Διάσημοι αθλητές που πέθαναν στη μέση ενός αγώνα

Ρίχνουμε μια ματιά σε τραγωδίες που αναδεικνύουν την ανάγκη για ασφάλεια στον αθλητισμό. Μάθετε 5 ιστορίες αθλητών που έχασαν τη ζωή τους ασκώντας το πάθος τους.

Γράφτηκε και επαληθεύτηκε από γιατρό Leonardo Biolatto.

Τελευταία ενημέρωση: 21 Ιουλίου, 2023

Έχετε ακούσει ποτέ για αθλητές που πέθαναν στη μέση ενός αγώνα; Στον κόσμο του αθλητισμού, που βρίθει από δόξα και πάθος, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι διάσημοι αθλητές έχουν βρει τραγικό τέλος ενώ κυνηγούσαν τα όνειρά τους. Σε αυτό το άρθρο, θα εμβαθύνουμε σε αυτές τις ιστορίες των 5 αθλητών.

Οι 5 πιο συγκλονιστικές περιπτώσεις αθλητών που πέθαναν στη μέση ενός αγώνα

Παρά την ειδική φροντίδα, τα τεστ φυσικής κατάστασης και τις συνεδρίες φυσιοθεραπείας που αποσκοπούν στη βελτίωση της απόδοσής τους, γίνεται εμφανής η ευθραυστότητα της ζωής και ο εγγενής κίνδυνος της προπόνησης υψηλού επιπέδου. Τα γεγονότα αυτά μπορεί να προκληθούν από θανατηφόρα χτυπήματα, από τραυματισμό ή ακόμη και από καρδιακή ανακοπή.

1. Gino Mäder

Ο μήνας Ιούνιος σημαδεύτηκε από τη θλιβερή είδηση του θανάτου του Ελβετού ποδηλάτη Gino Mäder. Ο 25χρονος έχασε τη ζωή του μετά από σύγκρουση κατά τη διάρκεια του πέμπτου σταδίου του Tour de Suisse.

Το περιστατικό έλαβε χώρα σχεδόν 200 χιλιόμετρα από τη γραμμή τερματισμού, όταν συγκρούστηκε με μεγάλη ταχύτητα με τον Αμερικανό ποδηλάτη Magnus Sheffield. Και οι δύο κατέβαιναν από το πέρασμα Albula προς το La Punt, όπου θα τελείωνε το ετάπ.

Σε μια ατυχή τροπή των γεγονότων, ο Mäder, ο οποίος έτρεχε με ταχύτητα 90 χιλιομέτρων την ώρα, έπεσε από μια πλαγιά ύψους περίπου 30 μέτρων και προσγειώθηκε σε μια μεγάλη λακκούβα νερού που περιβαλλόταν από βράχια. Παρά τις προσπάθειες της ομάδας του νοσοκομείου Coire, δεν επέζησε.

Αν και τα στοιχεία για τον θάνατό του είναι περιορισμένα, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι συγκρούσεις με ποδήλατα είναι συχνές μεταξύ ερασιτεχνών και επαγγελματιών αθλητών. Μπορούν να προκαλέσουν τραύματα στο κεφάλι και το σώμα.

Σύμφωνα με μελέτη που διεξήχθη από το Fundación MAPFRE σχετικά με τις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις σε ποδηλάτες, η τραυματική εγκεφαλική κάκωση (TBI) θεωρείται η κύρια αιτία θανάτου στο 57% των περιπτώσεων θανάτου ποδηλατών.

Μια TBI μπορεί να προκληθεί από ένα χτύπημα, ένα τράνταγμα, μια πρόσκρουση στο κεφάλι ή μια διαπεραστική κάκωση που διαταράσσει τη φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου. Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύθηκε στο BMJ, πάνω από το 75% των θανάτων που σχετίζονται με την ποδηλασία οφείλονται σε τραυματισμούς στο κεφάλι.

2. Antonio Puerta

Τον Αύγουστο του 2007, το ισπανικό ποδόσφαιρο έχασε έναν από τους πιο ελπιδοφόρους νέους παίκτες του, τον Antonio Puerta. Ο παίκτης της Sevilla FC υπέστη καρδιακή ανακοπή στη μέση ενός αγώνα. Παρά την άμεση ιατρική περίθαλψη, η ζωή του δεν μπόρεσε να σωθεί.

Η κύρια αιτία θανάτου σε νεαρούς αθλητές είναι η αιφνίδια καρδιακή ανακοπή (SCA). Ο όρος αυτός αναφέρεται σε μια κατάσταση κατά την οποία υπάρχει ξαφνική απώλεια παλμών και συνείδησης λόγω απροσδόκητης αποτυχίας της ικανότητας της καρδιάς να αντλεί σωστά αίμα.

Ο πρόωρος θάνατος του ποδοσφαιριστή χρησιμεύει ως υπενθύμιση της σημασίας των τακτικών ιατρικών εξετάσεων στους αθλητές. Σύμφωνα με τον Gutierrez Sotelo, είναι βασικό να πραγματοποιούνται ενδελεχείς αξιολογήσεις με στόχο την ανίχνευση πιθανών βραδυκαρδιών, πρόωρων συστολών, φυσήματος ή μη φυσιολογικών σφυγμών.

Είναι επίσης ζωτικής σημασίας να λαμβάνεται υπόψη το οικογενειακό ιστορικό αιφνίδιου θανάτου, καθώς και τυχόν επεισόδια απώλειας αισθήσεων κατά τη διάρκεια της άσκησης από τον αθλητή. Αυτές οι πρόσθετες φροντίδες και προφυλάξεις είναι απαραίτητες για την αποφυγή παρόμοιων τραγωδιών στο μέλλον.

3. Αθλητές που έχουν πεθάνει στη μέση ενός αγώνα: Frankie Leal

Ο πυγμάχος Frankie Leal έρχεται να προστεθεί στον κατάλογο των αθλητών που έχουν πεθάνει σε αγώνες. Κατά τη διάρκεια του όγδοου γύρου του αγώνα με τον Raul Hirales, ο Leal δέχθηκε δύο χτυπήματα στο αριστερό πίσω μέρος του κεφαλιού, με αποτέλεσμα να πέσει νοκ άουτ.

Τα χτυπήματα προκάλεσαν εγκεφαλικό επεισόδιο, κατάσταση που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατό του τρεις ημέρες αργότερα. Σύμφωνα με την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία, το εγκεφαλικό επεισόδιο συμβαίνει όταν ένα αιμοφόρο αγγείο που παρέχει οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά στον εγκέφαλο σπάσει ή μπλοκαριστεί λόγω σχηματισμού θρόμβου.

Το νοκ άουτ στην πυγμαχία περιλαμβάνει την εσκεμμένη πρόκληση απώλειας των αισθήσεων. Μια δημοσίευση στο Oxford Journals υποστηρίζει ότι πάνω από το 80% των πυγμάχων υφίστανται σοβαρή εγκεφαλική βλάβη, καθιστώντας το άθλημα σημαντικό κίνδυνο για την υγεία.

Από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με το MSD Handbook, τα τραύματα στο μποξ μπορεί να οδηγήσουν σε κατάγματα, αιματώματα και διασείσεις. Αυτοί οι τραυματισμοί είναι συνήθως αποτέλεσμα συγκρούσεων, πτώσεων και άμεσων χτυπημάτων.

Ο πραγματικός αριθμός θανάτων στην πυγμαχία είναι 0,13 ανά 1.000 συμμετέχοντες ετησίως.

4.Αθλητές που έχασαν τη ζωή τους στη μέση ενός αγώνα: Phil Joel Hughes

Ο αθλητικός κόσμος συγκλονίστηκε από τον θάνατο του παίκτη του κρίκετ Phil Joel Hughes. Το 2014, κατά τη διάρκεια ενός αγώνα στο γήπεδο κρίκετ του Σίδνεϊ, η μπάλα προσέκρουσε στο λαιμό του Hughes και κάτω από το κράνος του, ενώ χτυπούσε για την ομάδα της Νότιας Αυστραλίας. Οι γιατροί επιβεβαίωσαν ότι το χτύπημα προκάλεσε διατομή της σπονδυλικής αρτηρίας, η οποία προκάλεσε μοιραία αιμορραγία.

Οι τραυματισμοί της σπονδυλικής αρτηρίας μπορεί να συμβούν από τραυματισμό ή αυτόματα. Στην πρώτη περίπτωση είναι αποτέλεσμα αμβλύ χτυπήματος στο κεφάλι και τον αυχένα. Στη δεύτερη περίπτωση προέρχονται από αδυναμία του αγγειακού τοιχώματος, που συχνά σχετίζεται με αγγειακές διαταραχές.

Σύμφωνα με την Cleveland Clinic, ο διαχωρισμός της σπονδυλικής αρτηρίας προκαλείται από ρήξη σε ένα από τα αιμοφόρα αγγεία που ανεβαίνουν στο πίσω μέρος του αυχένα. Στην περίπτωση του Hughes, η πρόσκρουση της μπάλας προκάλεσε συμπίεση και ρήξη της αρτηρίας.

Το ρήγμα αυτό είχε ως αποτέλεσμα μαζική ροή αίματος στον εγκέφαλο. Κατά συνέπεια, η ξαφνική συσσώρευση αίματος οδήγησε σε απώλεια των αισθήσεων.

Μετά το ατύχημα, ο παίκτης μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο St. Vincent’s του Σίδνεϊ, όπου υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση. Μέχρι τις 27 Νοεμβρίου παρέμεινε σε κρίσιμη κατάσταση, αλλά δεν επέζησε.

5. Αθλητές που έχασαν τη ζωή τους ενώ αγωνίζονταν: Ayrton Senna

Το είδωλο της Βραζιλίας έρχεται επίσης να προστεθεί στη λίστα των αθλητών που έχασαν τη ζωή τους σε αγώνες. Ο Senna σκοτώθηκε όταν το αυτοκίνητό του δεν κατάφερε να περάσει μια απότομη στροφή και προσέκρουσε βίαια σε τσιμεντένιο τοίχο με ταχύτητα περίπου 135 χλμ/ώρα. Κατά τη σύγκρουση, μια ράβδος ανάρτησης διαπέρασε το κράνος και το προσωπείο του, προκαλώντας κατάγματα στο κρανίο και σοβαρή απώλεια εγκεφαλικής μάζας.

Μετά το ατύχημα, ο Ayrton δέχθηκε ιατρική φροντίδα στον τόπο του ατυχήματος, όπου υποβλήθηκε σε επείγουσα τραχειοτομή. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε με ελικόπτερο σε νοσοκομείο, όπου κηρύχθηκε νεκρός λίγες ώρες αργότερα.

Οι συγκρούσεις στο κεφάλι είναι η πιο συχνή αιτία απειλητικών για τη ζωή τραυματισμών των οδηγών αγώνων, οπότε η προστασία αυτής της περιοχής είναι ζωτικής σημασίας. Αυτές οι συγκρούσεις μπορεί να οδηγήσουν σε θανατηφόρους τραυματισμούς, συμπεριλαμβανομένων των καταγμάτων του κρανίου.

Σύμφωνα με δημοσίευση του Forensic Medicine Notebooks, το τραύμα στο κρανίο μπορεί να οδηγήσει σε άμεσο θάνατο όταν επηρεάζει τα ζωτικά κέντρα που ελέγχουν την καρδιά και την αναπνοή. Αυτό μπορεί να συμβεί λόγω σημαντικής θλάσης ή ρήξης, καθώς και λόγω κατάγματος στη βάση του κρανίου.

Το ατύχημα του Senna οδήγησε σε μια σημαντική αναθεώρηση της ασφάλειας στη Formula 1.

Γεγονότα που προκαλούν προβληματισμό για την ασφάλεια στον αθλητισμό

Αυτά τα τραγικά γεγονότα μας υπενθυμίζουν τη σημασία της ασφάλειας στον αθλητισμό και την ανάγκη εφαρμογής κατάλληλων μέτρων για την πρόληψη μελλοντικών τραγωδιών.

Είναι σημαντικό οι αθλητικοί οργανισμοί, οι προπονητές και οι αθλητές να συνεργάζονται για την εφαρμογή κατάλληλων μέτρων και πρωτοκόλλων για τη διασφάλιση της ακεραιότητας και της ευημερίας τους. Η ασφάλεια πρέπει να αποτελεί αδιαμφισβήτητη προτεραιότητα.