Πολλαπλή χημική ευαισθησία, μια πρόκληση για την υγεία

Η πολλαπλή χημική ευαισθησία είναι μια σπάνια κατάσταση που είναι δύσκολο να διαγνωστεί. Επίσης, ορισμένοι επαγγελματίες δεν τh θεωρούν καν ασθένεια. Μάθετε περισσότερα σε αυτό το άρθρο.

Η πολλαπλή χημική ευαισθησία έχει άλλα επιστημονικά ονόματα που σχετίζονται με τα ακραία αλλεργικά της συμπτώματα. Η πιο αποδεκτή ορολογία στο επιστημονικό περιβάλλον είναι η ιδιοπαθής περιβαλλοντική δυσανεξία.

Από μόνο της, είναι μια χρόνια πάθηση που σχετίζεται με αλλεργικές αντιδράσεις. Ο ασθενής ανταποκρίνεται με υπερβολικό τρόπο σε μικρές συγκεντρώσεις ουσιών που συνήθως βρίσκονται στο περιβάλλον.

Οι ουσίες πρέπει να είναι χημικές. Ως εκ τούτου, αποτελεί θέμα συζήτησης στην ιατρική. Ορισμένοι την αναγνωρίζουν ως ασθένεια, αλλά άλλοι όχι.

Οι επιστήμονες την ταξινόμησαν ως ψυχοσωματική εφεύρεση. Ακόμα και σήμερα, ορισμένοι γιατροί δεν την αναγνωρίζουν ως ασθένεια και την αποδίδουν σε υπερβολική εκδήλωση της ψυχής των ανθρώπων.

Τα άτομα με πολλαπλές χημικές ευαισθησίες εκτιμάται ότι αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 1% του γενικού πληθυσμού. Ωστόσο, περίπου το 10% των ανθρώπων πάσχουν από κάποιο είδος αλλεργίας.

Η διάγνωση είναι πολύ δύσκολη. Δεν υπάρχει εργαστηριακή δοκιμή για την πιστοποίηση πολλαπλής χημικής ευαισθησίας. Ο γιατρός σας μπορεί να την υποψιαστεί, να ζητήσει πίνακες αλλεργιών ως συμπληρωματικό τεστ και να τη διαγνώσει με βάση αυτά τα ευρήματα.

Παθοφυσιολογία για την πολλαπλή χημική ευαισθησία

Η προέλευση αυτής της νόσου είναι άγνωστη. Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη δημοσιεύσει μελέτες που αποκαλύπτουν τους μηχανισμούς που οδηγούν σε υπερβολικές αλλεργικές αντιδράσεις σε τόσο χαμηλές συγκεντρώσεις της ουσίας.

Η πιο θεμελιωμένη υπόθεση ορίζει ότι το άτομο έρχεται σε επαφή με χημικό παράγοντα για πρώτη φορά και το ανοσοποιητικό του σύστημα αντιδρά άσχημα. Στη συνέχεια, η μνήμη της αντίδρασης παραμένει στο σώμα και χρειάζονται μόνο μια μικρή δόση για να προκαλέσουν τα συμπτώματα.

Μια άλλη υπόθεση είναι παρόμοια, αλλά δίνει μεγαλύτερο βάρος στην απώλεια ανοχής του ατόμου. Με άλλα λόγια, μετά από μια πρώτη συνάντηση με το χημικό, το σώμα δεν συνηθίζει. Αντίθετα, το σώμα γίνεται υπερευαίσθητο σε αυτό.

Αυτή η πολλαπλή χημική ευαισθησία βρίσκει διέγερση στο μεταιχμιακό σύστημα του νευρικού συστήματος. Το ερέθισμα της ουσίας μπορεί να εξαφανιστεί, αλλά το σώμα στέλνει σήματα ανοσοαπόκρισης χωρίς τίποτα συγκεκριμένο να επιτεθεί.

Έτσι, ο περιγραφόμενος μηχανισμός μοιάζει με αυτόν των ασθενειών όπως η ινομυαλγία ή το ευερέθιστο έντερο. Οι επιστήμονες υποπτεύονται ότι υπάρχει μια παθοφυσιολογική σύνδεση μεταξύ αυτών των καταστάσεων.

Συμπτώματα για την πολλαπλή χημική ευαισθησία

Τα σημάδια και τα συμπτώματα αυτής της νόσου είναι πολύ διαφορετικά. Σχεδόν όλα τα όργανα μπορούν να εκδηλωθούν όταν υπάρχει οξεία αντίδραση, καθιστώντας ακόμη πιο δύσκολο τον εντοπισμό τους.

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι αυτά που σχετίζονται με το αναπνευστικό σύστημα. Για παράδειγμα, μπορεί να εμφανίσετε φαγούρα στο λαιμό, ξηρό βήχα ή καταρροή. Επίσης, μπορεί να αντιμετωπίσετε προβλήματα στο πεπτικό σύστημα, όπως ναυτία, έμετο και διάρροια.

Επιπλέον, μπορεί να εμφανίσετε τα συμπτώματα αλλεργικής επιπεφυκίτιδας στα μάτια σας, όπως δακρύρροια και κόκκινα μάτια. Επίσης, η καρδιά μπορεί να επιταχύνει τον καρδιακό της ρυθμό και να προκαλέσει αίσθημα παλμών.

Είναι σύνηθες για ένα άτομο με πολλαπλές χημικές ευαισθησίες να καταλήξει να διαγνωστεί με άσθμα ή ευερέθιστο έντερο. Ωστόσο, οι γιατροί συχνά παραβλέπουν αυτή τη σπάνια και πραγματικά αποπροσανατολιστική κατάσταση.

Διαγνωστικά κριτήρια

Υπάρχουν δύο πράγματα που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι γιατροί για τη διάγνωση πολλαπλής χημικής ευαισθησίας:

Ένα από αυτά είναι η χρήση ευρέως αναγνωρισμένων, αλλά γενικών κριτηρίων. Υπονοούν ότι ο ασθενής πρέπει να συμμορφώνεται με τα ακόλουθα:

• Να έχετε συμπτώματα κάθε φορά που εκτίθεστε στην εν λόγω ουσία.
• Χρόνια εξέλιξη.
• Η εξαφάνιση των συμπτωμάτων κατά καιρούς, με διαστήματα χωρίς αλλεργικά σημεία.
• Πολλαπλή εμπλοκή ιστών και οργάνων ταυτόχρονα.

Το άλλο είναι να χρησιμοποιήσετε το ερωτηματολόγιο QEESI: αυτό είναι ένα εργαλείο που μετρά τον βαθμό δυσκολίας που έχει ο ασθενής με τη νόσο. Το μετρά αυτό μέσω ερωτήσεων. Με βάση τη βαθμολογία που δίνει ο ασθενής, ο γιατρός μπορεί να ταξινομήσει τη σοβαρότητα.

Οι επαγγελματίες που θεραπεύουν την ινομυαλγία χρησιμοποιούν επίσης το ερωτηματολόγιο QEESI ως εργαλείο αξιολόγησης. Αυτό ενισχύει την ιδέα της σύνδεσης μεταξύ αυτών των ασθενειών.

Συμπέρασμα

Στην αρχή αυτού του άρθρου, είπαμε ότι η πολλαπλή χημική ευαισθησία είναι ένα πρόβλημα. Με αυτή την έννοια, είναι δύσκολο για τις εταιρείες και τους ασφαλιστές να το αναγνωρίσουν ως επαγγελματική ασθένεια.

Ωστόσο, αξίζει να ρωτήσετε τι μπορούν να κάνουν οι γιατροί για ένα άτομο που πάσχει από αυτό και πρέπει να εκτεθεί σε ισχυρές χημικές ουσίες για τη δουλειά του. Αυτή είναι μια κατάσταση που δεν έχει μια απλή λύση, ειδικά όταν πρόκειται για μια ασθένεια που δεν διαγιγνώσκεται πάντα με ακρίβεια.

Εν τω μεταξύ, οι επιστήμονες θα συνεχίσουν να μελετούν την ασθένεια για να προσπαθήσουν να διευκρινίσουν τυχόν αμφιβολίες σχετικά με αυτήν. Μπορεί να δημιουργήσουν μια δοκιμή για τη διάγνωση αυτής της κατάστασης στο εγγύς μέλλον.