Πώς να κάνετε μια συζήτηση για την αυτοκτονία
Η αυτοκτονία είναι μία από τις κύριες αιτίες θανάτου παγκοσμίως. Κάθε χρόνο, περίπου 1 εκατομμύριο άνθρωποι βάζουν τέλος στη ζωή τους και ακόμη περισσότεροι προσπαθούν αλλά δεν το πετυχαίνουν. Παρόλα αυτά, εξακολουθεί να υπάρχει ένα κλίμα σιωπής και στίγματος γύρω από το θέμα. Σήμερα, θέλουμε να τονίσουμε το πόσο σημαντική είναι μια συζήτηση για την αυτοκτονία.
Όταν ένα άτομο αποφασίζει να βάλει τέλος στη ζωή του, αντιμετωπίζει ένα μαρτύριο που είναι δύσκολο να κατανοήσουν όσοι δεν βρίσκονται στη θέση του. Ωστόσο, είναι σύνηθες οι άνθρωποι αυτοί να αναγκάζονται να αντιμετωπίζουν τον πόνο τους μέσα στη σιωπή και τη μυστικότητα. Σε κοινωνικό επίπεδο τείνουμε να αποφεύγουμε το θέμα ή να κρίνουμε όσους έχουν τέτοιου είδους σκέψεις.
Ωστόσο, η συζήτηση για την αυτοκτονία μπορεί να σώσει ζωές και να αποτρέψει την καταστροφή που πλήττει ολόκληρες οικογένειες. Ας διερευνήσουμε τη σημασία της έναρξης αυτής της διαδικασίας και ορισμένα βασικά σημεία.
Η σημασία της συζήτησης για την αυτοκτονία
Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι η συζήτηση για την αυτοκτονία ενθαρρύνει τους ανθρώπους να αυτοκτονήσουν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σπάνια αναφέρεται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και οι άνθρωποι προτιμούν να μη μιλούν γι’ αυτό με τους αγαπημένους τους που βρίσκονται σε κίνδυνο. Ωστόσο, ισχύει το αντίθετο: είναι απαραίτητο να μιλάμε γι’ αυτήν.
Η πεποίθηση αυτή πηγάζει από το λεγόμενο “φαινόμενο μετάδοσης” ή “φαινόμενο Werther”, σύμφωνα με το οποίο οι άνθρωποι τείνουν να διαπράττουν περισσότερες αυτοκτονίες αφού τις δουν να παρουσιάζονται στα μέσα ενημέρωσης. Ωστόσο, είναι γνωστό ότι αυτό συμβαίνει μόνο ως αποτέλεσμα της δημοσιογραφικής κακοτεχνίας, της αντιμετώπισης του θέματος με εντυπωσιασμό και επιφανειακό τρόπο.
Όταν η προσέγγιση γίνεται με ευαισθησία, χωρίς να δίνονται συγκεκριμένες ή φρικιαστικές λεπτομέρειες, χωρίς να εξυμνείται και εστιάζοντας στις διαθέσιμες οδούς βοήθειας, το αποτέλεσμα είναι το αντίθετο. Με την κανονικοποίηση της πράξης της συζήτησης για την αυτοκτονία, τα άτομα με τέτοιες σκέψεις μπορούν να νιώσουν ότι γίνονται κατανοητά, ότι τα ακούνε και ότι έχουν εναλλακτικές λύσεις στη διάθεσή τους.
Η συζήτηση για αυτές τις σκέψεις είναι απελευθερωτική, παράγει μια κάθαρση και εξαλείφει το αίσθημα μοναξιάς και απομόνωσης που συχνά βιώνεται και μόνο αυξάνει τη δυσφορία. Επιπλέον, αυτό επιτρέπει στους κοντινούς ανθρώπους τους να δώσουν προσοχή στα προειδοποιητικά σημάδια και να δράσουν εγκαίρως, προσφέροντας την απαραίτητη υποστήριξη και βοήθεια.
Πιστεύουμε ότι μπορεί επίσης να σας αρέσει να διαβάζετε αυτό το άρθρο: Καλοκαιρινή κατάθλιψη: Αιτίες, συμπτώματα και πώς να την αντιμετωπίσετε
Συμβουλές για να μιλήσετε για την αυτοκτονία
Μια συζήτηση για την αυτοκτονία δεν είναι εύκολη για κανένα από τα δύο μέρη. Ωστόσο, δεδομένης της σπουδαιότητάς της, είναι απαραίτητο να γίνει.
Ακολουθούν ορισμένες συμβουλές που μπορούν να βοηθήσουν.
Ρωτήστε ανοιχτά
Αν και είναι άβολο και επώδυνο, αν υποψιάζεστε ότι κάποιος κοντινός σας άνθρωπος έχει αυτοκτονικές τάσεις, είναι προτιμότερο να ρωτήσετε ανοιχτά γι’ αυτό. Αυτό θα επιτρέψει ένα χώρο για συναισθηματική έκφραση και εκτόνωση, θα βοηθήσει να χτιστούν γέφυρες και θα μειώσει το αίσθημα μοναξιάς του άλλου ατόμου.
Με αυτή την ερώτηση θα καταλάβουν ότι ενδιαφέρεστε για την ευημερία τους και ότι είστε πρόθυμοι να τους συνοδεύσετε και να τους βοηθήσετε.
Εφαρμόστε την ενεργητική ακρόαση
Ένα άτομο που σκέφτεται να αφαιρέσει τη ζωή του βρίσκεται σε μια επώδυνη διαδικασία. Χρειάζεται κατανόηση. Αλλά για να την καταλάβετε, είναι απαραίτητο να ακούσετε αυτά που έχει να πει.
Ενδιαφερθείτε πραγματικά για αυτά που νιώθει, δείξτε ότι είστε κοντά στο άτομο και διαθέσιμοι. Μην σοκάρεστε από τα λόγια τους ή μην προσπαθήσετε να τους αποτρέψετε από το να μιλήσουν γι’ αυτό. Η συναισθηματική εκτόνωση είναι απαραίτητη.
Διαβάστε επίσης:Πώς να μειώσετε την αγωνία με 5 χαλαρωτικές θεραπείες
Να έχετε ενσυναίσθηση και να επικυρώνετε τον πόνο του άλλου
Δεν είναι πάντα εύκολο να έχετε ενσυναίσθηση. Όταν ένα αυτοκτονικό άτομο μας μιλάει για τα συναισθήματα και τα κίνητρά του, μπορεί να έχουμε την τάση να τα ακυρώνουμε και να τα υποβαθμίζουμε.
“Όλοι έχουμε προβλήματα, δεν είναι τίποτα σπουδαίο, είναι απλώς μια δύσκολη στιγμή”. Αυτές οι φράσεις δεν βοηθούν, γιατί ακόμα κι αν δεν το καταλαβαίνουμε, ο πόνος του άλλου ατόμου είναι τόσο μεγάλος που δεν υπάρχει διέξοδος. Για να ανακουφίσουμε τον πόνο τους, είναι απαραίτητο να επικυρώσουμε αυτό που νιώθουν.
Μην κρίνετε και μην κάνετε ηθικές μομφές
Συχνά, πολλοί άνθρωποι αποφεύγουν να μιλήσουν για την αυτοκτονία από φόβο μήπως κριθούν από τους πιο κοντινούς τους ανθρώπους. Μπορεί να σας είναι ακατανόητο το γεγονός ότι κάποιος θα ήθελε να αφαιρέσει τη ζωή του, μπορεί ακόμη και να το θεωρείτε ηθικά κατακριτέο. Αλλά μην κρίνετε.
Το να κρίνετε το άτομο για τη συμπεριφορά του, να το κάνετε να νιώσει ενοχές ή ντροπή δεν είναι ο τρόπος. Κανείς δεν καταλαβαίνει τι αισθάνεται ο άλλος αν δεν βρίσκεται στη θέση του. Μερικές φορές, όταν η ζωή μας φέρνει αντιμέτωπους με προκλήσεις που ξεπερνούν την ικανότητά μας να ανταπεξέλθουμε, η παραίτηση μπορεί να φαίνεται ως η μόνη διέξοδος.
Προσφέρετε και ενθαρρύνετε την κοινωνική υποστήριξη
Αυτή τη στιγμή είναι κρίσιμο να προσφέρετε άνευ όρων υποστήριξη, συντροφικότητα και παρουσία. Αφιερώστε το χρόνο και την προσοχή σας σε αυτό το άτομο, όχι κάνοντάς το να αισθάνεται ότι παρακολουθείται ή ότι διώκεται, αλλά δείχνοντας γνήσια αγάπη και ενδιαφέρον.
Η κοινωνική υποστήριξη αποτελεί ισχυρό προστατευτικό στοιχείο σε αυτές τις περιπτώσεις, γι’ αυτό καλό είναι να ενισχύσετε το δίκτυο υποστήριξης του ατόμου και να του υπενθυμίζετε ότι είστε εκεί για εκείνο.
Μιλήστε για τις διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις και τις οδούς υποστήριξης
Πρώτα απ’ όλα, όταν μιλάτε για την αυτοκτονία, είναι σημαντικό να εστιάζετε στις διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις. Όταν το άλλο άτομο μας ανοίγεται και μας λέει τι το απασχολεί και τι το βασανίζει, πρέπει να το βοηθήσουμε να αποκτήσει μια ευρύτερη προοπτική.
Τα άτομα με αυτοκτονικές τάσεις συχνά ερμηνεύουν τα άσχημα πράγματα που τους συμβαίνουν ως δικό τους λάθος, που επηρεάζει όλους τους τομείς της ζωής τους και είναι αδύνατο να τα αλλάξουν. Αυτό δημιουργεί ένα αίσθημα απελπισίας και αδυναμίας που τους οδηγεί στο να μην βλέπουν καμία διέξοδο.
Το να τους βοηθήσετε να βρουν το φως στην άκρη του τούνελ, τις διαθέσιμες λύσεις και να τους ενθαρρύνετε να αναζητήσουν επαγγελματική βοήθεια είναι τα πιο σημαντικά καθήκοντα σε αυτές τις περιπτώσεις.
Η συζήτηση για την αυτοκτονία μπορεί να σώσει ζωές
Εν ολίγοις, είναι καιρός να σπάσουμε το ταμπού που περιβάλλει την αυτοκτονία και να αρχίσουμε να την κάνουμε ορατή και να την εξομαλύνουμε. Όσοι την εξετάζουν ως εναλλακτική λύση πρέπει να βρουν υποστήριξη από το περιβάλλον τους και πρέπει να εκφράσουν αυτό που σκέφτονται και αισθάνονται.
Όταν προσφέρουμε τη δυνατότητα να μιλήσουμε γι’ αυτό, χτίζουμε μια γέφυρα που κάνει τη διαφορά, αρκεί να το κάνουμε με τον κατάλληλο τρόπο. Ας αποφύγουμε λοιπόν τη σιωπή και τον εντυπωσιασμό και ας επικεντρωθούμε στην πρόληψη. Η συζήτηση για την αυτοκτονία μπορεί να σώσει ζωές.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Herrera Ramírez, R., Ures Villar, M. B., & Martínez Jambrina, J. J. (2015). El tratamiento del suicidio en la prensa española:¿ efecto werther o efecto papageno?. Revista de la Asociación Española de Neuropsiquiatría, 35(125), 123-134.
- Marchetti, I., Alloy, L. B., & Koster, E. H. (2019). Breaking the vise of hopelessness: Targeting its components, antecedents, and context.
- Priester, M. J., & Clum, G. A. (1992). Attributional style as a diathesis in predicting depression, hopelessness, and suicide ideation in college students. Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 14(2), 111-122.