Πλευρίτιδα: Συμπτώματα, αιτίες, και αντιμετώπιση

Πλευρίτιδα είναι η φλεγμονή της μεμβράνης που ονομάζεται υπεζωκότας. Αυτή η μεμβράνη περιβάλλει τους πνεύμονες. Το κύριο σύμπτωμα που προκαλείται από μία αλλαγή είναι ο πόνος. Σε αυτό το άρθρο, θα σας μιλήσουμε για τις αιτίες της πλευρίτιδας, αλλά και τις θεραπείες της.

Πλευρίτιδα είναι η φλεγμονή της μεμβράνης που περιβάλλει τους πνεύμονες η οποία ονομάζεται υπεζωκότας.

Ο υπεζωκότας περιβάλλει τους πνεύμονες και τους διαχωρίζει από το θωρακικό τοίχωμα. Για την ακρίβεια, ο υπεζωκότας έχει δύο στρώσεις, η μία προσκολλά στον πνεύμονα και η άλλη στο θωρακικό τοίχωμα.

Μεταξύ των δύο στρώσεων υπάρχει ένα μικρό κενό. Αυτό το κενό είναι γνωστό ως δυνητικό επειδή δεν υπάρχει, ούτε είναι έκδηλο, εκτός αν το καταλαμβάνει κάτι. Το κενό μπορεί να καταληφθεί από αέρα, συνιστώντας έναν πνευμοθώρακα. Επίσης, τον χώρο αυτόν μπορεί να τον καταλάβει ένα υγρό, συνιστώντας υπεζωκοτική συλλογή.

Είναι ιδιαίτερα συχνό να σχετίζεται με την υπεζωκοτική συλλογή η πλευρίτιδα. Όταν παθαίνει φλεγμονή ο υπεζωκότας, μπορεί να παράγει φλεγμονώδες υγρό το οποίο εκρέει στο κενό του υπεζωκότα. Αυτό δείχνει ότι διαφορετικές διαταραχές του υπεζωκότα ίσως ανταποκρίνονται στην ίδια αιτία.

Πλευρίτιδα – Αιτίες

Η πλευρίτιδα έχει πολλαπλές αιτίες. Αυτές είναι ορισμένες από τις διαταραχές που μπορούν να προκαλέσουν τη φλεγμονή του υπεζωκότα:

• Αυτοάνοσα νοσήματα. Ορισμένα αυτοάνοσα νοσήματα επιτίθενται στον υπεζωκότα. Παραδείγματος χάρη, η ρευματοειδής αρθρίτιδα η οποία είναι μία αιτία πλευρίτιδας.
• Καρκίνος του πνεύμονα. Αυτή η ογκολογική ασθένεια ίσως επιτεθεί στον υπεζωκότα. Ορισμένες φορές, ο υπεζωκότας μπορεί να πρηστεί εξαιτίας της μικρής απόστασης από τον κύριο όγκο. Άλλες φορές, επειδή η μετάσταση του καρκίνου του πνεύμονα σφηνώνει στον υπεζωκότα.
• Πνευμονία. Όταν υποφέρετε από βακτηριακή ή ιογενή πνευμονία, ο υπεζωκότας παθαίνει φλεγμονή εξαιτίας της μολυσματικής διεργασίας.
• Μυκητίαση. Ορισμένοι μύκητες που μπορούν να μολύνουν ανθρώπους, στα εσωτερικά όργανα ειδικότερα, μπορούν να κολλήσουν στον υπεζωκότα. Η μυκητιασική πλευρίτιδα θεραπεύεται δύσκολα επειδή τα αντιμυκητιασικά απαιτούν πολύ χρόνο για να δράσουν, αλλά και επειδή τα φάρμακα δε φτάνουν στον υπεζωκότα τόσο γρήγορα όσο σε άλλα όργανα.
• Θωρακικό τραύμα. Με την πλευρίτιδα σχετίζεται ένα τραύμα στο στήθος και στην πλευρά του θωρακικού τοιχώματος, στα πλευρά ειδικότερα. Η φλεγμονή εδώ συμβαίνει εξαιτίας της συνεκτικότητας και της μικρής απόστασης από τις γειτονικές δομές.

Συμπτώματα της πλευρίτιδας

Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της πλευρίτιδας είναι ο πόνος στο στήθος. Γενικά, είναι ένας έντονος αλλά διαλειμματικός πόνος ο οποίος επιδεινώνεται όταν βήχει ή παίρνει βαθιές ανάσες ο ασθενής.

Μαζί με τον πόνο εκδηλώνεται και δύσπνοια. Η δύσπνοια είναι η αντιληπτή έλλειψη αέρα, είτε κατά την εισπνοή, είτε κατά την εκπνοή. Όπως σε έναν φαύλο κύκλο, η υπερπροσπάθεια κατά την αναπνοή μπορεί να χειροτερέψει τον πόνο στο στήθος. Άλλα συμπτώματα εξαρτώνται από την αιτία της πλευρίτιδας.

• Αν είναι από πνευμονία, ο ασθενής θα υποφέρει επίσης από πυρετό και βήχα.
• Αν είναι από καρκίνο του πνεύμονα, ο ασθενής θα χάσει βάρος, θα έχει αναιμία, ή αλλαγές στο χρώμα του δέρματος.
• Αν είναι από αυτοάνοσο νόσημα, συχνά επηρεάζονται οι αρθρώσεις.

Αν η πλευρίτιδα συνοδεύεται από υπεζωκοτική συλλογή, ο χαρακτηριστικός πόνος διαφέρει λίγο. Το συσσωρευμένο υγρό επιδεινώνει τον πόνο σε συγκεκριμένες στάσεις και θέσεις του σώματος. Η δύσπνοια είναι επίσης πιο έντονη λόγω της πίεσης που ασκεί το υγρό στον πνεύμονα.

Αντιμετώπιση

Η θεραπεία εξαρτάται πάρα πολύ από την αιτία. Θυμηθείτε ότι δεν πρόκειται ακριβώς για μια ασθένεια από μόνη της, αλλά για μια κατάσταση που εκδηλώνεται από μια άλλη παθολογία.

Ένας ασθενής μπορεί να διαχειριστεί τον πόνο της πλευρίτιδας με αντιφλεγμονώδη φάρμακα, ανεξάρτητα από την αρχική αιτία. Οι γιατροί συνήθως συνιστούν την ιβουπροφαίνη για τη διαχείριση του πόνου. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, ο ασθενής μπορεί να καταφύγει στη μορφίνη και τα έκδοχά της.

Όταν ο πόνος του ασθενή χειροτερεύει με τον βήχα, ο γιατρός ίσως σκεφτεί τη χρήση αντιβηχικών. Ωστόσο, δεν προτείνονται πάντα καθώς ο βήχας αποτελεί έναν μηχανισμό άμυνας του σώματος για την επίλυση μια άτυπης κατάστασης.

Για τις λοιμώξεις, τον παράγοντα μόλυνσης μπορεί να καταπολεμήσει μια αντιμικροβιακή θεραπεία. Υπάρχουν πρωτόκολλα για την πνευμονία, τη μυκητίαση, και τις κλινικές καταστάσεις που μοιάζουν με γρίπη, τα οποία θα καθορίσουν τα βήματα που πρέπει να ακολουθηθούν σε κάθε στάδιο.

Αν η υπεζωκοτική συλλογή σχετίζεται με την πλευρίτιδα, ο γιατρός θα αξιολογήσει την ανάγκη αποστράγγισης. Σε αυτή την περίπτωση, θα εξαχθεί το υγρό, με συγκεκριμένες διαδικασίες, από τον υπεζωκότα. Δεν είναι απαραίτητη η αποστράγγιση σε όλες τις συλλογές υγρών.

Αν ένας ασθενής έχει πλευρίτιδα, το ιατρικό προσωπικό θα πρέπει να εντοπίσει την αιτία. Έτσι, θα αναζητηθούν κατάλληλες συμπληρωματικές μέθοδοι για να γίνει σωστή διάγνωση. Μόλις ανακαλυφθεί η αιτία τότε θα μπορέσουν να υποδείξουν τη θεραπεία για την υποβόσκουσα ασθένεια.