως, σε πολλές περιπτώσεις η αύξηση του πόνου αντιστοιχεί στην επαναρρόφηση του ασβεστίου που επιλύει ο οργανισμός.
Οι μεγαλύτερες συσσωρεύσεις είναι πιο ενοχλητικές, αν και μπορεί να μην πονάνε τόσο πολύ. Το πρόβλημα με τα ογκώδη μεγέθη είναι ότι διαταράσσουν τις γειτονικές δομές και τους αγκυλοποιημένους ιστούς. Στην αγκύλωση, τα κύτταρα και οι ίνες που θα έπρεπε να είναι πιο εύκαμπτα σκληραίνουν και η άρθρωση γίνεται άκαμπτη.
Αυτό συμβαίνει στη συγκολλητική καψουλίτιδα. Πρόκειται για επιπλοκή της ασβεστοποίησης στον ώμο που περιορίζει το άνοιγμα του χεριού και οδηγεί σε απώλεια δύναμης, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται το κράτημα αντικειμένων στο χέρι ή το σήκωμα του χεριού πάνω από το κεφάλι.
Ο χρόνος εξέλιξης είναι πολύ μεταβλητός. Ακόμη και με τη θεραπεία, κάθε άτομο ανταποκρίνεται διαφορετικά και μπορεί να περάσουν από μήνες έως και χρόνια με την πάθηση.
Σας άρεσε αυτό το άρθρο; Μπορεί επίσης να σας αρέσει να διαβάσετε: Τι είναι η κύφωση και γιατί εμφανίζεται;
Διάγνωση και θεραπεία
Μετά από μια εξέταση από το γιατρό, το επόμενο λογικό βήμα είναι να ζητηθεί ακτινογραφία της άρθρωσης για την αξιολόγησή της. Ωστόσο, αυτή η συμπληρωματική μέθοδος δεν είναι συνήθως καθοριστική. Χρησιμεύει κυρίως για τον αποκλεισμό άλλων διεργασιών.
Σε αυτό το μέρος της διαγνωστικής διαδικασίας χρησιμοποιούνται το υπερηχογράφημα μαλακών μορίων και η μαγνητική τομογραφία. Σε αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχουν περισσότερες δυνατότητες καταγραφής σημείων εκφύλισης των προσβεβλημένων τενόντων. Ένα από τα κλασικά σημάδια είναι η συρρίκνωση του αρθρικού διαστήματος στον ώμο, η οποία δηλώνει την αυξημένη επαφή μεταξύ των οστικών ιστών.
Κατά την πιστοποίηση της ασβεστοποιητικής τενοντίτιδας, ο ορθοπεδικός χειρουργός θα υποδείξει μια προσέγγιση που, κατ’ αρχήν, είναι συνήθως συντηρητική. Αυτή βασίζεται στη συνταγογράφηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και στη διενέργεια συνεδριών φυσικοθεραπείας.
Στο πλαίσιο της κινησιολογίας, οι επικυρωμένες προσεγγίσεις είναι ποικίλες. Ορισμένοι επαγγελματίες προτιμούν τη χρήση χειροκίνητων ελιγμών, ενώ άλλοι προτιμούν τα κρουστικά κύματα ή τις συσκευές θερμοκρασίας. Σε γενικές γραμμές, προτιμάται το τοπικό ψύχος.
Η χειρουργική προσέγγιση επιφυλάσσεται για τις πιο δύσκολες περιπτώσεις. Η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη τεχνική είναι η παρακέντηση με τροκάρ, η οποία συνίσταται στην εισαγωγή μιας ειδικής βελόνας στον ώμο για την απορρόφηση της ασβεστοποίησης.
Πότε πρέπει να επισκεφθώ έναν γιατρό;
Εάν εμφανιστεί πόνος στον ώμο που εντείνεται με την κίνηση, είναι κατάλληλη στιγμή να επισκεφθείτε έναν γιατρό. Ιδιαίτερα αν υπάρχει πρόσθετος περιορισμός της κίνησης του χεριού όταν προσπαθείτε να πιάσετε αντικείμενα ή όταν σηκώνετε το χέρι πάνω από το κεφάλι.
Αν και πολλές περιπτώσεις υποχωρούν μόνες τους με το πέρασμα του χρόνου, είναι απαραίτητο να φτάσουμε στη διάγνωση με συμπληρωματικές μεθόδους. Ένα απλό υπερηχογράφημα μπορεί να είναι αρκετό για να διαπιστωθεί η παρουσία ασβεστοποίησης του ώμου και να αντιμετωπιστεί αναλόγως.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Pereira Quispeynga, Mario Luis. “Prevalencia de lesiones del manguito rotador en pacientes con hombro doloroso evaluados por ecografía en el Servicio de Radiología del Hospital Cayetano Heredia, octubre 2018-marzo 2019.” (2019).
- Miranda, I., et al. “Tendinitis calcificante de hombro con extensión intraósea: experiencia con el tratamiento artroscópico y revisión de la literatura.” Revista Española de Cirugía Ortopédica y Traumatología 64.1 (2020): 13-21.
- Ugalde Ovares, Carlos Eduardo, Daniel Zúñiga Monge, and Ricardo Barrantes Monge. “Actualización del síndrome de hombro doloroso: lesiones del manguito rotador.” Medicina legal de costa rica 30.1 (2013): 63-71.
- De la Rosa-Morillo, F., J. C. Galloza-Otero, and W. Micheo. “Rehabilitacion del hombro doloroso en el atleta joven.” Rehabilitación 53.2 (2019): 85-92.
- Galán, Cristina Narváez, et al. “Efectividad del lavado aspiración percutáneo ecodirigido como tratamiento de la tendinitis calcificante del hombro.” Seram (2018).
- Rodríguez, Javier José Mateos, et al. “Miositis del subescapular. Una evolución infrecuente en la tendinopatía calcificada. Estudio de un caso.” Revista Colombiana de Reumatología (2020).
- Serrano Ardila, Ana María, and Sergio Abush Torton. “Capsulitis adhesiva.” Anales Médicos de la Asociación Médica del Centro Médico ABC 62.1 (2017): 37-43.
- Gramajo Arriola, Erick Juan José, and Samuel Eduardo García Díaz. Diagnóstico del ultrasonido en el hombro doloroso. Diss. Universidad de San Carlos de Guatemala, 2016.
- Herrera, Elizabeth O’Relly, et al. “Ondas de choque en el tratamiento de tendinitis calcificada del supraespinoso en adulto mayor.” Revista Cubana de Medicina Física y Rehabilitación 8.2 (2017).