Παιδική αλωπεκία: Μάθετε τα αίτια και τους τύπους

Η παιδική αλωπεκία είναι μια ασθένεια που προκαλεί υπερβολική απώλεια μαλλιών. Για ν' αντιμετωπιστεί σωστά το πρόβλημα είναι σημαντικό να καθοριστεί τόσο ο τύπος της αλωπεκίας, όσο και τα πιθανά αίτια.

Η παιδική αλωπεκία είναι η υπερβολική απώλεια μαλλιών που μπορεί να συμβεί σε παιδιά κάτω των 12 ετών. Αρχικά, το πρόβλημα περνά απαρατήρητο συνήθως. Ο λόγος είναι πως πολλοί γονείς θεωρούν φυσιολογικό σύμπτωμα της ανάπτυξης την απώλεια μαλλιών.

Ωστόσο, σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να παρατηρηθεί αρκετά εύκολα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν ο όγκος των μαλλιών του παιδιού μειώνεται και κάνουν την εμφάνισή τους γυμνά σημεία στο κεφάλι (φαλάκρα).

Ποια είναι τα αίτια της παιδικής αλωπεκίας; Πώς κατηγοριοποιούνται; Στο σημερινό μας άρθρο, θα σας πούμε τις σχετικότερες πτυχές της ασθένειας.

Παιδική αλωπεκία – Ποια είναι τα αίτια;

Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσίευσε η American Hair Loss Association, το 3% των επισκέψεων στον παιδίατρο σε χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες αφορούν συμβουλές σχετικά με την παιδική αλωπεκία.

Για πολλούς γονείς, το πρόβλημα αυτό τους προκαλεί μεγάλη ανησυχία. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο εξαιτίας της συσχέτισής του με προβλήματα υγείας, αλλά και λόγω των συναισθηματικών επιπτώσεων στο παιδί.

Ευτυχώς, στις περισσότερες περιπτώσεις, το πρόβλημα είναι παροδικό και λύνεται από μόνο του με τη σωστή επαγγελματική παρέμβαση. Όμως, για να προσδιοριστεί η σωστή θεραπεία, είναι απαραίτητο να γίνει διάγνωση. Με άλλα λόγια, ένας ειδικός θα πρέπει να βρει την αιτία για την απώλεια μαλλιών αλλά και τον τύπο της.

Σε πολλές περιπτώσεις, η παιδική αλωπεκία είναι το αποτέλεσμα μολυσματικών διεργασιών στο κρανίο ή γενετικών παραγόντων. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες πιθανές αιτίες για την απώλεια μαλλιών στα παιδιά. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι εξής:

• Ασθένειες – υποθυρεοειδισμός, ερυθηματώδης λύκος, παιδικός καρκίνος.
• Αλλαγές στον μεταβολισμό.
• Ανεπάρκειες σε θρεπτικές ουσίες (μια έλλειψη σε ψευδάργυρο ή σίδηρο, για παράδειγμα).
• Τριβή.
• Συναισθηματικοί λόγοι (ένα διαζύγιο των γονέων, εκφοβισμός, άγχος, κ.λπ.).

Ποιοι τύποι παιδικής αλωπεκίας υπάρχουν;

Η παιδική αλωπεκία χωρίζεται σε δύο κατηγορίες: Στην ουλωτική και τη μη ουλωτική αλωπεκία. Στην πρώτη κατηγορία, η ζημιά γίνεται στους θύλακες της τρίχας και προκαλείται μόνιμη και μη αναστρέψιμη βλάβη. Από την άλλη, στη μη ουλωτική αλωπεκία το πρόβλημα είναι αναστρέψιμο. Ποιοι είναι λοιπόν οι διαφορετικοί τύποι παιδικής αλωπεκίας;

Ινιακή αλωπεκία

Όπως εξηγεί ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Annals of Dermatology, η ινιακή αλωπεκία συμβαίνει τους πρώτους μήνες ζωής λόγω της εξέλιξης του κύκλου των θυλάκων που λαμβάνει χώρα στην εμβρυακή και τη νεογνική περίοδο.

Την 20η εβδομάδα της κύησης, το κρανίο έχει ήδη θύλακες σε στάδιο ανάπτυξης. Καθώς περνούν οι μήνες, αυτοί οι θύλακες μπαίνουν στο στάδιο πτώσης. Τη στιγμή της γέννας μπορεί πλέον να παρατηρήσει κάποιος την απώλεια μαλλιών. Σε αυτή την περίπτωση, δεν απαιτείται θεραπεία στα μαλλιά καθώς θα βγουν ξανά από μόνα τους.

Συγγενής τριγωνική αλωπεκία

Η τριγωνική αλωπεκία ξεκινά από τη μήτρα. Χαρακτηριστικό της είναι η παρουσία τριγωνικών πλακών που δεν έχουν μαλλιά. Αυτές οι πλάκες εμφανίζονται σε μία από τις πλευρές της κροταφικής περιοχής και δεν εκτείνονται σε άλλες περιοχές. Αυτή η μορφή παιδικής αλωπεκίας είναι μόνιμη. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει θεραπεία.

Τελογενής και αναγενής τριχορροή

Τα παιδιά που παρουσιάζουν αυτό το πρόβλημα υποφέρουν από μεγάλη απώλεια μαλλιών. Γενικά, η απώλεια συνδέεται με τις παρακάτω καταστάσεις:

• Ενδοκρινικές ασθένειες
• Χρόνιες ασθένειες
• Ανεπάρκειες
• Χημειοθεραπεία
• Φάρμακα
• Χειρουργικές επεμβάσεις
• Έντονο πυρετό
• Εμβόλια

Η θεραπεία περιλαμβάνει τη διάγνωση της υποβόσκουσας αιτίας και την επίλυσή της. Η τελογενής και αναγενής τριχορροή είναι οι πιο συχνοί τύποι διάχυτης παιδικής αλωπεκίας.

Γυροειδής αλωπεκία

Αυτή είναι μια χρόνια φλεγμονή που προέρχεται από το ανοσοποιητικό σύστημα. Τα μαλλιά πέφτουν από μόνα τους λόγω της απότομης διακοπής των διεργασιών των θυλάκων σε κάποια σημεία, είτε πρόκειται για το κεφάλι, είτε για το υπόλοιπο σώμα.

Γενικά, η γυροειδής αλωπεκία εμφανίζεται πριν την ηλικία των 20 ετών και είναι αντιμετωπίσιμη. Οι κύριες αιτίες είναι η συναισθηματική φόρτιση ή οι στιγμές έντονου άγχους. Παραδείγματος χάρη, εξεταστική περίοδος, κάποιο είδος συναισθηματικής ή σωματικής κακοποίησης, ή ένα διαζύγιο των γονέων.

Παιδική αλωπεκία εξαιτίας της τριβής

Οι αλογοουρές, τα κοτσιδάκια, και τα σφιχτά χτενίσματα μπορούν να προκαλέσουν τριχόπτωση στα παιδιά. Αυτό είναι το αποτέλεσμα του συνεχούς τραβήγματος των μαλλιών. Σε κάποιες περιπτώσεις δεν είναι αναστρέψιμο το πρόβλημα. Γι’ αυτό, είναι σημαντικό ν’ αποφεύγετε την άσκηση πίεσης και να αφήνετε τα μαλλιά χαλαρά και ελεύθερα.

Τριχοτιλλομανία

Προκαλείται από σοβαρές καταστάσεις άγχους. Τα παιδιά έχουν την τάση να τραβούν τα μαλλιά τους, κάτι που οδηγεί στην αλωπεκία. Η θεραπεία περιλαμβάνει την ψυχολογική φροντίδα με στόχο την εύρεση της αιτίας του προβλήματος. Θεωρείται νευρικό τικ και εμφανίζεται συχνότερα στον αυχένα και τις αφέλειες.

Αλωπεκία εξαιτίας δερματόφυτων

Σε αυτή την περίπτωση, η αλωπεκία προκαλείται από την ύπαρξη μυκήτων. Εδώ εμφανίζεται τοπική απώλεια μαλλιών. Επιπλέον, τα δερματόφυτα μπορούν να εξαπλωθούν με την επαφή μεταξύ των παιδιών.

Παραδείγματος χάρη, σε έναν παιδικό σταθμό ή σχολείο, επειδή τα παιδιά μοιράστηκαν μια χτένα ή μια πετσέτα. Είναι σημαντικό ν’ αποφύγετε τις σπιτικές θεραπείες. Ο δερματολόγος θα σας υποδείξει τη σωστή θεραπεία.

Η παιδική αλωπεκία ως αποτέλεσμα ογκολογικών θεραπειών

Αυτός ο τύπος αλωπεκίας δε συμβαίνει μόνο στο κεφάλι αλλά στο πρόσωπο και το σώμα επίσης. Είναι καλύτερο ν’ αποφύγετε τις σπιτικές θεραπείες και να περιμένετε να τελειώσει η ογκολογική θεραπεία ώστε να επιστρέψουν τα μαλλιά.

Παιδική αλωπεκία – Τι άλλο πρέπει να γνωρίζετε

Γενικά, κάθε τύπος αλωπεκίας είναι πιο συχνός σε συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες.

• Η ινιακή και η τριγωνική αλωπεκία είναι πιο συχνές στα μωρά και τα μικρά παιδιά.
• Η τελογενής και η αναγενής τριχορροή, η τριχοτιλλομανία, οι όγκοι, τα δερματόφυτα, και η γυροειδής αλωπεκία είναι πιο συχνές μετέπειτα στην παιδική ηλικία και την εφηβεία.

Σε κάθε περίπτωση, είναι πάντα καλύτερο να συμβουλεύεστε έναν παιδίατρο ή έναν δερματολόγο ώστε να λάβετε τη σωστή διάγνωση. Μόλις ο επαγγελματίας ανακαλύψει την αιτία θα αποφασίσει για την καλύτερη θεραπεία.