Σχολικός Εκφοβισμός: Παγκόσμια Ημέρα Πρόληψης
Σχολικός Εκφοβισμός. Η 2η Μαΐου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Πρόληψης του Εκφοβισμού χάρη σε πρόταση της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης International Bullying Sin Fronteras ( Internacional Bullying Without Borders ). Παγκόσμια αναγνωρισμένα ιδρύματα όπως η UNICEF έχουν αναγνωρίσει αυτήν την ημερομηνία και πολλές χώρες απηύθυναν επίσης την Παγκόσμια Ημέρα Πρόληψης του Εκφοβισμού για τη δημιουργία δράσεων στην κοινωνία και τα σχολεία στις 2 Μαΐου.
Πριν συνεχίσουμε, σημειώστε ότι άλλοι οργανισμοί αναγνωρίζουν επίσης τις ημέρες Διεθνούς Πρόληψης Εκφοβισμού τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο. Αλλά, εμείς πιστεύουμε ότι όσο περισσότερες ημερομηνίες, τόσο το καλύτερο!
Ο εκφοβισμός/bullying είναι ένας αγγλικός όρος που, στο σημερινό μας πλαίσιο, αναφέρεται στη βία και τον εκφοβισμό που λαμβάνει χώρα σε εκπαιδευτικά περιβάλλοντα. Είναι μια βίαιη πρακτική μεταξύ συνομηλίκων, η οποία μπορεί να είναι σωματική, λεκτική ή ψυχολογική.
Αυτή η βία δεν βρίσκεται μόνο στα σχολεία, καθώς μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια αθλητικών πρακτικών ή σε δημόσιους χώρους όπως πάρκα. Ωστόσο, στα σχολεία επικεντρώνεται αυτή η συμπεριφορά. Τα παιδιά και οι έφηβοι περνούν πολλές ώρες στις τάξεις και ο χώρος γίνεται μια μικρή κοινωνία με τις δικές της ομάδες δύναμης.
Η Παγκόσμια Ημέρα Πρόληψης του Εκφοβισμού είναι μια ευκαιρία να αναδειχθούν οι μύθοι για τον εκφοβισμό. Το πρόβλημα με τους μύθους είναι ότι, καθώς εξαπλώνονται, καθυστερούν τον εντοπισμό πολλών βίαιων καταστάσεων που θα μπορούσαν να αποφευχθούν.
Σε αυτό το άρθρο, θα σας πούμε για 4 από αυτούς τους μύθους σχετικά με τον εκφοβισμό και τι μπορούμε να κάνουμε για να τους απαλείψουμε.
1. Ο σχολικός εκφοβισμός είναι μόνο σωματικός
Ο ίδιος ο ορισμός του εκφοβισμού που προωθεί η Παγκόσμια Ημέρα Πρόληψης του Εκφοβισμού δείχνει ότι η βία δεν είναι μόνο σωματική. Μπορεί επίσης να είναι λεκτική ή ψυχολογική.
Ίσως ο ψυχολογικός εκφοβισμός είναι η πιο δύσκολη παραλλαγή για να εντοπιστεί. Ας σκεφτούμε όμως τις στρατηγικές της κοινωνικής απομόνωσης που ασκούν ορισμένες ομάδες παιδιών σε άλλες. Η επανειλημμένη πρόσκληση κάποιου να παίξει είναι μια μέθοδος διαχωρισμού, για παράδειγμα.
Από την άλλη πλευρά, η σωματική βία είναι η πιο αξιοσημείωτη. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι υπάρχει μια σχέση μεταξύ αυτής της βίας στα σχολεία και αυτής που προέρχεται από το σπίτι, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο από τον οποίο είναι δύσκολο να ξεφύγουμε.
Αν και πιο εμφανής, η σωματική βία δεν ανιχνεύεται πάντα, καθώς είναι συνηθισμένο για παιδιά και εφήβους που υποφέρουν από αυτήν να κρύβουν την κατάστασή τους από γονείς και δασκάλους. Αυτός είναι ο λόγος που απαιτεί μεγάλη προσοχή από τους ενήλικες.
Ίσως σας ενδιαφέρει: Νευρικά ξεσπάσματα στα παιδιά: συμβουλές για πρόληψη
2. Η βία και σχολικός εκφοβισμός
Αυτός ο μύθος είναι ένας από τους πιο επικίνδυνους και διαδεδομένους. Για πολλούς ενήλικες, οι καυγάδες μεταξύ παιδιών είναι φυσιολογικές, όπως και η χρήση σωματικής βίας για την επίλυσή τους.
Εάν ένα παιδί πει στην οικογένειά του ότι μαλώνει, μπορεί ακόμη και οι γονείς του να μην το πιστεύουν και να το δέρνουν, αναγκάζοντάς το να υπερασπιστεί τον εαυτό του και να επιστρέψει τη βία. Σε αυτή την περίπτωση, το μόνο που κάνουν οι γονείς είναι να αποκρύπτουν τον εκφοβισμό και να προκαλούν επιθετικότητα στο παιδί τους. Τελικά, αυτός ο μύθος θάβει περαιτέρω τη δυνατότητα αντιμετώπισης του προβλήματος. Στην πραγματικότητα, το τροφοδοτεί.
Η Παγκόσμια Ημέρα Πρόληψης του Εκφοβισμού στοχεύει στην τόνωση του εποικοδομητικού διαλόγου μεταξύ παιδιών και ενηλίκων ώστε να προχωρήσουμε σε λιγότερο τιμωρητικούς τρόπους αντιμετώπισης αυτών των ζητημάτων. Με άλλα λόγια, στοχεύει να σταματήσει την ιδέα ότι δύο παιδιά που τσακώνονται είναι εντάξει.
Διαβάστε επίσης: Διδάξτε τις δεξιότητες διαχείρισης χρόνου στο παιδί σας
3. Τα προβλήματα των παιδιών μπορούν να λυθούν από τα ίδια τα παιδιά
Ένα άλλο πολύ συχνό λάθος όταν πρόκειται για την εξομάλυνση του εκφοβισμού είναι η περίεργη πεποίθηση ότι τα παιδιά πρέπει να λύσουν τα προβλήματά τους μόνα τους. Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Οι ενήλικες έχουν περισσότερα εργαλεία για να προσεγγίσουν το πρόβλημα της βίας και, ως εκ τούτου, να βοηθήσουν στην επίλυση της κατάστασης.
Όταν οι ενήλικες λειτουργούν ως απλοί θεατές, δεν διαφέρουν από άλλα παιδιά και εφήβους που παρακολουθούν επίσης τη βία χωρίς να παρεμβαίνουν. Τα παθητικά θέματα τροφοδοτούν τον εκφοβισμό και είναι χειρότερο στην περίπτωση των ενηλίκων, οι οποίοι πρέπει να έχουν την υποχρέωση να ενεργούν ανάλογα με την ηλικία τους.
Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα θα πρέπει να διαθέτουν πρωτόκολλο δράσης κατά του εκφοβισμού. Όσο νωρίτερα σταματήσει μια διαδικασία εκφοβισμού, τόσο καλύτερα είναι τα αποτελέσματα, αποφεύγοντας έτσι μια επίδραση χιονόμπαλας που μπορεί να τροφοδοτήσει το πρόβλημα.
Σχολικός εκφοβισμός: Ευθύνες
Η ημέρα της Παγκόσμιας Ημέρας Πρόληψης του Εκφοβισμού μπορεί να είναι ένας πολύ καλός τρόπος για τη δημιουργία κοινοτήτων συνοδείας και θεραπείας στα σχολεία. Οι ενήλικες μπορούν να δεχτούν την ευκαιρία για να παρέχουν εργαλεία που δεν έχουν τα παιδιά και οι έφηβοι. Δεν είναι πρόβλημα μόνο για τα παιδιά, αλλά για τις κοινότητες στο σύνολό τους.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- González, Rodolfo Sergio Castro. “La violencia familiar y su influencia en la violencia escolar (bullying) activa, pasiva y testigo en alumnos de secundaria.” (2015).
- Enríquez Villota, Maria Fernanda. “El acoso escolar.” (2015).
- Sampson, Rana. “Bullying in schools.” (2016).
- Graham, Sandra. “Victims of bullying in schools.” Theory into practice 55.2 (2016): 136-144.