Βοηθήστε το παιδί σας να ξεπεράσει τον θάνατο του κατοικίδιού του

Η απώλεια ενός κατοικίδιου είναι ένα βαθύ συναισθηματικό χτύπημα για τα παιδιά. Θα πρέπει να συνοδεύσετε το παιδί σας σε αυτή τη διαδικασία και να το βοηθήσετε να αντιμετωπίσει την κατάσταση.

Στο σημερινό μας άρθρο, θα μάθετε πώς να βοηθήσετε το παιδί σας να ξεπεράσει τον θάνατο του κατοικίδιού του. Ο θάνατος ενός κατοικίδιου μπορεί να σας ραγίσει την καρδιά. Πέραν από τον πόνο που νιώθετε, ανησυχείτε για το παιδί σας καθώς πρόκειται, συνήθως, για την πρώτη του εμπειρία με τον θάνατο.

Βοηθήστε το παιδί σας να ξεπεράσει τον θάνατο του κατοικίδιού του

Δεν έχει σημασία το πώς συνέβη, είτε έγινε από κάποια ασθένεια, είτε από κάποιο τραγικό ατύχημα, το μέγεθος του κατοικίδιου, ή πόσο διάστημα έζησε με την οικογένεια. Στην πραγματικότητα, ο θάνατος του κατοικίδιου του παιδιού σας ίσως είναι δυσνόητος, μη αποδεκτός, και δύσκολος να ξεπεραστεί από το παιδί σας.

Τα κατοικίδια είναι μέλη της οικογένειας. Συντροφεύουν τα παιδιά στις περιπέτειες και τις φάρσες. Έτσι, όταν πεθαίνουν, τα παιδιά έχουν την τάση να απελπίζονται συναισθηματικά, να νιώθουν εγκαταλειμμένα, και ν’ αναπτύσσουν ακόμη και τον φόβο απώλειας κάποιου άλλου.

Συνεχίστε την ανάγνωση για να μάθετε πώς να βοηθήσετε το παιδί σας σε αυτή τη δύσκολη εμπειρία.

1. Κατανοήστε την αγάπη του παιδιού σας για το κατοικίδιό του.

Το πρώτο βήμα για να βοηθήσετε το παιδί σας είναι να προσπαθήσετε να καταλάβετε αυτό που περνάει. Ίσως να βλέπετε το κατοικίδιο της οικογένειας απλώς ως ένα ζώο συντροφιάς.

Ωστόσο, για την πλειοψηφία των παιδιών, ένα κατοικίδιο είναι κάτι παραπάνω. Είναι ο καλύτερος φίλος τους και ίσως να το βλέπουν και ως έναν αδελφό ή μία αδελφή.

Ο θρήνος της απώλειας ενός κατοικίδιου είναι μεγάλος, όπως και για ένα μέλος της οικογένειας. Ο λόγος είναι πως, άσχετα με το είδος του κατοικίδιου, το παιδί σας το αγαπούσε σαν μέλος της οικογένειας.

2. Βοηθήστε το παιδί σας να ξεπεράσει τον θάνατο του κατοικίδιού του – Ενσυναίσθηση.

Βάλτε τον εαυτό σας στη θέση του παιδιού. Προσπαθήστε να μπείτε στην ψυχολογία του παιδιού σας και να καταλάβετε πώς θα νιώθατε στη θέση του.

Προσέξτε πολύ τα παιδιά επειδή αυτό έχει να κάνει με την αποδοχή, όχι με τον πόνο. Η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου πάντα πονάει.

Αν το κατοικίδιο πέθανε μετά από κάποια χρόνια ασθένεια, ίσως είναι ευκολότερη η αποδοχή του θανάτου του τότε παρά από έναν θάνατο που προήρθε από ένα ατύχημα. Εξάλλου, όταν ένα παιδί γνωρίζει ότι το κατοικίδιό του είναι άρρωστο, ο θάνατος είναι πιο προβλέψιμος.

Οι απρόβλεπτες καταστάσεις, όπως ένα μοιραίο ατύχημα, μπορούν να αποτελέσουν την πρώτη εμπειρία κατά την οποία το παιδί ανακαλύπτει πως δεν ελέγχονται όλα και αυτό μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη φόβου.

3. Βοηθήστε το παιδί σας να ξεπεράσει τον θάνατο του κατοικίδιού του – Αποφύγετε την ωραιοποίηση της πραγματικότητας.

Σε μια προσπάθεια προστασίας του παιδιού, ορισμένοι γονείς επιλέγουν να πουν ότι το κατοικίδιο “δραπέτευσε” παρά να εξηγήσουν ότι είχε ένα ατύχημα και πέθανε.

Μην το κάνετε αυτό.

Το να μιλάτε στο παιδί σας για τον θάνατο του κατοικίδιού του είναι εξαιρετικά δύσκολο. Όμως, το παιδί σας πρέπει να γνωρίζει την αλήθεια.

4. Παίξτε με το παιδί σας.

Συνοδεύστε το παιδί σας μέσα στη διαδικασία του θρήνου παίζοντας παιχνίδια μαζί του.

Ορισμένα παιδιά ίσως να προσποιούνται ότι τα λούτρινα ζωάκια τους είναι άρρωστα και πεθαίνουν. Αυτό το παιχνίδι ρόλων είναι πολύ ισχυρό και επουλωτικό. Εκμεταλλευτείτε το και χρησιμοποιήστε το σαν παιχνίδι ώστε να καταλάβει το παιδί σας και να αποδεχθεί την απώλεια.

5. Διαβάστε με το παιδί σας για να το βοηθήσετε να ξεπεράσει τον θάνατο του κατοικίδιού του.

Υπάρχουν πολλές ιστορίες για τον θάνατο ενός μέλους της οικογένειας ή ενός κατοικίδιου, όπως το Για πάντα στην καρδιά σου (Forever in Your Heart) της Sumara Marletta Guimbra. Βρείτε χρόνο να διαβάσετε μια ιστορία σχετικά με τον θάνατο στο παιδί σας και να συζητήσετε γι’ αυτόν.

6. Εκφράστε τα συναισθήματά σας.

Κάποια παιδιά δυσκολεύονται να εκφράσουν τον πόνο που νιώθουν. Γίνετε ο καταλύτης για το παιδί σας, επιτρέποντας στον εαυτό σας να δείξει ότι επηρεάστηκε από την απώλεια του κατοικίδιου.

Μάθετε στο παιδί σας ότι είναι εντάξει να είναι λυπημένο, ότι είναι φυσιολογικό να κλάψει και δεν είναι κακό να του λείπει ένα αγαπημένο πρόσωπο.

7. Μιλήστε στο παιδί σας.

Ο θάνατος συνήθως έχει ως επακόλουθο να κάνουν πολλές ερωτήσεις τα παιδιά. Να είστε προετοιμασμένοι/ες να τις απαντήσετε με ειλικρίνεια αλλά και σύμφωνα με την ηλικία του παιδιού σας.

8. Τιμήστε τη ζωή του κατοικίδιου.

Μη ξεχνάτε να μιλάτε για το κατοικίδιο. Εξάλλου, το να μιλάτε γι’ αυτό και να θυμάστε τις καλές στιγμές που πέρασε μαζί του η οικογένεια είναι σημαντικά πράγματα για το παιδί. Μια μικρή κηδεία είναι ένας καλός τρόπος να βοηθήσετε το παιδί.

Το να πει αντίο στο κατοικίδιό του ίσως είναι αυτό που χρειάζεται για να νιώσει καλύτερα ένα παιδί. Παρόλα αυτά, δε σημαίνει ότι ο πόνος θα εξαφανιστεί και θα σταματήσει να του λείπει το κατοικίδιό του.

Ακόμη μία επιλογή είναι να κάνετε ένα άλμπουμ με φωτογραφίες που θα βοηθήσει το παιδί σας να θυμάται το κατοικίδιό του ή να φυτέψετε ένα δένδρο προς τιμή του. Το να θυμάστε μαζί με το παιδί σας μπορεί να το κάνει να αισθανθεί καλύτερα.

9. Μην αντικαταστήσετε αμέσως το κατοικίδιο με ένα άλλο.

Το παιδί σας χρειάζεται χρόνο για να επεξεργαστεί την απώλεια και να δεχθεί ότι ο φίλος του δε θα είναι πλέον κοντά του.

Μην προσπαθήσετε να γεμίσετε το κενό με ένα καινούργιο ζώο. Δώστε στο παιδί σας χρόνο να ξεπεράσει την απώλεια πριν σκεφτείτε να υιοθετήσετε ένα νέο κατοικίδιο.

10. Προσέξτε το παιδί σας.

Οι στιγμές θλίψης είναι φυσιολογικές. Όμως, αν παρατηρήσετε πως έχει εφιάλτες το παιδί, δε μπορεί να κοιμηθεί ή έχει άγχος, συμβουλευτείτε τον/ην παιδίατρό σας. Είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί συμβουλευτική για να μπορέσει να ξεπεράσει τον θάνατο του κατοικίδιού του.

Ο θάνατος ενός κατοικίδιου είναι συχνά η πρώτη επαφή των παιδιών με τον θάνατο. Να έχετε υπομονή, να περνάτε χρόνο με το παιδί σας και να του δείχνετε πόσο το αγαπάτε. Βοηθήστε το να ξεπεράσει σταδιακά τον θάνατο του κατοικίδιου σαν να ήταν ενός ανθρώπου, καθώς για το παιδί σας ήταν ο καλύτερός του φίλος.