Το παιδί μου με μισεί: Τι μπορώ να κάνω;
Έχετε φτάσει ποτέ στο σημείο να σκεφτείτε: “Το παιδί μου με μισεί”. Στη μέση ενός καυγά, το παιδί σας μπορεί να ισχυριστεί ότι σας μισεί, ότι δεν σας αγαπάει πια ή ότι είστε ο χειρότερος γονιός στον κόσμο. Αυτές οι λέξεις είναι συχνά καταστροφικές για τους γονείς και πολλοί δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν. Μπορεί να αντιδράσετε με θυμό ή να νιώσετε προσβεβλημένοι ή πληγωμένοι. Εξάλλου, πώς θα μπορούσε το παιδί σας να αισθάνεται έτσι; Στην πραγματικότητα, όμως, πρέπει να καταλάβουμε ότι όταν το παιδί σας λέει ότι σας μισεί, δεν το εννοεί πραγματικά.
Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι πολλά παιδιά καταφεύγουν σε τέτοιου είδους οδυνηρές φράσεις όταν αλληλεπιδρούν με τους γονείς τους. Μπορεί να το κάνουν όταν είναι μικρά και αυτή η στάση είναι επίσης πολύ συνηθισμένη κατά την εφηβεία.
Σε κάθε περίπτωση, ο στόχος είναι να καταλάβουμε από πού προέρχονται και να τους προσφέρουμε καλύτερες στρατηγικές για να διαχειριστούν αυτό που νιώθουν. Θα σας δώσουμε μερικές συμβουλές για το πώς να το κάνετε αυτό εδώ.
Γιατί το παιδί μου λέει ότι με μισεί;
Όταν ένα παιδί λέει στους γονείς του ότι τους μισεί, στην πραγματικότητα δεν νιώθει έτσι. Αυτές οι λέξεις είναι απλώς ένας τρόπος έκφρασης της απογοήτευσης, της διαφωνίας ή του θυμού. Συνήθως χρησιμοποιούνται όταν λαμβάνουν έναν κανόνα ή ένα όριο που δεν τους αρέσει. Επίσης, όταν αναγκάζονται να υπακούσουν ή όταν δέχονται μια επίπληξη ή μια συνέπεια για κακή συμπεριφορά.
Αν μπούμε στη θέση των παιδιών, θα καταλάβουμε ότι δεν είναι εύκολο να αντιμετωπίσουν την κατάσταση με τα περιορισμένα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους. Ίσως μόλις τώρα μαθαίνουν να χρησιμοποιούν τις λέξεις. Συχνά δεν ξέρουν ακόμη πώς να αναγνωρίζουν τα συναισθήματά τους και ακόμη λιγότερο πώς να τα διοχετεύουν και να τα εκφράζουν σωστά.
Μπροστά σε αυτό το αίσθημα αδυναμίας, θέλουν να εκφράσουν το θυμό τους και καταφεύγουν σε αυτή την έκφραση επειδή γνωρίζουν ότι η αγάπη είναι καλή και το μίσος κακό. Επίσης, γνωρίζουν ότι οι γονείς τους θα επηρεαστούν ακούγοντας αυτά τα λόγια και με αυτό τον τρόπο φροντίζουν να κάνουν ξεκάθαρη τη διαφωνία τους. Δεν σας μισούν- απλώς θέλουν να καταλάβετε πόσο απογοητευμένα ή αναστατωμένα είναι από την κατάσταση.
Το παιδί σας μπορεί επίσης να έχει μάθει να εκφράζεται με αυτόν τον τρόπο μέσω της τηλεόρασης ή άλλων μέσων ενημέρωσης. Ωστόσο, είναι πιο πιθανό να συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο αν αυτή είναι μια κοινή στάση στην οικογένεια. Έχετε ποτέ εσείς ή κάποιος άλλος κοντινός ενήλικας πει στο παιδί “δεν σε αγαπώ πια επειδή ήσουν κακός”; Αν ναι, τότε απλώς μιμείστε την ίδια στρατηγική που έχετε παρατηρήσει σε εκείνα.
Τι μπορώ να κάνω αν το παιδί μου με μισεί;
Πρώτα απ’ όλα, μην ανησυχείτε. Αυτή είναι μια συνηθισμένη κατάσταση. Είναι μια ευκαιρία να κατανοήσετε καλύτερα το παιδί σας και να ασκήσετε θετική γονική συμπεριφορά. Ακολουθούν ορισμένες σημαντικές συμβουλές που μπορείτε να εφαρμόσετε.
Πιστεύουμε ότι θα σας αρέσει να διαβάζετε: Πώς μπορώ να ξέρω αν το παιδί μου είναι τρανσέξουαλ;
Μην το παίρνετε προσωπικά
Αν το παιδί σας λέει ότι σας μισεί, είναι λογικό και φυσικό να νιώθετε μεγάλο πόνο. Ωστόσο, είναι σημαντικό να καταλάβετε γιατί αντιδρά και να μην πάρετε αυτά τα λόγια κυριολεκτικά. Να θυμάστε ότι είναι μια έκφραση της απογοήτευσής του και ότι δεν έχει άλλα καλύτερα μέσα για να την εκφράσει.
Ελέγξτε και ρυθμίστε τα συναισθήματά σας
Μια πρώτη παρόρμηση σε αυτή την κατάσταση μπορεί να είναι να απαντήσετε στο παιδί με θυμό, να εκνευριστείτε, να φωνάξετε, να απειλήσετε ή να τιμωρήσετε. Όμως είναι σημαντικό να παραμείνετε ψύχραιμοι.
Είστε ο ενήλικας και αυτός που πρέπει να δώσει το παράδειγμα του αυτοελέγχου. Πάρτε μια βαθιά ανάσα, μετρήστε μέχρι το 10 και δείξτε κατανόηση στο παιδί σας. Προσπαθήστε να μην εκραγείτε και επιλέξτε προσεκτικά τις πράξεις και τα λόγια σας αυτή τη στιγμή.
Εκφράστε την άνευ όρων αγάπη
Ακόμα και αν το παιδί σας λέει ότι σας μισεί, αυτή είναι μια καλή στιγμή για να επιβεβαιώσετε ότι το αγαπάτε άνευ όρων.
Ναι, ξέρουμε ότι θα ήταν πιο εύκολο να απαντήσετε με τα ίδια λόγια μίσους (ενεργώντας με βάση την παρόρμηση και τον εγωισμό), αλλά αυτό είναι επιβλαβές. Εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία για να του δείξετε ότι ακόμα κι αν υπάρχει διαφωνία ή καυγάς μεταξύ σας, η αγάπη σας δεν αλλάζει.
Βοηθήστε το παιδί σας να αναγνωρίσει τι αισθάνεται
Αυτή η στιγμή της φαινομενικής κρίσης είναι ιδανική για να εργαστείτε στη συναισθηματική αγωγή με το παιδί.
Μην προσπαθήσετε να επιχειρηματολογήσετε ενώ είναι αναστατωμένο, καθώς δεν θα ωφελήσει σε τίποτα. Μόλις όμως ηρεμήσει, μιλήστε του και βοηθήστε το να δώσει ένα όνομα σε αυτό που νιώθει.
Μπορείτε να πείτε κάτι όπως “Καταλαβαίνω ότι θύμωσες πολύ επειδή δεν σε άφησα να τελειώσεις την ταινία πριν από τον ύπνο”. Με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο το βοηθάτε να αναγνωρίσει τα συναισθήματά του, αλλά και να επικυρώσει αυτό που νιώθει. Το κάνετε να νιώσει ότι ακούγεται και ότι το καταλαβαίνουν.
Προσφέρετε εναλλακτικές λύσεις για τη συναισθηματική έκφραση
Για να μην επαναληφθεί αυτή η δυσάρεστη κατάσταση, είναι σημαντικό να δώσετε στο παιδί άλλα εργαλεία για τη διαχείριση και την έκφραση των συναισθημάτων του.
Να θυμάστε ότι έχει κάθε δικαίωμα να θυμώσει, να απογοητευτεί και να εκφράσει τη διαφωνία του. Ο στόχος είναι να το κάνει με κατάλληλο και λειτουργικό τρόπο.
Για τα μικρότερα παιδιά, το να ζωγραφίζουν μουτζούρες ή γραμμές στο χαρτί μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του θυμού. Μπορείτε επίσης να δημιουργήσετε μια γωνιά ηρεμίας στο σπίτι ή να εξασκηθείτε σε τεχνικές αναπνοής. Είναι επίσης καλύτερο να διδάξετε στα παιδιά να επικοινωνούν με αυτοπεποίθηση.
Μοιραστείτε το πώς αισθανθήκατε για να ενθαρρύνετε την ενσυναίσθηση
Ένα τελευταίο σημείο που πρέπει να λάβετε υπόψη σας είναι να το ενημερώσετε για το πώς αισθάνεστε από τα λόγια του. Ωστόσο, αυτό δεν πρέπει να γίνει με επιτιμητικό τόνο ή ως μια μορφή συναισθηματικού εκβιασμού.
Αντίθετα, θέλουμε να εκφράσουμε με ηρεμία και σαφήνεια ότι τα λόγια τους έχουν συνέπειες και μπορεί να πληγώσουν τα συναισθήματα των άλλων. Αυτό είναι το κλειδί για την ανάπτυξη της ενσυναίσθησης.
Πότε να ζητήσουμε επαγγελματική βοήθεια
Εφαρμόζοντας τις παραπάνω κατευθυντήριες γραμμές, είναι πολύ πιθανό να σταματήσουν να συμβαίνουν τέτοιου είδους γεγονότα, καθώς το παιδί θα μάθει να εκφράζεται με άλλους τρόπους. Ωστόσο, μπορεί να είναι απαραίτητο να αναζητήσετε επαγγελματική βοήθεια, αν νιώθετε ότι, ως γονέας, δεν μπορείτε να συγκρατήσετε το θυμό σας σε τέτοιες στιγμές και αντιδράτε άσχημα.
Μπορεί επίσης να είναι καλό να αναζητήσετε συμβουλευτική, αν νιώθετε ότι πίσω από τα λόγια του παιδιού σας κρύβεται ένα βαθύ αρνητικό συναίσθημα – κάτι που υπερβαίνει μια στιγμή περιστασιακού θυμού.
Αν αντιληφθείτε ότι η σχέση σας δεν είναι θετική, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να δουλέψετε πάνω σε αυτό το συντομότερο δυνατό με τη βοήθεια ενός ειδικού. Μπορεί να κάνετε κάποια λάθη χωρίς να το καταλαβαίνετε.
Αν το παιδί μου πει ότι με μισεί, θα το αγαπώ διπλάσια
Όταν νιώθουμε ότι κάποιος μας επιτίθεται ή μας πληγώνει, ο εγωισμός μας αντιδρά. Πληγωνόμαστε και θέλουμε να αμυνθούμε ή να ανταποδώσουμε το πλήγμα. Αλλά δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό με τα παιδιά μας.
Όταν το παιδί σας ισχυρίζεται ότι σας μισεί, να θυμάστε ότι εκείνη τη στιγμή χρειάζεται να το αγαπάτε διπλά, ώστε να είστε σε θέση να το καταλάβετε, να το συγχωρήσετε και να το καθοδηγήσετε σε ένα καλύτερο μέσο έκφρασης.
Ένα παιδί που συμπεριφέρεται άσχημα είναι ένα παιδί που υποφέρει. Βοηθήστε τα να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους και θα ακολουθήσουν το παράδειγμά σας στο μέλλον.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Morales Chainé, S., Martínez Ruíz, M. J., Nieto, J., & Lira Mandujano, J. (2017). Crianza positiva y negativa asociada a los problemas severos de conducta infantil. Health & Addictions, 17(2).
- Kerr, M. A., & Schneider, B. H. (2008). Anger expression in children and adolescents: A review of the empirical literature. Clinical psychology review, 28(4), 559-577.
- Shields, L. (2016). How bad can a good enough parent be?. Canadian Journal of Philosophy, 46(2), 163-182.