Πώς να βοηθήσετε κάποιον με διαταραχή γενικευμένου άγχους

Η υποστήριξη από την οικογένεια και τους φίλους είναι πολύ σημαντική για άτομα με διαταραχή γενικευμένου άγχους. Θα σας δώσουμε μερικές συμβουλές για το πώς να βοηθήσετε σε αυτό το άρθρο.

Όλοι αισθανόμαστε ανήσυχοι σε κάποιο σημείο της ζωής μας, ειδικά σε αγχωτικές ή απειλητικές καταστάσεις. Ωστόσο, υπάρχουν άτομα των οποίων το άγχος είναι υπερβολικό, συχνό και δύσκολο να ελεγχθεί. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μπορεί να έχουν διαταραχή γενικευμένου άγχους (GAD).

Τα άτομα με αυτή τη διαταραχή ανησυχούν υπερβολικά σε καθημερινές καταστάσεις. Αισθάνονται ακόμη και άβολα από μικρές περιστάσεις, όπως όταν αργοπορούν σε κάποιο ραντεβού. Αυτό μπορεί να επηρεάσει τις κοινωνικές σχέσεις, την εργασία και το σχολείο.

Γι ‘αυτό είναι ζωτικής σημασίας να λάβουν κατάλληλη υποστήριξη και θεραπεία. Αν γνωρίζετε κάποιον με αυτήν την κατάσταση, μπορείτε να τον βοηθήσετε να αισθανθεί καλύτερα.

Τι είναι η διαταραχή γενικευμένου άγχους;

Η Αμερικανική Ψυχολογική Ένωση το ορίζει ως υπερβολικό άγχος και ανησυχία για μια σειρά από γεγονότα ζωής. Οι ενήλικες με αυτή τη διαταραχή συχνά απασχολούνται με εργασιακές ευθύνες, υγεία, οικονομικά, οικογενειακές και οικιακές δουλειές. Τα παιδιά τείνουν να ανησυχούν για το πώς τα πάνε στο σχολείο.

Τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της διαταραχής είναι ότι το άγχος και η ανησυχία είναι δύσκολο να ελεγχθούν. Ομοίως, η ένταση, η διάρκεια και η συχνότητα του άγχους είναι δυσανάλογα με τη σοβαρότητα του συμβάντος.

Το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (DSM-V) δηλώνει ότι για την ακριβή διάγνωση αυτής της διαταραχής, πρέπει να υπάρχει υπερβολικό άγχος και ανησυχία για τουλάχιστον 6 μήνες.

Επιπλέον, έχουν τις ακόλουθες ψυχικές και σωματικές παθήσεις:

• Ανησυχία, νευρικότητα ή αίσθημα παγίδευσης
• Κούραση
• Δυσκολία συγκέντρωσης και αϋπνία
• Ευερεθιστότητα
• Μυϊκή ένταση

Πώς να βοηθήσετε κάποιον με διαταραχή γενικευμένου άγχους

Η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή προκαλεί πόνο. Ως εκ τούτου, η υποστήριξη των γύρω τους είναι απαραίτητη για να τους βοηθήσει να νιώσουν καλύτερα.

Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι δεν ξέρουν πώς να προσφέρουν τη σωστή βοήθεια. Είναι συνηθισμένο να παρεμβαίνουν η οικογένεια και οι φίλοι επειδή πιστεύουν ότι βοηθούν, αλλά κατά λάθος το κάνουν χειρότερο. Για να μην συμβεί αυτό, λάβετε υπόψη αυτές τις συμβουλές.

Μάθετε πώς αισθάνεται το άτομο

Ξεκινήστε ρωτώντας τους τι αισθάνονται και πώς αισθάνονται. Είναι φυσιολογικό να απαντούν «Είμαι καλά». Ωστόσο, εάν παρατηρήσετε ότι βρίσκονται σε ένταση ή ταραχή, μπορείτε να τους πείτε ότι δεν φαίνονται να είναι καλά.

Η ιδέα είναι να γνωρίζουμε τι βιώνουν και να μην το υποθέσουμε από τη δική μας οπτική γωνία.

Ακούστε και συμμεριστείτε τις ανησυχίες τους

Κατά την επικοινωνία των συναισθημάτων και των σκέψεών σας, μην διακόπτετε ή δίνετε περιττές συμβουλές. Εάν παρεμβαίνετε, προσπαθήστε να δώσετε απαντήσεις έχοντας λάβει υπόψη τα συναισθήματά τους.

Ένα κοινό λάθος είναι να απορρίπτετε τον πόνο τους. Μερικές φορές προσπαθούμε να βοηθήσουμε λέγοντας «μην ανησυχείς, όλα θα πάνε καλά». Αυτός ο τύπος απόκρισης, δεν βοηθά την κατάστασή τους.

Επικυρώστε τα συναισθήματά τους

Το να δείχνετε ενσυναίσθηση σημαίνει κατανόηση και  επικύρωση των συναισθημάτων του άλλου. Μην κατηγορείτε ή μην περιορίζετε αυτό που νιώθουν. Για παράδειγμα, ένας τρόπος να το κάνετε αυτό είναι να τους πείτε ότι έχετε επίσης βιώσει άγχος και γνωρίζετε πόσο δύσκολο μπορεί να είναι.

Μείνετε ήρεμοι

Ένα άλλο κοινό λάθος είναι να αναστατωθείτε με το ανήσυχο άτομο ή να αρχίσετε να ανησυχείτε για το άγχος του. Το καλύτερο που πρέπει να κάνετε είναι να παραμείνετε ήρεμοι για να τους ηρεμήσετε.

Για να το κάνετε αυτό, είναι καλύτερο να μιλήσετε ήρεμα, να χαλαρώσετε το σώμα σας και να τους τονίσετε ότι είστε εκεί για να βοηθήσετε.

Είναι φυσιολογικό για όσους βρίσκονται κοντά στο άτομο με άγχος να αισθάνονται απογοητευμένοι και εξαντλημένοι κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Εάν αισθάνεστε έτσι, ζητήστε βοήθεια. Είναι δύσκολο να υποστηρίζετε κάποιον, αν εσείς οι ίδιοι δεν είστε καλά.

Προτείνετε και ενθαρρύνετέ τους να αναζητήσουν επαγγελματική βοήθεια

Εάν είναι άτομο που δεν έχει λάβει επαγγελματική φροντίδα και διάγνωση, η υποστήριξη από τους αγαπημένους είναι ζωτικής σημασίας για να κάνει το πρώτο βήμα. Βρείτε τα τηλέφωνα των ειδικών (ψυχολόγων, ψυχίατρων ή οργανισμών ψυχικής υγείας) και προσπαθήστε να τους πείσετε να τηλεφωνήσουν.

Εάν δεν θέλουν να λάβουν βοήθεια από έναν επαγγελματία, μην τους αναγκάσετε να λάβουν αυτήν την απόφαση. Ένας τρόπος να τους πείσετε είναι να μάθετε για τις διαθέσιμες θεραπείες και να τους δείξετε τα οφέλη εάν επιλέξουν να χρησιμοποιήσουν οποιαδήποτε από αυτές.

Πηγαίνετε μαζί τους κατά τη διάρκεια της θεραπείας

Προσπαθήστε να προσφέρετε συχνά βοήθεια, ακόμα κι αν το άτομο έχει ήδη αρχίσει να λαμβάνει υποστήριξη από έναν ειδικό. Η υποστήριξη από στενούς ανθρώπους έχει αποδειχθεί ότι βοηθά τους ασθενείς να αρχίσουν να αισθάνονται καλύτερα.

Μάθετε σχετικά με τη διαταραχή γενικευμένου άγχους για να τους βοηθήσετε

Υπάρχουν πολλές μελέτες και δημοσιεύσεις σχετικά με τη γενικευμένη διαταραχή άγχους. Στην ιδανική περίπτωση, πρέπει να μάθετε όσο περισσότερα μπορείτε για τα συμπτώματα, τις θεραπείες και την πρόληψή της. Όσο περισσότερα γνωρίζετε, τόσο καλύτερα θα χειριστείτε την κατάσταση και θα προσφέρετε καλύτερη βοήθεια.

Το να βοηθάτε κάποιον με διαταραχή γενικευμένου άγχους είναι ένα σημαντικό

Η γενικευμένη διαταραχή άγχους μπορεί να είναι δύσκολο να διαγνωστεί. Τα συμπτώματα δεν εστιάζονται σε ένα μόνο θέμα. Επίσης, η νευρικότητα είναι συχνά μέτρια, χρόνια και δεν υπάρχουν κρίσεις πανικού. Σε γενικές γραμμές, είναι ένα συναίσθημα ανησυχίας που όλοι έχουμε μερικές φορές.

Ωστόσο, υπάρχουν διαφορές με τη συνηθισμένη ανησυχία. Αυτό είναι λιγότερο σοβαρό και μπορείτε να το αφήσετε στην άκρη για να φροντίσετε άλλα πιο άμεσα πράγματα.

Από την άλλη πλευρά, η γενικευμένη διαταραχή άγχους είναι δύσκολο να ελεγχθεί και συχνά ξεκινά χωρίς προφανή αιτία. Ενώ ορισμένοι ασθενείς με GAD μπορούν να περιγράψουν τι τους κάνει νευρικούς, άλλοι δεν μπορούν.

Πολλά άτομα με αυτή τη διαταραχή έχουν ζήσει με συμπτώματα για χρόνια χωρίς να ζητούν επαγγελματική βοήθεια. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η κατάσταση είναι σοβαρή. Ωστόσο, η κλινική φροντίδα είναι απαραίτητη για την επίτευξη ευεξίας.