Χρόνια κνίδωση: Τύποι και τα χαρακτηριστικά τους
Η χρόνια κνίδωση είναι μια δερματική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση δερματικών βλαβών που εκδηλώνονται με διάφορους τρόπους. Συνήθως υπάρχει εξάνθημα και έντονος κνησμός στην πληγείσα περιοχή. Σύμφωνα με διάφορες μελέτες, εκτιμήσεις δείχνουν ότι το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού νόσησε τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του.
Είναι σημαντικό να είστε εξοικειωμένοι με τις αιτίες της κνίδωσης για να την αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά. Αυτό οφείλεται κυρίως στην υψηλή επικράτηση και την δυσφορία της κλινικής εικόνας, των τύπων και της επιδημιολογίας της. Το σημερινό άρθρο θα επικεντρωθεί στη χρόνια μορφή της.
Μάθετε περισσότερα σχετικά με την αφαίρεση των ρόζων του δέρματος
Πλαίσιο και συχνότητα της νόσου
Πριν αντιμετωπίσετε τις ιδιαιτερότητες οποιασδήποτε ασθένειας, πρέπει να γνωρίζετε ποια είναι η δυναμική εκδήλωσης που ακολουθεί με την πάροδο του χρόνου. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι ένα από τα πρώτα βήματα που χρειάζεστε για να προγραμματίσετε τη θεραπεία και τον περιορισμό της.
Ένα άρθρο στην Revista Médica de Buenos Aires παρέχει μερικά ενδιαφέροντα γεγονότα για την κνίδωση:
- Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι το 15 έως 25% του παγκόσμιου πληθυσμού νόσησε τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του
- Ο επιπολασμός της χρόνιας κνίδωσης είναι περίπου 1%, δηλαδή ένας στους 100 ανθρώπους την έχει σε οποιονδήποτε πυρήνα πληθυσμού
- Εμφανίζεται ως μεμονωμένη περίπτωση 45% του χρόνου και με αγγειοοίδημα (πρήξιμο του δέρματος) στο υπόλοιπο ποσοστό
Σε αυτό το σημείο, σημειώστε ότι υπάρχουν δύο διακρίσεις για τους τύπους κνίδωσης. Είναι οξεία όταν το επεισόδιο διαρκεί έως και έξι εβδομάδες και στη συνέχεια χρόνια. Όσο περίεργο και αν φαίνεται, δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες σχετικά με την αιτία και την προέλευση του 80% των περιπτώσεων.
Χρόνια κνίδωση: Τύποι
Μπορεί να φαίνεται ακίνδυνη ασθένεια λόγω της επιφανειακής της φύσης. Ωστόσο, οι διάφοροι τύποι χρόνιας κνίδωσης μπορούν να μειώσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής ενός ατόμου. Κλινικές μελέτες εξισώνουν τον αντίκτυπο αυτής της ασθένειας με κάποιες μορφές καρδιακών παθήσεων.
Σύμφωνα με το Asociación de Afectados por la Urticaria Crónica (AAUC), η διαφορετική προέλευσή του σχετίζεται κυρίως με διαδικασίες όπως:
- Αυτοάνοσες αντιδράσεις
- Δυσανεξία και υπερευαισθησία σε ορισμένα φάρμακα
- Λοιμώδεις διαδικασίες
- Τροφικές αλλεργίες
Δεν υπάρχει επίσημος διαχωρισμός σε κατηγορίες ή τύπους χρόνιας κνίδωσης και τα διεθνή ιατρικά ιδρύματα το έχουν επικυρώσει. Μπορούμε όμως να την ταξινομήσουμε σύμφωνα με τους αιτιώδεις παράγοντες της και αυτοί είναι οι τρεις πιο συχνές αιτίες.
Μάθετε περισσότερα σχετικά με το πώς να αποφύγετε την χαλάρωση του δέρματος
Αυτοάνοσες αντιδράσεις
Οι δερματολογικές μελέτες τονίζουν ότι αυτή είναι η πιο κοινή αιτία. Αυτό συμβαίνει επειδή οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι συμβαίνει στο 45% των περιπτώσεων. Το ίδιο το σώμα ενεργοποιεί τα κύτταρα του δέρματος, απελευθερώνοντας ισταμίνη (μια ένωση που εμπλέκεται στο ανοσοποιητικό σύστημα) και έτσι εμφανίζονται κυψέλες.
Ακόμα κι έτσι, άλλα ιατρικά άρθρα τονίζουν τη γενική άγνοια αυτού του μηχανισμού. Αυτό συμβαίνει επειδή η σκανδάλη που ενεργοποιεί τα μεσολαβητικά αντισώματα του ανοσοποιητικού συστήματος δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητή. Περίπου το 15% των περιπτώσεων έχουν συσχετισμένες ασθένειες στους θυρεοειδείς αδένες (για παράδειγμα αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα).
Χρόνια κνίδωση από λοιμώξεις
Ορισμένες μολυσματικές διεργασίες και ιογενείς παράγοντες, βακτήρια και μύκητες είναι ικανά να προάγουν την εμφάνιση χρόνιας κνίδωσης. Κάποια από αυτά είναι:
- Οι ιοί της ηπατίτιδας Α και Β
- Στρεπτοκοκκική εισβολή
- Μυκοβακτήριο της φυματίωσης (το βακτήριο που προκαλεί την πλειονότητα των περιπτώσεων φυματίωσης στον κόσμο)
- Ο ιός του απλού έρπητα
Ας αναφέρουμε ειδικά την περίπτωση της μόλυνσης από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, ένα βακτήριο που ζει στο επιθήλιο του ανθρώπινου στομάχου και που φαίνεται να σχετίζεται με αυτήν την παθολογική διαδικασία. Στην πραγματικότητα, μια μελέτη στο περιοδικό Allergologia et Immunopathologia μας ενημερώνει ότι το 71% των ασθενών με χρόνια κνίδωση που συμμετείχαν σε αυτήν είχαν αυτόν τον μικροοργανισμό στο πεπτικό τους σύστημα.
Ωστόσο, μόνο τρεις από τους 21 ασθενείς που παρακολουθήθηκαν εμφάνισαν σημαντική βελτίωση όταν τα βακτήρια καθαρίστηκαν από το γαστρεντερικό τους σωλήνα. Επομένως, μια σαφής συσχέτιση μεταξύ των δύο παραγόντων παραμένει αμφίβολη.
Σχέση με τα φάρμακα
Διάφορες αναλύσεις στον επιστημονικό κόσμο διερευνούν τη σχέση μεταξύ της χρήσης φαρμάκων και της εμφάνισης χρόνιας κνίδωσης. Αυτή η παθολογία μπορεί να επιδεινωθεί με την κατανάλωση φαρμάκων όπως η ασπιρίνη και άλλα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ).
Θεραπείες για τη χρόνια κνίδωση
Μια κριτική που δημοσιεύθηκε στο ScienceDirect το 2015 περιλαμβάνει μερικές από τις πιο αποτελεσματικές θεραπείες κατά της χρόνιας κνίδωσης. Αυτές είναι οι πιο σχετικές:
- Αντιισταμινικά πρώτης γενιάς, όπως η διφαινυδραμίνη
- Ακριβαστίνη
- Σετιριζίνη και λοραταδίνη (ως επιλογές δεύτερης γενιάς, με λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με την υπνηλία)
- Διάφορα κορτικοστεροειδή (μεταξύ των οποίων μπορείτε να επιλέξετε μερικά με μικρό ή μεγάλο χρόνο ημιζωής, δηλαδή, παραμένουν στο σώμα για περισσότερο ή λιγότερο χρόνο)
Τα περισσότερα από αυτά τα φάρμακα επιδιώκουν να ρυθμίσουν την απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος και να μειώσουν τη φλεγμονώδη διαδικασία. Ανάλογα με την υποκείμενη αιτία της νόσου (δύσκολο να εντοπιστεί), μπορεί να απαιτούνται ταυτόχρονα περισσότερα από ένα φάρμακα.
Πράγματα που πρέπει να θυμάστε σχετικά με τους τύπους χρόνιας κνίδωσης
Όπως μπορείτε να δείτε, η χρόνια κνίδωση είναι μια παθολογία με πολλά ανοιχτά μέτωπα που είναι ακόμα άγνωστα μέχρι σήμερα. Οι ακριβείς αιτίες και οι πιο αποτελεσματικές θεραπείες είναι ακόμη άγνωστες από την επιστημονική κοινότητα.
Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να καταλάβουμε ότι κάθε δερματικό εξάνθημα που διαρκεί περισσότερο από έξι εβδομάδες είναι μια κλινική εκδήλωση χρόνιας κνίδωσης. Επομένως, πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό για να ξεκινήσετε τη θεραπεία, καθώς είναι απαραίτητο σε αυτές τις περιπτώσεις. Πρέπει να είναι σε θέση να υποδείξουν ορισμένα γενικά μέτρα για τη μείωση των ενοχλητικών σημείων και πιθανώς ακόμη και να συνταγογραφήσουν φάρμακα.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Galassi, N., Riera, N., Rey, G., Bracco, M. M. E., & Malbran, A. (2003). Urticaria crónica: Evolución clínica, prueba del suero autologo, recuento y activación de basofilos. Medicina (Buenos Aires), 63(1), 15-20.
- Kaplan, A. P. (1979). Urticaria and angioedema. In Cellular, Molecular, and Clinical Aspects of Allergic Disorders (pp. 291-320). Springer, Boston, MA.
- Aguilar-Hinojosa, N. K., Segura-Méndez, N. H., & Lugo-Reyes, S. O. (2012). Correlación de la gravedad de urticaria crónica y calidad de vida. Revista Alergia México, 59(4), 180-186.
- Tipos de urticaria, AAUC. Recogido a 17 de julio en https://www.urticariacronica.org/la-urticaria-cronica/tipos-de-urticaria/.
- Sánchez-Saldaña, L. (2012). Urticaria crónica. Dermatol Peru [Internet], 23(2), 79.
- Hinojosa, N. A., Méndez, N. S., & Hernández, L. D. R. (2011). Urticaria crónica autoinmune. Alergia, Asma e Inmunología Pediátricas, 20(2), 82-87.
- Moreira, A., Rodrigues, J., Delgado, L., Fonseca, J., & Vaz, M. (2003). Is Helicobacter pylori infection associated with chronic idiopathic urticaria?. Allergologia et Immunopathologia, 31(4), 209-214.
- Curto-Barredo, L., Silvestre, J. F., & Giménez-Arnau, A. M. (2014). Actualización en el tratamiento de la urticaria crónica. Actas Dermo-Sifiliográficas, 105(5), 469-482.