8 Καλλωπιστικά φυτά που αναπτύσσονται σε αργιλώδες έδαφος

Το αργιλώδες έδαφος μπορεί να είναι ιδανικό μέρος για τη φύτευση καλλωπιστικών φυτών, αρκεί να προσαρμόσετε την κατάστασή τους και να τους εξασφαλίσετε ένα άνετο περιβάλλον.

Το αργιλώδες έδαφος μπορεί να αποτελέσει ιδανικό μέρος για τη φύτευση καλλωπιστικών φυτών, αρκεί να προσαρμόσετε την κατάστασή τους και να τους εξασφαλίσετε ένα άνετο περιβάλλον. Σίγουρα, αυτό το είδος εδάφους δεν είναι φιλικό για κάθε είδος- είναι όμως επίσης αλήθεια ότι μερικοί θάμνοι και λουλούδια ευδοκιμούν σε αυτό.

Με την πρώτη ματιά, αυτά τα εδάφη φαίνονται αφυδατωμένα και εύθραυστα. Ωστόσο, με την κατάλληλη αποστράγγιση και τα ειδικά λιπάσματα, θα πετύχετε ένα έδαφος για κηπουρική και καλλιέργεια.

Φυσικά, είναι απαραίτητο να επιλέξετε ορισμένα φυτά και να τους παρέχετε τη σχετική φροντίδα. Για ποιες ποικιλίες μιλάμε; Παρακάτω, τις αποκαλύπτουμε.

Αργιλώδες έδαφος: Χαρακτηριστικά

Τα αργιλώδη εδάφη είναι κοκκινωπά και ραγισμένα. Η κύρια ιδιαιτερότητα είναι το ποσοστό αργίλου που περιέχουν, σε μεγαλύτερη ποσότητα από την ιλύ και την άμμο, τα άλλα συστατικά ενός αργιλώδους εδάφους.

Συγκρατούν αρκετό νερό, γεγονός που παρεμποδίζει τον αερισμό και προκαλεί υφαλμύρωση.

Ένα κεφάλαιο του βιβλίου Advances in Agronomy σχολιάζει τα χαρακτηριστικά των αργιλωδών εδαφών, όπως η απαίτηση για ασβέστη, η διόγκωσή τους όταν βρέχονται και η συρρίκνωσή τους κατά την ξήρανση. Αναφέρουν επίσης την καθυστέρηση να ζεσταθούν την άνοιξη, την υγρασία το χειμώνα και το πόσο ισχυρά είναι στο να κρατούν τα φυτά από το να υποφέρουν από την ξηρασία, παρόλο που τους παρέχουν μόνο το μισό από το υγρό που αποθηκεύουν.

Το αργιλώδες έδαφος στην κηπουρική

Τα αργιλώδη εδάφη δεν είναι 100% δεκτικά στην κηπουρική. Ωστόσο, με την παροχή θρεπτικών στοιχείων, μπορούν να γίνουν. Το κομπόστ, η χοντρή άμμος και η γη διατόμων προάγουν επίσης τη δομή τους.

Σε τέτοια οικόπεδα, εξηγεί δημοσίευση του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Γιούτα, είναι απαραίτητο να εφαρμόζεται το νερό άρδευσης με αργό ρυθμό και για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ώστε να μην εκρέει. Προτείνουν 2.5 εκατοστά νερού ανά 30 εκατοστά βάθους. Μόλις λάβει το υγρό, χρειάζεται πολύς χρόνος για να στεγνώσει.

Χάρη στην περιεκτικότητά του σε ασβέστιο, ο γύψος είναι ένα άλλο στοιχείο που χρησιμοποιείται από τους κηπουρούς για να χαλαρώσει την κρούστα και τη σφιχτή πυκνότητα του πηλού. Όσον αφορά τον αερισμό, είναι εφικτή η ενσωμάτωση χονδροειδών μορφών οργανικής ύλης, όπως το αποικοδομημένο πριονίδι και τα τεμαχισμένα φύλλα, καθώς ωφελούν τους μικροοργανισμούς που είναι απαραίτητοι για τη μετατροπή του συμπιεσμένου εδάφους σε γόνιμο έδαφος.

Οι κήποι με άργιλο είναι απαιτητικοί από άποψη σωματικής εργασίας. Όμως η ανθοφορία αποζημιώνει τον κόπο με την ομορφιά της.

Τα είδη φυτών των οποίων οι ρίζες είναι ρηχές, τα καταφέρνουν καλύτερα σε φυτεύσεις με άργιλο.

Διακοσμητικά φυτά που αναπτύσσονται σε αργιλώδες έδαφος

Τα διακοσμητικά φυτά που τα καταφέρνουν καλά σε αργιλώδη εδάφη είναι εκείνα που είναι ανθεκτικά στην ξηρασία, καθώς δεν απαιτούν να προετοιμαστεί καλά το έδαφος στο ανώτερο στρώμα του. Ωστόσο, ορισμένα υδρόβια φυτά μπορούν επίσης να αναπτυχθούν σε αργιλώδη εδάφη. Για παράδειγμα, τα ακόλουθα:

• Σκοβούρλο
• Πάπυρος.
• Κύπειρος.
• Ιαπωνικός κρίνος.
• Αλοκασία.

1. Κρίνοι

Η HortScience αναφέρει ότι οι κρίνοι, γένος Hemerocallis, προτιμούν τα υγρά εδάφη, αλλά και τα αργιλώδη εδάφη. Ευδοκιμούν σε εδάφη με pH μεταξύ 6 και 8, που είναι ιδανικό για τις μοβ, κίτρινες και κόκκινες αποχρώσεις τους. Δεν απαιτούν σχολαστική συντήρηση καθώς τα άνθη τους ανθίζουν μόνο μία ημέρα, όταν εκμεταλλεύονται τον ήλιο.

2. Αρώνια

Σε βαλτώδη ή πιο ξηρό πηλό, οι αρώνιες (στη φωτογραφία του εξωφύλλου) αναπτύσσονται χωρίς προβλήματα . Δεν χρειάζονται συνεχές πότισμα, αν και τα νεαρά φυτά αυτού του είδους αποζητούν ενυδάτωση μερικές φορές την εβδομάδα. Όλα τρέφονται με κομπόστ.

Τα φύλλα διακρίνονται από το χρυσαφί, κίτρινο και πορτοκαλί χρώμα τους και ο καρπός τους είναι ένα μωβ-μαύρο βρώσιμο μούρο. Αναπτύσσονται σε μεγάλα δέντρα ή σε μεσαίου μεγέθους θάμνους.

3. Ηλίανθος

Έρευνα που αναφέρθηκε στο Journal of the Saudi Society of Agricultural Sciences δείχνει ότι η παροχή ορισμένων ποσοτήτων βορίου σε ένα ιλυώδες αργιλώδες έδαφος ευνοεί την παραγωγή ηλίανθου.

Αυτά τα λουλούδια, που φημίζονται για τη λαμπρότητά τους και τους σπόρους που προσφέρουν, επιβιώνουν σε πλήρη ήλιο και σε αργιλώδες έδαφος. Μεταξύ των ειδών που είναι προσαρμοσμένα σε αυτές τις καλλιέργειες είναι ο ψευδοηλίανθος ή Helianthus x laetiflorus, ο ηλίανθος του βάλτου ή Helianthus angustifolius και η βουκαμβίλια ή Heliopsis helianthoides.

4. Βολβοί

Ορισμένοι βολβοί, όπως οι παιώνιες και οι Liatris, για παράδειγμα, επιβιώνουν σε αργιλώδη εδάφη. Πρόκειται για φυτά που καλλιεργούνται εύκολα και ανθίζουν μία φορά τη σεζόν, στα μέσα έως τα τέλη της άνοιξης. Τα φυτά αυτά εμφανίζουν διαφορετικά χρώματα, μεγέθη και σχήματα.

5. Αστέρας

Καλά στραγγιζόμενα φυτά, οι αστέρες ευδοκιμούν σε αργιλώδη και κάπως όξινα εδάφη. Επιπλέον, η παλέτα αυτού του είδους κυμαίνεται από μοβ, μπλε, ροζ και λευκό. Επίσης, εκτιμούν τον πλήρη ήλιο ή κάποια σκιά, για άνθηση στα τέλη του καλοκαιριού και στα τέλη του φθινοπώρου.

6. Cephalanthus occidentalis

Τα άνθη του είναι εντυπωσιακά ανάμεσα στα πλούσια πράσινα φύλλα. Προσαρμόζονται σε υγρά αργιλώδη εδάφη, καθώς και σε εκείνα με περιοδική ενυδάτωση.

7. Ρουντμπέκια η δασεία

Rudbeckia hirta είναι η επιστημονική ονομασία για τη ρουντμπέκια, ένα κομψό αγριολούλουδο και πολυετές φυτό κατάλληλο για αργιλώδη εδάφη. Αυτή η ποικιλία μαργαρίτας εμφανίζει χρυσά πέταλα που περιβάλλουν ένα μαύρο κέντρο.

Είναι ιδανικές για την προσέλκυση μελισσών και άλλων επικονιαστών. Έτσι, όσο περισσότερη υγρασία διατηρεί το έδαφος, τόσο περισσότερο θα εξαπλωθούν.

Το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ σημειώνει ότι αυτό το είδος ευδοκιμεί σε αργιλώδη εδάφη με ελαφριά ή μέτρια υγρασία. Απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωσή του είναι ένα pH μικρότερο από 6,8.

8. Ορτανσίες

Αυτή η παραλλαγή της οικογένειας Hydrangeaceae διαθέτει βαθυπράσινα, ωοειδή φύλλα με οδοντωτές άκρες. Τα άνθη της είναι βιολετί, μπλε και λευκά.

Οι ορτανσίες πολλαπλασιάζονται με μοσχεύματα. Είναι δημοφιλείς στον τομέα του στολισμού, είναι ανθεκτικές στο κρύο και χρειάζονται μέτριο πότισμα.

Το Πανεπιστήμιο της Georgia σημειώνει ότι, σε αργιλώδη εδάφη, τα φυτά αυτά αναπτύσσονται καλά, ενισχύοντας το έδαφος με σπιτική κοπριά, κομπόστ μανιταριών και τεμαχισμένα κομμάτια φλοιού πεύκου. Αντίθετα, συμβουλεύουν να μην προμηθεύεστε τύρφη, λόγω της επιταχυνόμενης αποσύνθεσης.

Πώς να βελτιώσετε το αργιλώδες έδαφος για την καλλιέργεια καλλωπιστικών φυτών;

Για να τα πάνε καλύτερα τα καλλωπιστικά φυτά σε αργιλώδη εδάφη, είναι χρήσιμο να υπάρχει τεχνητή αποστράγγιση και να προσθέσετε ασβέστη για να διαλύσετε τους σβόλους. Αυτό είναι γνωστό ως βελτίωση του εδάφους και συνίσταται στην επεξεργασία του οικοπέδου μέχρι να αποκτήσει την κατάλληλη υφή.

Γενικά, εάν φυτεύετε καλλωπιστικά είδη σε αυτόν τον τύπο εδάφους, καλό είναι να ζητάτε από τα φυτώρια ειδικά δείγματα για περιοχές με άργιλο. Ζητήστε επίσης συμβουλές για το ιδανικό λίπασμα και μάθετε αν πρόκειται για φυτό που απαιτεί άλλη ειδική προσοχή.