Μετά τον τοκετό οι γυναίκες χρειάζονται έναν χρόνο για να επανέλθουν

Η περίφημη “cuarentena” είναι το λατινοαμερικανικό έθιμο σύμφωνα με το οποίο οι γυναίκες χρειάζονται 40 μέρες για να αναρρώσουν αφού γεννήσουν. Συχνά συγχέεται με την περίοδο της λοχείας, το χρονικό διάστημα το οποίο χρειάζονται οι γυναίκες για να επανέλθουν μετά τον τοκετό.

Η περίοδος της λοχείας εκτείνεται πέρα από τις 6 εβδομάδες της “cuarentena“. Πρόκειται για μια διαδικασία σωματικής και συναισθηματικής ανάρρωσης μετά από τους 9 μήνες της εγκυμοσύνης και μετά τον τοκετό. Σύμφωνα με αρκετές μελέτες και θεωρίες, μπορεί να διαρκέσει από 1 έως 3 χρόνια.

Μετά τον τοκετό οι γυναίκες χρειάζονται έναν χρόνο για να επανέλθουν

Σε μια μελέτη, που πραγματοποιήθηκε το 2012 από τη Dr. Julie Wray στο Πανεπιστήμιο του Σάλφορντ στο Μάντσεστερ, διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες χρειάζονται τουλάχιστον έναν χρόνο για να επανέλθουν μετά τον τοκετό. Οι ορμονικές και οι σωματικές αλλαγές που βιώνει μια γυναίκα κατά την εγκυμοσύνη δεν παύουν μετά τον τοκετό.

Η περίοδος της λοχείας επίσης περιλαμβάνει σωματικές και συναισθηματικές αλλαγές. Οι αλλαγές αυτές αφορούν στην προσαρμογή της γυναίκας στη νέα της πραγματικότητα ως μητέρα. Η ερευνήτρια πήρε συνεντεύξεις από γυναίκες διαφορετικής καταγωγής οι οποίες είχαν γεννήσει πρόσφατα. Μερικές είχαν γεννήσει πριν από 2 με 3 εβδομάδες. Άλλες πριν από 3 μήνες και μερικές πριν από 6 με 7 μήνες.

Η Wrey διαπίστωσε ότι οι περισσότερες μητέρες χρειάζονται τουλάχιστον 12 μήνες λοχείας για να επανέλθουν, σε σωματικό αλλά και σε συναισθηματικό επίπεδο. “Οι γυναίκες αισθάνονται ότι χρειάζονται περισσότερες από 6 εβδομάδες για να επανέλθουν και θα πρέπει να δέχονται υποστήριξη και πέρα από τις 6 με 8 εβδομάδες μετά τον τοκετό”, δήλωσε η ερευνήτρια. Για περισσότερες πληροφορίες για την υποστήριξη και τη φροντίδα των γυναικών μετά τον τοκετό, διαβάστε το άρθρο της Wrey εδώ.

Η περίοδος της λοχείας

Η συγκεκριμένη έρευνα αναφέρει το εκτιμώμενο χρονικό διάστημα το οποίο οι νέες μητέρες θεωρούσαν απαραίτητο για να επανέλθουν μετά τον τοκετό. Ωστόσο, σύμφωνα με την Αργεντινή ψυχολόγο Laura Gutman, συγγραφέα του φημισμένου βιβλίου “Μητρότητα: Αντιμετωπίζοντας τη Σκιά σου”, η περίοδος της λοχείας διαρκεί μέχρι το παιδί να γίνει 2 ή 3 ετών.

Η μητέρα και το μωρό αποτελούν μια συναισθηματική ενότητα. Ο τοκετός “σπάει” τον σωματικό δεσμό που είχαν η μητέρα και το μωρό κατά τους 9 μήνες της εγκυμοσύνης. Αν και δεν αποτελούν πλέον μία ενότητα, η συναισθηματική προσκόλληση παραμένει και η απομάκρυνση χρειάζεται χρόνο.

Σύμφωνα με την παραπάνω οικογενειακή ψυχοθεραπεύτρια, η περίοδος της λοχείας περιλαμβάνει καταστάσεις που επηρεάζουν τη συναισθηματική σταθερότητα της μητέρας. Ο τοκετός φέρνει μια ισχυρή “συναισθηματική διάσπαση”, όταν η μητέρα και το μωρό γίνονται δύο ξεχωριστά άτομα.

Η σκιά σας

Η περίοδος της λοχείας σάς κάνει να αντιμετωπίζετε πράγματα που βρίσκονται πέρα από τον έλεγχό σας. Πρόκειται για πράγματα που βρίσκονται μέσα σας, δικές σας σκιές και συγκρούσεις. Ωστόσο, για να επανέλθετε πλήρως, πρέπει να έχετε επίγνωση της διαδικασίας που βιώνετε μετά τον τοκετό.

Ενώ βρίσκεστε στη μέση αυτής της διαδικασίας, σε μυστικιστικό, ενεργειακό και συναισθηματικό επίπεδο, έχετε στην αγκαλιά σας ένα νεογέννητο που πρέπει να φροντίσετε. Το κλάμα του μωρού φέρνει στην επιφάνεια τον πόνο και τους φόβους της γυναίκας που πυροδοτήθηκαν μετά τον τοκετό.

Σας προτείνουμε να διαβάσετε το άρθρο: Η εγκυμοσύνη μετά τα 35. Μάθετε περισσότερα σήμερα.

Ίσως τα πράγματα να ήταν πιο εύκολα για τις γιαγιάδες μας, επειδή είχαν μόνο τα παιδιά τους και τα σπίτια τους να φροντίσουν. Όμως, σήμερα οι γυναίκες είναι δραστήριες και εκτός σπιτιού: εργάζονται, οργανώνουν ένα σωρό πράγματα, διοικούν επιχειρήσεις και είναι ανεξάρτητες.

Μέσα στα πλαίσια αυτής της συναισθηματικής διαδικασίας, οι μητέρες πρέπει να αντιμετωπίσουν τον “πραγματικό” κόσμο της εργασίας, του χρήματος και των καθημερινών εγνοιών και έπειτα να επιστρέψουν στο σπίτι για να φροντίσουν το μωρό τους. Το περιβάλλον δεν βοηθάει και οι μητέρες δεν είναι προετοιμασμένες να κάνουν τη μετάβαση με ασφάλεια χωρίς να αισθάνονται καταβεβλημένες.

Δεν υπάρχει χρόνος επανασύνδεσης της μητέρας με τον εαυτό της

Επειδή οι γυναίκες αντιμετωπίζουν αυτή την περίπλοκη συναισθηματική κατάσταση που περιγράφει η Gutman, είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι θα μπορέσουν να επιστρέψουν μέσα σε 6 εβδομάδες στη φυσιολογική κατάσταση που επικρατούσε πριν την εγκυμοσύνη, συμπεριλαμβανομένων των πτυχών της σεξουαλικότητας και της επαγγελματικής ζωής τους.

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν όλες οι μητέρες την τύχη να μπορούν να αφοσιωθούν εξ ολοκλήρου στη φροντίδα των μωρών τους ενώ ταυτόχρονα αναρρώνουν σωματικά και συναισθηματικά. Εκατομμύρια μητέρες χωρίς σύντροφο έχουν και άλλα παιδιά και πρέπει να εργάζονται. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν χρόνο να επανασυνδεθούν με τον εαυτό τους.

Επομένως, η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια γυναίκες και εργαζόμενες μητέρες είναι ότι δεν υπάρχει στις χώρες τους άδεια μητρότητας που καλύπτει τις ανάγκες τους μετά τον τοκετό. Οι γυναίκες πρέπει να πάνε στη δουλειά και να βρουν κάποιον να φροντίσει τα μωρά τους. Επομένως δεν έχουν χρόνο να διαχειριστούν τον συναισθηματικό αντίκτυπο μετά τον τοκετό.

Διαβάστε επίσης το άρθρο: 7 φωτογραφίες που θα πρέπει να τραβήξετε το μωρό σας.

Η πραγματικότητα των εργαζόμενων μητέρων

Μόνο 34 χώρες συμμορφώνονται με τη σύσταση της International Labor Organization (ILO) (Διεθνής Οργάνωση Εργασίας) να παρέχεται στις γυναίκες άδεια μητρότητας 14 εβδομάδων με αποδοχές.

Οι περισσότερες άδειες μητρότητας δεν προσαρμόζονται στις ανάγκες της μητέρας και του μωρού, αν και υπάρχουν μερικές εξαιρέσεις: η Κροατία δίνει 410 μέρες άδειας μετά τον τοκετό. Χώρες όπως το Μαυροβούνιο, η Βοσνία και η Αλβανία επίσης παρέχουν 365 μέρες. Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Νορβηγία παρέχουν 315 μέρες. Η Σουηδία παρέχει 240 μέρες.

Από την άλλη πλευρά βρίσκονται οι περισσότερες αφρικανικές και ασιατικές χώρες, που δεν δίνουν πάνω από 8 εβδομάδες. Πέρα από τη συναισθηματική προσκόλληση στο μωρό, η ανάρρωση μιας μητέρας μετά τον τοκετό περιλαμβάνει και άλλες σωματικές και ψυχικές διαστάσεις. Έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μέχρι να αναγνωρίσουμε τις ανάγκες των νέων μητέρων και των μωρών τους.