7 πιο κοινές στοματικές παθήσεις και η θεραπεία τους
Είναι σύνηθες να επισκεπτόμαστε τον οδοντίατρο λόγω μιας επείγουσας ανάγκης, όπως πονόδοντος, σπασμένου δοντιού ή απλά επειδή θέλουμε να ξέρουμε τι συμβαίνει στο στόμα μας! Παρόλο που πολλές κοινές στοματικές παθήσεις μπορούν να προληφθούν, οι άνθρωποι συχνά καταλήγουν να πηγαίνουν στον οδοντίατρο για να τις διευθετήσουν.
Σύμφωνα με τη μελέτη Global Burden of Disease Study 2019, οι στοματικές παθήσεις επηρεάζουν περίπου 3,5 δισεκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Η ανεπεξέργαστη τερηδόνα στα μόνιμα δόντια είναι η πιο συχνή διαταραχή.
Οι στοματικές παθήσεις προκαλούν πόνο και δυσφορία στον πάσχοντα. Οι πιο σοβαρές μπορεί να οδηγήσουν σε παραμορφώσεις του προσώπου, ακόμη και στο θάνατο.
Αρκετές από αυτές τις διαταραχές μπορούν να προληφθούν με απλή φροντίδα ή να αντιμετωπιστούν στα αρχικά τους στάδια. Ωστόσο, ορισμένοι άνθρωποι αναβάλλουν τη στοματική τους υγεία και οι ασθένειες επιδεινώνονται και οι θεραπείες γίνονται πιο επεμβατικές, πολύπλοκες και δαπανηρές.
Η γνώση των πιο κοινών στοματικών παθήσεων θα σας βοηθήσει να εστιάσετε στους παράγοντες που ευνοούν την ανάπτυξή τους, προκειμένου να τις προλάβετε ή να λάβετε μέτρα για να αποφύγετε την εξέλιξή τους. Ανακαλύψτε εδώ τα πιο συνηθισμένα προβλήματα στοματικής υγείας και τη θεραπεία τους.
Οι 7 πιο συνηθισμένες στοματικές παθήσεις
1. Φθορά των δοντιών
Η φθορά των δοντιών είναι η πιο κοινή παθολογία του στόματος. Προσβάλλει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας.
Σύμφωνα με τη μελέτη Global Burden of Disease Study 2019, η τερηδόνα στα μόνιμα δόντια είναι η πιο συχνή στοματική διαταραχή. Περίπου 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από αυτήν και 520 εκατομμύρια παιδιά πάσχουν από τη νόσο στα γαλακτοδοντικά δόντια.
Η τερηδόνα είναι η φθορά των σκληρών ιστών των δοντιών. Χάνουν τα μέταλλα τους λόγω της δράσης των οξέων που παράγονται από τα βακτήρια στο στόμα κατά τον μεταβολισμό των σακχάρων από το φαγητό.
Η κακή στοματική υγιεινή και μια διατροφή πλούσια σε απλούς υδατάνθρακες είναι οι κύριοι παράγοντες που σχετίζονται με την εμφάνιση αυτής της νόσου. Εάν υπάρχουν πολλά βακτήρια στο στόμα και έχουν αρκετή ζάχαρη για να πολλαπλασιάζονται και να συσσωρεύονται όλο και περισσότερο, η οξύτητα στο στόμα θα βλάψει τα δόντια.
Στην αρχή της νόσου, η τερηδόνα μοιάζει με μια ξηρή λευκή κηλίδα στην επιφάνεια του σμάλτου των δοντιών. Καθώς η διαδικασία συνεχίζεται, οι κηλίδες σκουραίνουν, οι ιστοί καταρρέουν και εμφανίζονται κενά και κοιλότητες στα δόντια.
Εάν οι κοιλότητες δεν αντιμετωπιστούν εγκαίρως, η καταστροφή μπορεί να επηρεάσει τον οδοντικό πολφό. Αυτό προκαλεί πόνο και λοιμώξεις που επιδεινώνουν την κατάσταση και απαιτούν πιο σύνθετες θεραπείες για την επίλυσή τους.
Στα αρχικά στάδια, η τερηδόνα μπορεί να αντιστραφεί με θεραπείες φθορίου. Ωστόσο, όταν υπάρχει απώλεια ιστών, ανάλογα με την έκταση της βλάβης και τη σοβαρότητα της περίπτωσης, θα χρειαστούν σφραγίσματα, ακόμη και εξαγωγή δοντιών.
Με υγιεινές συνήθειες, η τερηδόνα μπορεί να αποφευχθεί. Η καθημερινή άσκηση σωστής στοματικής υγιεινής, η χρήση φθοριούχου οδοντόκρεμας, η διατροφή με χαμηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη και η επίσκεψη στον οδοντίατρο κάθε έξι μήνες είναι αποτελεσματικοί τρόποι πρόληψης αυτής της νόσου.
Διαβάστε επίσης το άρθρο: Συμβουλές για να έχετε πάντα δροσερή αναπνοή.
2. Περιοδοντικά προβλήματα
Άλλες από τις πιο συχνές στοματικές παθήσεις είναι αυτές που επηρεάζουν το περιοδόντιο: η ουλίτιδα και η περιοδοντίτιδα. Οι διαταραχές αυτές είναι πιο συχνές στους ενήλικες, αλλά μπορούν επίσης να αναπτυχθούν σε παιδιά και εφήβους.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ ), οι σοβαρές περιοδοντικές παθήσεις εκτιμάται ότι επηρεάζουν σχεδόν το 14% των ενηλίκων. Αυτό αντιστοιχεί σε περισσότερες από 1 δισεκατομμύριο περιπτώσεις παγκοσμίως.
Ουλίτιδα
Ουλίτιδα είναι η φλεγμονή των ούλων και η αρχή των περιοδοντικών προβλημάτων. Η έλλειψη στοματικής υγιεινής προκαλεί τη συσσώρευση βακτηριακής πλάκας και πέτρας που ερεθίζει τον ιστό των ούλων. Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που ευνοούν την εικόνα, όπως οι ορμονικές αλλαγές και η εγκυμοσύνη, το κάπνισμα ή η παρουσία ορισμένων συστηματικών νοσημάτων.
Η ουλίτιδα μπορεί να αναγνωριστεί επειδή ο ιστός των ούλων έχει έντονο κόκκινο χρώμα, πρήζεται, αιμορραγεί εύκολα και πονάει. Το φτύσιμο αίματος κατά το βούρτσισμα των δοντιών είναι μία από τις πιο συχνές εκδηλώσεις αυτής της διαταραχής και ένα σήμα αφύπνισης που δεν πρέπει να παραλείπεται.
Η θεραπεία συνίσταται σε σχολαστική στοματική υγιεινή στο σπίτι, που περιλαμβάνει βούρτσισμα των δοντιών και των ούλων, χρήση οδοντικού νήματος, φθοριούχες οδοντόκρεμες και αντισηπτικά στοματικά διαλύματα. Επίσης, οι επαγγελματικοί καθαρισμοί στο οδοντιατρείο είναι απαραίτητοι για την απομάκρυνση των εναποθέσεων πέτρας.
Περιοδοντίτιδα
Η περιοδοντίτιδα είναι επίσης γνωστή ως “περιοδοντική νόσος” ή “πυόρροια”. Είναι αυτό που συμβαίνει όταν η ουλίτιδα δεν έχει αντιμετωπιστεί και έχει προχωρήσει και έχει φτάσει σε βαθύτερους ιστούς.
Τα βακτήρια από την πλάκα και την πέτρα φτάνουν στις βαθύτερες περιοχές των ούλων, προκαλώντας θύλακες όπου συσσωρεύονται και πολλαπλασιάζονται. Αυτό οδηγεί σε μόλυνση και φλεγμονή των ιστών που στηρίζουν τα δόντια.
Η περιοδοντίτιδα επηρεάζει τα ούλα, τις ρίζες των δοντιών, τον περιοδοντικό σύνδεσμο και το φατνιακό οστό. Αυτές οι δομές είναι υπεύθυνες για τη συγκράτηση των δοντιών στη θέση τους.
Στην περιοδοντίτιδα, οι υποστηρικτικοί ιστοί και το οστό καταστρέφονται. Με τον τρόπο αυτό, τα δόντια χάνουν τη στήριξή τους και είναι πολύ συνηθισμένο να αρχίσουν να μετακινούνται ή, στις πιο προχωρημένες περιπτώσεις, ακόμη και να βγαίνουν.
Η κινητικότητα των δοντιών είναι ένα από τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της περιοδοντίτιδας. Επιπλέον, ο ασθενής θα έχει φλεγμονή ή υποχώρηση των ούλων, δυσφορία στα δόντια, κακή αναπνοή, πύον, αιμορραγία και πόνο στα ούλα.
Η περιοδοντική νόσος είναι μια διαταραχή που πρέπει να αντιμετωπιστεί αμέσως μόλις διαγνωστεί, ώστε να μην συνεχίσει να εξελίσσεται. Όχι μόνο επειδή μπορεί να σας αφήσει χωρίς δόντια, αλλά και επειδή η πάθηση αυτή συνδέεται με συστηματικές παθήσεις. Ο διαβήτης, οι καρδιακές παθήσεις και οι αναπνευστικές και νευρολογικές παθήσεις είναι μερικά παραδείγματα.
Η θεραπεία της περιοδοντίτιδας απαιτεί την παρέμβαση του οδοντιάτρου. Ανάλογα με τη σοβαρότητα της πάθησης και την έκταση της βλάβης, ο επαγγελματίας θα πραγματοποιήσει καθαρισμό, απολέπιση, απονεύρωση και περιοδοντική χειρουργική επέμβαση, η οποία συμπληρώνεται από τη χρήση τοπικών αντισηπτικών και αντιβιοτικών.
Διαβάστε επίσης το άρθρο: Φυσικός χυμός για να καταπολεμήσετε τη δυσάρεστη αναπνοή και τη σωματική δυσοσμία.
3. Άφθες στο στόμα
Οι άφθες είναι έλκη που εμφανίζονται στο βλεννογόνο του στόματος και προκαλούν πόνο και δυσφορία. Τα αίτιά τους δεν είναι απολύτως ξεκάθαρα, αν και αρκετοί παράγοντες ευνοούν την εμφάνισή τους: το στρες, οι ορμονικές αλλαγές, τα προβλήματα του ανοσοποιητικού συστήματος, το τραύμα, η υπερευαισθησία στις τροφές και ορισμένες λοιμώξεις του στόματος.
Οι τραυματισμοί χαρακτηρίζονται από στρογγυλεμένες, υπόλευκες βλάβες με κόκκινες άκρες. Πονάνε όταν αγγίζονται ή όταν τρώτε πολύ αλμυρά ή πικάντικα φαγητά.
Αναπτύσσονται κυρίως στα μάγουλα, τα χείλη ή τις πλευρές και την κάτω πλευρά της γλώσσας. Εμφανίζονται επίσης στο πίσω μέρος του ουρανίσκου του στόματος και στα ούλα.
Οι άφθες δεν είναι μεταδοτικές. Αυτές οι βλάβες συνήθως επουλώνονται από μόνες τους μέσα σε 10 έως 14 ημέρες.
Αυτό σημαίνει ότι δεν απαιτείται θεραπεία, αν και ορισμένα μέτρα βελτίωσης των συμπτωμάτων θα ανακουφίσουν τη διαδικασία. Η μαλακή και δροσερή διατροφή, η αποφυγή πικάντικων, όξινων και αλμυρών τροφών και η εφαρμογή κάποιου τοπικού αναλγητικού μπορούν να καταπραΰνουν τα ενοχλητικά συμπτώματα.
Αν οι βλάβες επιμένουν μετά από 2 εβδομάδες, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε τον οδοντίατρο για να αποκλείσετε άλλα προβλήματα.
4. Στοματικές λοιμώξεις
Βακτήρια, μύκητες και ιοί μπορούν να προσβάλουν τους στοματικούς ιστούς και να προκαλέσουν λοιμώξεις με εκδηλώσεις στο στόμα. Σας έχουμε ήδη μιλήσει για την τερηδόνα, την ουλίτιδα και την περιοδοντίτιδα, παθολογικές καταστάσεις που προκαλούνται από βακτήρια στο στόμα.
Τα οδοντικά και περιοδοντικά αποστήματα είναι συλλογές πύου, προϊόν λοιμώξεων στα δόντια και τα ούλα που δεν έχουν αντιμετωπιστεί. Οι διεργασίες αυτές προκαλούν πόνο και πρήξιμο στην περιοχή. Επιπλέον, υπάρχει κίνδυνος η πάθηση να εξαπλωθεί σε άλλες απομακρυσμένες περιοχές.
Είναι σημαντικό τα οδοντικά αποστήματα να αντιμετωπίζονται αμέσως μόλις εντοπιστούν. Η χρήση αντιβιοτικών είναι απαραίτητη, εκτός από την εξάλειψη της μολυσματικής εστίας μέσω ριζικών σωλήνων, εξαγωγών, απόξεσης ή περιοδοντικής χειρουργικής επέμβασης.
Αλλά δεν είναι μόνο τα βακτήρια που προσβάλλουν τα δόντια και το περιοδόντιο υπεύθυνα για τις λοιμώξεις στο στόμα. Ακολουθούν άλλες συχνές στοματικές παθήσεις που προκαλούνται από μικρόβια.
Καντιντίαση
Η καντιντίαση είναι μια συχνή λοίμωξη του στοματικού βλεννογόνου, ιδιαίτερα στα παιδιά και τους ηλικιωμένους. Προκαλείται από Candida albicans, έναν μύκητα που συνήθως υπάρχει στο στόμα.
Όταν υπάρχουν ευνοϊκές συνθήκες, αυτός ο μικροοργανισμός αναπτύσσεται υπερβολικά. Έτσι διαταράσσεται η ισορροπία του στοματικού οικοσυστήματος και αναπτύσσεται η μυκητίαση.
Η υπερβολική στοματική υγιεινή, η υπερβολική ή συχνή χρήση αντιβιοτικών, ορισμένες ιατρικές θεραπείες ή ορισμένες συστηματικές ασθένειες ευνοούν την εμφάνισή της. Η λοίμωξη αυτή είναι μία από τις κύριες εκδηλώσεις του στόματος στους ασθενείς με HIV.
Η καντιντίαση χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση μικρών λευκών κηλίδων που μοιάζουν με πηγμένο γάλα και δεν βγαίνουν όταν προσπαθείτε να τις αφαιρέσετε. Εμφανίζονται στις γωνίες των χειλιών, στη γλώσσα, στα μάγουλα, στον ουρανίσκο και σε άλλες περιοχές του στόματος. Αντιμετωπίζεται με τοπικούς ή συστηματικούς αντιμυκητιασικούς παράγοντες, ανάλογα με την περίπτωση.
Νόσος των χεριών, του στόματος και του ποδιού
Η νόσος των χεριών, του στόματος και του ποδιού είναι μια λοίμωξη που προκαλείται από τον ιό coxsackievirus A16 και τον εντεροϊό 71. Η πάθηση δεν προσβάλλει μόνο το στόμα, όπως υποδηλώνει το όνομά της, αλλά εκδηλώνεται επίσης στα χέρια και τα πόδια.
Επώδυνες φουσκάλες εμφανίζονται στα μάγουλα και τη γλώσσα, στις παλάμες των χεριών, στα πέλματα των ποδιών και στους γλουτούς. Επιπλέον, η διαδικασία συνοδεύεται από πονόλαιμο και πυρετό.
Αυτή η παθολογία είναι χαρακτηριστική για τα μικρά παιδιά και τα παιδιά σχολικής ηλικίας. Είναι πολύ δυσάρεστη, αλλά τείνει να εξαφανίζεται μετά από 3 έως 5 ημέρες.
Κοινές στοματικές παθήσεις: Φαρυγγοαμυγδαλίτιδα (ΦΑΜ)
Η φαρυγγοαμυγδαλίτιδα είναι μια άλλη συχνή ασθένεια του στόματος που προκαλείται από τον ιό coxsackievirus A και τους εντεροϊούς. Προσβάλλει συχνότερα παιδιά ηλικίας 3 έως 10 ετών, κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής και φθινοπωρινής περιόδου.
Στην αρχή της λοίμωξης εμφανίζονται μικρές κόκκινες κηλίδες στο πίσω μέρος του στόματος. Γεμίζουν με υγρό και μετατρέπονται σε φουσκάλες που σκάνε, αφήνοντας μικρές πληγές.
Οι πληγές είναι πολύ μικρές, μεγέθους 2 έως 4 χιλιοστών και είναι πολύ επώδυνες. Η δυσφορία που προκαλούν οδηγεί το παιδί να αρνείται το φαγητό και το νερό.
Εντοπίζονται συχνότερα στη μαλακή υπερώα, στις αμυγδαλές και στο λαιμό. Τα συμπτώματα συνοδεύονται συνήθως από πονόλαιμο, δυσκολία στην κατάποση και πυρετό.
Οι πληγές συνήθως εξαφανίζονται από μόνες τους μετά από 5 έως 10 ημέρες. Καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, είναι σημαντικό να κρατάτε το παιδί ενυδατωμένο. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν παυσίπονα.
Κρυολογήματα
Οι λοιμώξεις από τον ιό του έρπητα είναι ένα άλλο αρκετά συχνό πρόβλημα του στόματος. Οι εκδηλώσεις αλλάζουν ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς.
Η πρώτη μόλυνση των παιδιών με τον ιό του έρπητα εμφανίζεται συνήθως μεταξύ των ηλικιών 0 και 3 ετών και είναι γνωστή ως gingivostomatitis herpeticum. Χαρακτηρίζεται από πρησμένα και αιμορραγούντα ούλα και την εμφάνιση μικρών φουσκάλων και επώδυνων ελκών σε όλο το στόμα.
Επιπλέον, το παιδί έχει συνήθως πυρετό, υπερβολική έκκριση σάλιου, αρνείται την ενυδάτωση και είναι ιδιότροπο και κουρασμένο. Η διαδικασία διαρκεί περίπου μία εβδομάδα και εξαφανίζεται από μόνη της χωρίς θεραπεία. Ωστόσο, ο παιδίατρος μπορεί να συνταγογραφήσει παυσίπονα και μέτρα φροντίδας στο σπίτι για το παιδί.
Οι επαναλαμβανόμενες πληγές από έρπητα είναι μια άλλη παραλλαγή της στοματικής λοίμωξης από τον ιό του απλού έρπητα τύπου Ι. Μόλις ένα άτομο μολυνθεί από αυτό το μικρόβιο, αυτό παραμένει λανθάνων στον οργανισμό για πάντα.
Όταν αντιμετωπίζει καταστάσεις που μειώνουν την άμυνα, ο ιός βρίσκει ένα κατάλληλο περιβάλλον για να εμφανιστεί και να παράγει συμπτώματα. Η κατανάλωση ορισμένων τροφών, η έκθεση στον ήλιο ή στο υπερβολικό κρύο, το κρυολόγημα, το στρες ή το τραύμα είναι μερικοί παράγοντες που προδιαθέτουν για την εμφάνιση της πάθησης.
Ο στοματικός έρπης προκαλεί μικρές φουσκάλες γεμάτες υγρό στο στόμα ή στο δέρμα των χειλιών. Προκαλούν κνησμό ή πονάνε και, όταν σπάνε, αφήνουν κιτρινωπές κρούστες που επουλώνονται μετά από λίγες ημέρες.
Η όλη διαδικασία διαρκεί περίπου 10 ημέρες και εξαφανίζεται χωρίς θεραπεία. Σε κάθε περίπτωση, μπορούν να χρησιμοποιηθούν τοπικά αντιιικά φάρμακα για να επιταχυνθεί η επούλωση των βλαβών.
Ο έρπης είναι μεταδοτικός, γι’ αυτό είναι σημαντικό να λαμβάνετε μέτρα για να αποφύγετε τη μετάδοσή του σε άλλους ανθρώπους και την αυτομόλυνσή του σε άλλους βλεννογόνους του σώματος.
6. Κοινές στοματικές παθήσεις: Κακή έγκλειση σιαγόνων
Τα προβλήματα στο δάγκωμα και η κακή ευθυγράμμιση των δοντιών είναι άλλες συχνές στοματικές παθήσεις. Η έλλειψη αρμονίας και ισορροπίας στην οδοντοστοιχία εμποδίζει τη σωστή σχέση μεταξύ των άνω και κάτω δοντιών. Αυτό προκαλεί προβλήματα στη μάσηση, το φαγητό, την ομιλία και την αισθητική.
Οι παθήσεις αυτές μπορεί να εμφανιστούν λόγω γενετικών προβλημάτων που δεν μπορούν να αποφευχθούν. Ωστόσο, πολύ συχνά, σχετίζονται με δυσλειτουργικές συνήθειες κατά την παιδική ηλικία που θα μπορούσαν να προληφθούν, όπως το πιπίλισμα του αντίχειρα, η αναπνοή από το στόμα, η παρατεταμένη χρήση του μπιμπερό ή της πιπίλας, η άτυπη κατάποση.
Για την αντιμετώπιση των κακοτεχνιών, είναι απαραίτητο να καταφύγετε σε ορθοδοντικές θεραπείες. Σήμερα υπάρχουν διάφοροι τύποι συσκευών που βοηθούν στη βελτίωση του δαγκώματος ενός ατόμου.
Ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς, το πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί, τη σοβαρότητα της δυσμορφίας και τις ανάγκες του ατόμου, επιλέγεται η καταλληλότερη επιλογή για κάθε περίπτωση.
7. Καρκίνος του στόματος
Ο καρκίνος του στόματος συγκαταλέγεται μεταξύ των πιο συχνών και επικίνδυνων στοματικών ασθενειών. Στην πραγματικότητα, συγκαταλέγεται μεταξύ των 10 συχνότερων τύπων καρκίνου.
Ο καρκίνος του στόματος εντοπίζεται περισσότερο σε άτομα άνω των 40 ετών. Μεταξύ των ηλικιών 60 και 62 ετών είναι η διαγνωστική αιχμή.
Η κακοήθεια των στοματικών κυττάρων συνδέεται με διάφορους παράγοντες κινδύνου που συσσωρεύονται καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής:
- Καπνός
- Αλκοόλ
- Λοιμώξεις με τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων
- Μεγάλη έκθεση στον ήλιο
- Κακή στοματική υγιεινή
- Οδοντοστοιχίες σε κακή κατάσταση
Οι εκδηλώσεις ποικίλλουν ανάλογα με το σημείο στο στόμα που εντοπίζονται και τον τύπο του καρκίνου. Μπορούν να εμφανιστούν ως κόκκινες ή λευκές κηλίδες, έλκη που δεν επουλώνονται ή εξογκώματα και όγκοι.
Ανάλογα με τον τύπο του καρκίνου και το στάδιο κατά τη διάγνωσή του, θα καθοριστεί η θεραπεία. Σε κάθε περίπτωση, η πρόγνωση είναι πάντα καλύτερη για τις περιπτώσεις που εντοπίζονται αμέσως μόλις αρχίσουν τα συμπτώματα. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να επισκέπτεστε τακτικά τον οδοντίατρο και να κάνετε αυτοεξετάσεις για να εντοπίζετε τυχόν ύποπτες αλλαγές.
Πρόληψη για τις στοματικές παθήσεις
Πολλές από τις πιο κοινές στοματικές ασθένειες μπορούν να προληφθούν. Απλές, πρακτικές και υγιεινές συνήθειες θα σας βοηθήσουν να αποφύγετε την ταλαιπωρία αυτών των παθήσεων και την ανάγκη για δυσάρεστες, δαπανηρές θεραπείες.
Το βούρτσισμα, το οδοντικό νήμα, οι φθοριούχες οδοντόκρεμες και οι στοματικές πλύσεις θα σας βοηθήσουν να ελέγξετε τα προβλήματα πλάκας. Μια υγιεινή διατροφή με χαμηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη θα μειώσει επίσης τα μικρόβια και θα διατηρήσει υγιή τα οστά, τα δόντια και τους βλεννογόνους.
Η αποφυγή επιβλαβών συνηθειών, όπως το κάπνισμα, το αλκοόλ, το πιπίλισμα του αντίχειρα ή η αναπνοή από το στόμα, είναι ένας άλλος τρόπος για την πρόληψη των στοματικών ασθενειών. Οι συχνές επισκέψεις στον οδοντίατρο ολοκληρώνουν τις μεθόδους πρόληψης.
Ο οδοντίατρός σας θα σας βοηθήσει να διατηρήσετε το στόμα σας υγιές και να προλάβετε τις παθήσεις για τις οποίες σας μιλήσαμε εδώ. Και, αν εμφανιστούν, θα εργαστεί για να λύσει τα προβλήματα το συντομότερο δυνατό.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Caiza, P., & Rubí, G. (2022). Remineralización del esmalte dental con flúor barniz y fluoruro diamino de plata. Estudio in vitro (Bachelor’s thesis, Quito: UCE).
- Perona, M. D. P. G., Gálvez, D. A., & Salinas, C. T. (2021). Developments in the use of varnish flúor. Reporte case. Revista de Odontopediatría Latinoamericana, 3(2), 111-117.
- Castillo, D. I. A. N. A., Chamorro, L. I. D. A., Díaz, J., Rosas, S. I. L. V. I. O., & Cabrera, C. R. I. S. T. I. A. N. (2019). Frecuencia de los factores de riesgo relacionados con la Gingivitis en la Clínica de Mediana Complejidad de la Universidad Cooperativa de Colombia campus Pasto, periodos 2017-II y 2018-I. San Juan de Pasto: Universidad Cooperativa de Colombia.
- Sojod, B., Périer, J. M., Zalcberg, A., Bouzegza, S., El Halabi, B., & Anagnostou, F. (2022). Enfermedad periodontal y salud general. EMC-Tratado de Medicina.
- Illescas, M. V. L., Soto, A. R., & González, B. G. (2019). Maloclusiones dentarias y su relación con los hábitos bucales lesivos. Revista Cubana de Estomatología, 56(2), 1-14.
- Solano, Y. H., & Molina, Y. A. (2019). Hábitos bucales deformantes y su relación etiológica con las maloclusiones. Multimed, 23(3), 580-591.
- Cárdenas, H. M. (2022). Identificación de cándida en cavidad bucal de pacientes con diabetes y VIH/SIDA. Estomatología, 30(1), NA-NA.
- Rivera, C. (2015). Essentials of oral cancer. International journal of clinical and experimental pathology, 8(9), 11884.
- Miguel Cruz, P. A., Niño Peña, A., Batista Marrero, K., & Miguel-Soca, P. E. (2016). Factores de riesgo de cáncer bucal. Revista Cubana de Estomatología, 53(3), 128-145.